Ray sinirle birlikte evin içerisinde dönüp duruyordu, emma ona tek kelime etmeye bile çekiniyorken gilda elindeki telefonla normanı aramaya devam ediyordu.
"Hala açmıyor mu?"
Gilda sinirli ve asabi ses karşısında kaşlarını çattı, olumsuz manada kafasını salladı.
"Çıldıracağım, yada öldüreceğim ben bu çocuğu?!"
Emma daha fazla dayanamayarak ayağa kalktı ve ellerini uyarırcasına kaldırarak konuştu.
"Hey sakin ol bir şey olmuş olmalı, norman keyfine böyle bir bok yemez biliyorsun."
"Sende karşıma geçip saçma salak bahaneler takma kafana, aradık şirketi çıkmış ordan telefonu az önce çalıyordu şimdi de kapamış bilerek yapıyor işte?!"
Emma üzerindeki şık gömlekte takılı olan kravatı sertçe açarak bir iki düğmesini de beraberinde açarak rahat bir nefes verdi.
"Gel otur şuraya iki dakika, bi sigara içelim kafamızı toparlayalım olum bu böyle olmaz!"
"Sinirliyim zaten kapa çeneni emma,
ne yapacağımı söyleme bana"
Emma kırılsa da bir şey demeden yerine oturdu
ve kendince birkaç kelime söylendi.
O sıralarda gilda çok fazla gerilmişti ve elindeki telefon mu bozuldu diye düşünürken sertçe kapı çalındı.
Şu anda emmaların evlerindeydiler, dördü çifte randevu için hazırlanmışlardı. Norman bu randevuyu güzel denize sıfır bir restorantı kapatarak yapacakı ve ray'a evlenme teklifi edecekti.
Normanın onları almaya gelmesi gerekiyordu lakin şirkette bir işinin uzadığını söyleyip bir araba getirtmişti.
2 saat veya daha fazla restoranda beklemelerine rağmen gelmemişti, Bir saatlik yolu geri dönerlerken onu aramaya devam etmelerine rağmen telefonu açmamıştı.
Ray başlarda başına bir iş gelebileceğini düşünüyordu, lakin şirketi, özel şöförünü, iş arkadaşlarından bazılarını da arayarak 'şirkette bir işinin uzadığı' hakkında yalan söylediğini o saatlerde şirketten ayrılığını öğrenince epey sinirlenmişti.
Emma'ya öncesinden bir yüzük siparişi hazırlattığını ancak hazır olmadığı için şirketten çıkıp alacağını söylediği için, emma onu koruyordu ama yinede bu kadar geç kalması akla yatkın bir durum değildi.
Kapının sertçe çalınması ile birlikte en yakınında olan emma koşarak kapıyı açtı. Üzeri kan içerisinde kalan çocuğu ve elindeki kırık telefonu görünce olaylarla alakalı biraz çıkarım yaptı.
Ray koşarak arkasına geçti ve sesine engel olamayarak
"Ne bok yediğini sanıyorun, neredeydin bunca saatir-"
Üzerindeki kanları fark edince dili tutulmuşçasına derin bir nefes bıraktı.
"Norman ben senin ağzına sıçayım, ne bok yedin ulan?!"
Emma sakinliğini bozarak, seslice çıkıştı.
Norman sakince içeriye yürüdü ve kendini koltuğa bırakarak kravatını çıkarttıktan sonra yavaşça gömleğinin düğmelerini açmaya başladı.
Ray bir an şok geçirse de hızlıca toparlanarak, hızlı adımlarla onun yanına gitti ve yakasından tutarak ayağa kaldırdı.
"Böyle sakin sakin ne halt yediğini sanıyorsun, bize bir açıklama borcun var farkında mısın amına koyayım?!"
"Hayatım sakin ol her şeyi açıklayacağım"
"Neyi açıklayacaksın hadi söylesene? Ne bok oldu üstüne, kimin katili oldun yine bizden önemli miydi o işlerin?!"
Herkesin katil kelimesiyle birlikte gözleri fal taşı gibi açıldı, normanın diyecebilecek tek kelimesi yokken emma aralarına girdi.
"Hemen yargıya varmasana be olum,
ne o katil falan kime yakışır o kelime iyi misiniz lan?!"
Norman gözlerinin dolduğunu bulanıklaşmış görüşüyle anlayabiliyordu, içindeki öfkeye teslim olmamaya çalışıyordu.
"Ne o yalan mı söylüyorum sanki,
üzerindeki kanla birlikte bir katilden farkı kalmıyor?!"
Ray sinirle söyledikleriyle birlikte elini ağzıyla kapattı ve odanın içerisinde bir sessizlik oluşurken norman içindeki öfkeye teslim oldu.
"Ben en azından-"
Demeye çalıştığında hızlıca gelişen olaylarla birlikte oda tekrardan sessizliğe bürünmüştü, emma onun ağzını kapatmıştı ve oda da olan ayak sesleri yeni fark edilmişti.
Gildanın topuklu ayakkabısının sesi uzaktan mutfaktan geliyordu, hızlı bir şekilde yanına varıp önünde durdu.
Ve ray'a sert bir tokat geçirdi,
"Kardeşlerimle düzgün konuşun siz ikiniz!
Siz benim kardeşlerime hakaret edemezsiniz?!"
Diye gürlemesi ile birlikte herkes yerinden sıçradı kimse o kadar yüksek bir sesinin çıkmasını beklemiyordu.
"Sakinleşene kadar tek kelime bile edenin kalbini öyle bir kırarım ki konuşacak yüzü olamaz, anlaşıldı mı?"
İkisinin de başına olumlu manada salladığını gören gilda derin bir nefes aldı,
"Emma çıkın rayla bi sigara için balkonda, bu bir emirdir."
Son kelimelerini rayın sinirli bakışları yüzünden vurgulayarak söylemişti.
Emma rayı sürükleyerek balkona götürdükten sonrasında gilda normanı banyoya götürerek temizlenmesinde yardımcı oldu.
Bu sırada hiç bir tepki vermeden sadece temizlendikten sonra salona geçti ve çekmeceden çıkan sigarayı normana attıktan sonra kendisine çikolatalı bir puro çıkarttı.
"Konuş bakalım anamın oğlu, boşuna savunulmadığını kanıtla."
Norman yutkunurken, zar zor ağzındaki sigarayı yaktıktan sonra her şeyi döküldükten sonra derin bir nefes vererek yeni Bir sigara da yaktı.
"Ee? Ne diyorsun patron, ne bok yiyeceğiz şimdi?"
Gilda purosundan bir nefes daha çektikten sonra en iyi şekilde açıklamayı düşünmesine rağmen beynindeki senaryolar hiç ama hiç iyi değildi, gözlerini kapattı ve derin bir nefes verdikten sonra rayın anlatılan hiç bir boktan haberi olmaması gerektiğini düşündü.
Ama emmanın buna asla izin vermeyeceğini hatta şu an bildiklerinin hepsini anlatıyor olabileceğini biliyordu.
Derin bir of çekti ve
"Her patronun akla ihtiyacı vardır norman, senin olduğun gibi benim de var. Aklında neler var, sence söylemeli miyiz yoksa söylememeliyiz?"
"Bence bütün gerçeği anlatalım, sonuçta bilmek onunda hakkı.
O onun öz oğlu, kesinlikle bilmeli. Ama benden nefret edeceği düşüncesi beynimin içinde dolanıp duruyor."
"Senden değil, ederse benden nefret etmeli yapan benim ama söylemeyen sen olduğun için sana patlayabilir."
"Bütün gerçeği öğrenmek zorunda,
sonunda vereceği karardan o sorumlu olacak nihayetinde."
Gelen sesle birlikte ikimiz de kafamızı kapı pervazına doğru çevirdiğimizde Emma ile rayın yan yana olduğunu, rayın şaşkınlıkla baktığını gördük.
"Benden, kardeşinizden ne saklıyorsunuz siz üçünüz hemen her şeyi tüm detayları ve gerçeği ile dökülün."
Gilda hazırlıksız yakalandığı için yutkundu bense derin bir nefes alarak ellerimi birleştirdim.
"Her şey, sahtecikten evlatlık edinmem ile başladı..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİBRİT, BENZİN, BİRAZ DA ACI
Randomİkilinin birbirine olan ilişkinin arkadaşlıktan ziyade olduğunu anlaması ile başlayan kendini bulma keşfine çıkan iki oğlan, ne kadar kaçsalar da eninde sonunda bazı duyguları kabullenmek zorunda kalırlar. TW⚠️ Bu hikaye insan dünyasına geldikleri z...
