33- final

554 51 60
                                    

Hayir yanlis gormediniz😭😭


İki gün sonra valizlerimizi toplamış kulübemizin salonunda üzgün üzgün oturuyorduk. Ama okulda da beraber olacağımızı düşününce rahatlıyorduk tabii.

Telefonuma, Heejin'den gelen mesaj artık çıkmamız gerektiğini söylüyordu.

Ayağa kalkıp "Hadi çıkmamız gerekiyor." deyip valizimi sürüklemeye başladım.

Herkesle beraber kapıdan çıkarken Vernon elimdeki valizi aldı ve ikimizinkini de kendi taşımaya başladı.

"Vernon! Ben taşırım sorun değil."

Valizi vermesi için bekledim ama hâlâ vermiyordu.

"Ağır değil Seungkwan. Taşıyorum işte. Yürü sen bana bakma."

Çok centilmen...

Teşekkür edip tebessüm ettim ve kalbimdeki bana hem acı hem de mutluluk veren anlamsız acıyı son kez susturdum.

Herkes valizlerini otobüse koydu ve içeri girip yer tuttular. En son biz kalmıştık. Vernon ile.

Vernon iki valizi de koydu ve bana döndü gülümseyerek. "Hadi oturalım biz de."

O arkasını dönüp gitmek üzereyken onu kolundan tutup durdurdum. "Vernon, gitmeden önce bir şey söylemem gerek."

Hemen bana döndü ve konuşmamı bekledi.

Evet kalbimdeki acıyı son kez susturdum. Çünkü artık anlamsız değildi. Artık biliyordum sebebini. Gözüm açılmıştı.

"Ahh bu prova yaptığım zaman bu kadar zor değildi!"

Ufak bir kahkaha attı ve yüzünü benim yüzüme doğru eğdi. "Sorun değil Seungkwan. Söyle. Bir sorun mu var?"

Yutkundum. Söylemem gerek. Hadi Seungkwan. Başarabilirsin!

"Evet bir sorun var Vernon. Sorun beni sevdiğini söylemen. Sorun bana aşık olman. Sorun bana her zaman mükemmel davranıp beni mutlu etmen."

Şaşırdığını yüzünden belli oluyordu açıkça. Daha da şaşırtacağım seni bekle.

"Sanırım ben de senden hoşlanıyorum... Biraz... Ya da Çok."

Onun sözlerini kullanman, üstüne de bu ani itirafım sayesinde şoka girmişti tabii ki. Ellerimle yüzümü kapattım.

"Bunu anlamak beni çok zorladı. Gerçekten. Ama sadece senin yanındayken kalbimdeki o acı, ilk zamanlar nefretimden diye düşündüm. Ama değildi. Anlamsız geliyordu ama artık seninle ilgili her şey anlamlı benim için."

"Belki de hoşlanmaktan da fazladır. Emin değilim. Tek emin olduğum şey senin yanında olmayı istemem. Ben de seni seviyorum Vernon."

Vernon sessiz geçen birkaç dakikanın ardından yavaşça bana yaklaştı. Soğumuş ellerini iki yanağıma koydu.

"Bu anı o kadar çok bekledim, o kadar çok hayalini kurdum ki Seungkwan'ım. Teşekkür ederim. Seni çok seviyorum."

8 saniye sonra ise kızarmış dudaklarını dudaklarıma bastırdı. İkimiz de gülümsedik. Onun dudaklarının sıcaklığı kalbimi bile ısıtmıştı.

Hayatımı o varken seviyorum.

Hayatımı o varken seviyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
library ⌇ verkwanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin