library ⌇ verkwan

26

Film izlemekten kastımız Soonhoon'u yan yana oturtup korku filmi izlerken Hoshi'nin korkup Jihoon'a sarılmasıydı. Evet planımız tam olarak buydu.

Ama neden şimdi Vernon'la beni birleştirmeye çalışıyorlarmış gibi hissediyorum?!

Daha filmi izlemeye başlamadık. Yanımda beni zorla yanına ittirip oturttukları Vernon var. Ben Jihoon'u Hoshi'nin yanına ittiğimde Dino da bana aynısı yapmıştı. Tek fark o kişi Vernon. Dino neden böyle bir şey yapmıştı, anlamamıştım. Salak işte.

Herkes koltuklara oturduğunda Jeonghan hyung tam karşımızda durdu. "Ayy hep beraber vakit geçireceğimiz için çok mutluyum! Şimdi korku filmi açacağım. Korksanız da korkmasanız da izlemek zorundasınız. İtiraz yok."

Niye korkalım be?

"Hangi filmi izliyoruz?" diye sordu Jun.

"Train to Busan. Ve hayır Jihoon, sen Busan'lısın diye seçmedik." diyen Jeonghan hyunga güldük.

"En azından sevgilin gibi Daegu kekosu değilim." Ohaa Jihoon koydu lafı.

"Ne diyorsun lan sen? Ezik Busan'lılar Daegu'ma laf edemez!" Seungcheol hyungun kırmızı çizgisi bir Jeonghan, iki Daegu anlaşılan.

"Sensin ezik." Jihoon ona şakacıktan göz devirdiğinde Seungcheol de güldü.

"Ya of! İkiniz de kesin!" diye çığlık atınca Jeonghan, herkes sustu. Bazen korkunç olabiliyor...

Kavga gürültü bitince Dokyeom filmi oynattı. Birinin bana yaklaştığını hissettim. Kafamı çevirdiğimde kulağıma eğilmiş Vernon ile göz göze geldik. Yüzlerimizin arasında sadece birkaç santimetre vardı. Nedensizce heyecanlanmıştım.

Gözlerini kısarak gülümsedi. "Umarım korkmazsın."

Ona alaycı bir tavırla baktım. "Ne korkacağım be?! Asıl sen korkma. Ben hiç korkmam saçma sapan korku filmlerinden."

"Öyle olsun." diyerek uzaklaştı benden. Rahatlayarak derin bir nefes aldım. Bana yaklaştığında çok geriliyordum.

1 saat sonra

"AAAAAAAA! VERNON NEFRET EDİYORUM SENDEN!"

Vernon kahkahaları arasından konuştu. "Ben ne yaptım ya Seungkwan?!" Şerefsiz hâlâ gülüyor.

Tamam, zombilerden biraz korkmuş olabilirim. Ama makyajları iğrenç olduğu için, başka bir şeyden değil yani!

Ben korkudan Vernon'a yumruklar atarken, o gülüyordu. Bu kadar komik olan ne çözemedim doğrusu.

Şu an o kadar korkuyordum ki Jihoon'a sarılan Hoshi adına sevinemiyordum bile!

"Seungkwan korkuyorsan bana sarılabilirsin."

Vernon'ın suratına dik dik baktım. "Korkmuyorum! Ayrıca sarılmayacağım da sana!"

Bana gülerek baktığını bilsem de ona dönmedim ve ekrana odaklandım. Şu an hiç zombi gözükmüyordu. Sonunda korku sahnelerinin bittiğini düşünerek rahatladım. Ta ki bir anda ekranda zombi çıkana kadar...

"AAAAAAAAHH!!!"

Çığlığım birkaç çığlığa daha karışırken geri çekildim ve yanımdaki kişiye yapıştım. "KAPATIN ŞU FİLMİ YAA!"

Kahkaha sesleri duyduğumda kapanmış gözlerimi yavaşça açtım. Sesin kaynağı yanımdan geliyordu. Kim olduğunu görmek için başımı kaldırmalıydım.

Yukarıya baktığımda kahkahalar atarak bana bakan Vernon ile göz göze geldim. Sımsıkı sarılmış olduğum Vernon ile. Ne?!

Gözlerim istemsizce kocaman olurken ondan uzaklaşmak için geri çekildim. Ancak Vernon buna izin vermedi ve öncekinden de sıkı sarıldı bana.

Sarıldı.
Bana.
Vernon bana sarıldı!

Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Hızlı hızlı nefes alıyordum. Vücudum neden bu kadar garip tepki veriyor?! Hasta mı oluyorum acaba?

"Korkuyorsan sarılabilirsin demiştim."

Yutkunarak zorla da olsa cevap vermeye çalıştım. "Ben de korkmuyorum demiştim."

Saçlarımın arasındaki kafasından sallantılar hissettim ve kıkırdadığını duydum. "Zaten korkmadığın için öyle çığlık atıp bana sarıldın(!).''

Ona korkmadığımı ispatlamak için ondan ayrılmaya çalıştım ama beni hiç bırakmak istemez gibi sıkıca sarıyordu.

Oflayıp uğraşmaktan vazgeçtim. Korkak değilim! İnanmak istemiyorsa inanmasın bana ne?

Diğerlerine baktığımda Jeonghan hyungun bir yandan sevgilisine sarılırken diğer yandan Soonhoon çiftinin fotoğrafını çektiğini gördüm. Onları çektikten sonra Joshua hyung ile Dokyeom'u çekti.

Hoshi korkudan tir tir titrerken fırsattan istifade Jihoon hyunga sarılmıştı. Jihoon ise onun bu korkmuş hallerine midir bilmem, gülüyordu.

Filmin sonlarına doğru yaklaşmışken Vernon hâlâ beni bırakmamıştı. Ne zaman bırakacaktı? Yani bırakmasını istediğimden değil sadece merak ettim.

Saçlarıma vuran nefesini hissettikçe heyecanlanıyordum. Onun yanında neden bu kadar heyecanlanıp garip hissettiğim, benim için hâlâ merak konusu.

Son sahnelere gelmiştik. Ben de dahil birkaç kişiden ağlama sesleri duyuyordum. Çünkü bir anda salak zombinin teki ortaya çıkıp adamı zombiye dönüştürdü. Ağlamamak çok zor!

"Yaa ıığğğıhhhı adam öldü yaa ığğh!"

Evet Dokyeom görüyoruz zaten.

Joshua hyungcuğum onun söylediklerine gülerek ona daha da yaklaştı. Sonra da kulağına bir şeyler fısıldadı. Dokyeom ağlamayı kesti ve gözlerini büyüterek hızlıca ona döndü. Bir süre öyle bakıştılar. Acaba Joshua ona ne söyledi?

Onları boş vererek ağlamama devam ettim.
Film bittiğinde herkes kendi arasında film hakkında konuşmaya başladılar. Ben ağlamayı tercih ettim. Vernon ise anladığım kadarıyla beni izlemeyi tercih etmişti.

Dokyeom'un yanına aldığı bir dolu peçeteden birkaç tane alıp yanıma geri oturdu. Peçeteyi bana vereceğini düşünmüşken, o benim gözyaşlarımı kendi sildi.

Ben onu izlerken o gözyaşlarımı silmeyi bitirip bana baktı ve güldü. Elini saçlarıma atarak saçlarımı karıştırdı. "Seungkwan çok tatlısın."

Ani iltifatıyla kızarırken o bana yaklaştı. Şaşkınlıktan hiçbir tepki veremiyordum. O ise bana yaklaşmaya devam ediyordu. Beni öpecek mi??!!!

İstemsizce gözlerimi yumarken sıcak nefesini suratımda hissediyordum. Kalbim ağzımdan fırlayacak gibi atıyordu.

Gözlerimde baskı hissettiğimde gözlerimi öptüğünü anladım. Gözyaşlarımın aktığı yerden öpüyordu. Gözlerimin mutluluktan dolduğunu hissettim.

Dudaklarını gözlerimden çekti ama benden uzaklaşmadı. Gözlerimin kapalı olmasına rağmen biliyordum. "Ağlamanı istemiyorum. Hiçbir şeyin olmasa bile korkuyorum Seungkwan. Lütfen ağlama."

Gözlerimi yavaşça açtığımda beni izleyen gözleri ile göz göze geldim. Sadece bana bakıyordu, dikkatlice.

"Yaa Chwe Vernon, sen böyle söyledikçe benim daha çok ağlayasım geliyor!"

Söylediğim şeye gülerek beni kendine çekerek saçlarımdan öptü. Ayh şimdi bayılacağım!

Benden ayrıldığında istemeye istemeye ondan uzaklaştım.

Ama onun bana sarılmasını ve öpmesini sadece düşündüğümde bile, kalbimin bu denli atmasına engel olamıyordum.