【Clair's】
Akalain mo nga namang nakabuo na pala itong kumag na to plus may magagandang genes din pala siya. Yung mga gamit kasi ng anak niya, puro black at pink. Nakakagigil talaga kasi ang cute niya. Pero mas pipiliin ko pa din magkaroon ng anak na galing talaga sakin. Sabi nga ni Lord, "Go and multiply." Sayang naman yung genes namin kung hindi ko to mapaparami.
"Gusto mong kumain?"
Umiling lang si Anika.
"Hi Daddy!" Masayang sabi ni Anika kay Rafael. May kinuha kasi si Rafael sa kusina. Kumain ata ng sandwich.
Sinungitan lang siya ni Rafael. Ang sarap sapakin ng lalaking to. Di ba niya alam na anak niya tong batang to? Nawalan ata ng utak.
Narinig ko nalang na humihikbi yung bata sa tabi ko. Mukhang iiyak na talaga si Anika.
"Shhh. Ulji mal-ayo."(Don't cry) Kakaawa naman si Anika. Marunong naman akong mag-Korean. I studied foreign language kasi. My mom is half Filipino, half Chinese. Same with my dad. We are not Koreans to be clear.
"Daddy doesn't like me." Mangiyak-ngiyak na sabi ni Anika.
"Stop crying. Naneun abeojiga geunyang nongdam hangeoya." (Im sure daddy was just kidding)
"*sniff* *sniff* Araseo." (Okay)
"Nae. Come to Ajumma." (yes, now come here to tita) Lumapit naman siya saken. Walang hiya talaga to si Rafael.
"Tita?"
"Mwol?"(what?)
"Dangsin-i eommaga jeonhwa hal su?" (Can I call you mommy?)
"Arraseo."(okay) At niyakap ako ni Anika.
"I love you Eomma." (Eomma-mommy)
"Saranghaeyo, Anika."
Ang sarap ng pakiramdam ng matawag na Mommy. Pero wala talaga eh. Ang sama talaga ng inaasal ni Rafael towards sa anak niya. Bibilhan ko nalang pala si Anika ng Korean food. Baka kasi hindi siya kumakain ng mga Pinoy foods eh. Alam niyo naman, tubong-Korea tong batang to.
"Baby, Mommy will go somewhere for a while ha?"
"Where are you going po?"
"I will just buy something. I think Appa is asleep. You stay here in the living room. Just watch cartoons."
"Okay Eomma. Take care. Saranghae!" tsaka tumakbo si Anika papunta sa harap ko at ni-yakap yung legs ko. Ang sweet talaga.
"I love you too, Aegi. (aegi-baby)" hinalikan ko yung pisngi niya.
Pagkatapos nun, nagmadali akong pumunta sa isang Korean Resto near our place. Medyo luma na siya. At konti lang kasi ang kumakain dun kasi medyo pricey daw.
Nandito na ako sa take out station ng Korean Resto.
"Annyeong Haseyo! Hansig e osin geos-eul hwan-yeonghabnida! dangsin-i bu-in eul jumun hagi wihae mueos-eul hasigessseubnikka?" (welcome to korean resto! what would you like to order ma'am?) mukhang pure Korean tong babaeng to ah.
"Dangsin-eun bakk-eulo gajigo mueos-eul haeyahabnikka?" (what do you have for take out?)
"Ano po iyon?" Mukhang hindi pala talaga Korean ang worker na ito.
"Sorry, I'll have samgyeopsal."
Pagkatapos kong mag-order, ini-pack na agad nila yung Samgyeopsal. Mga 5 minutes lang akong naghintay tapos nabalot na nila yung order ko. Binayaran ko ng 300 pesos yung cashier at kinuha yung sukli. Naglakad na ako pauwi. (kasi malapit lang naman) At pagkauwi ko, nakita ko lang si Anika na naglalaro sa living room ng toys niya habang nanonood ng tv.
"Eomma!"
"Aegi!"
Tumakbo siya papunta sakin at ni-hug ako. Such a cutie.
"Mommy, what's that?"
"Food. Let's go to the kitchen, so you can eat."
Ang sarap pala ng feeling na may anak. Ang gaan ng loob ko sa batang to. Napamahal na ako sa kanya. Nakakaawa nga lang kasi pinagtatabuyan siya ni Rafael. Ang cute pa naman ni Anika.
"You know what Eomma, this is my favorite food." Sabay ngiti. Hala, ang galing. Favorite food niya pala yung Samgyeopsal.
"Oh really? That's good. At wag kang mag-alala anak. Kakausapin ko si Daddy."
"Really?" With puppy eyes pa yan. XD
"Nae." Ngumiti ako sa kanya.
"Kamsahamnida Eomma!" Sabay hug sa akin.
"Sige na baby. Finish your food na. We'll go to the Mall."
"Okay Eomma." Tapos bumalik na siya sa pag-kain.
Pagkatapos niyang kumain, dinala ko siya sa kwarto ko. Dinala ko ang maleta niya at nilagay ko dun. Sinabihan ko siyang manuod lang ng tv at nagpalit na ako ng civilian clothes tapos naglagay ng powder at cologne. Hindi na rin ako nag duty. Ay nga pala.
"Baby, do you have clothes?"
"It's in my suitcase po."
Pagbukas ko ng maleta niya bumungad saken ang maraming damit. Sinuotan ko siya ng isang navy sailor dress tapos sinuotan ko rin siya ng white shoes at cap. Nakalugay lang ang buhok niya. Di ko na tinali kasi bagay naman eh. Ang cute niya talaga.
"Eomma, we wont go pa?" sabi niya habang nakapout.
"Ah. Pupunta na tayo baby." at nginitian ko siya.
"Yay!"
Binuhat ko si Anika at nung palabas na kami ng bahay.
"Saan kayo pupunta?" sabi ni Rafael.
"Ah. Ipapasyal ko lang ang anak KO." idiniin ko talaga yung salitang "KO" at umalis na kami. Ginamit ko yung car ko at nagtungo sa mall. Pagdating namin dun, kakargahin ko na sana si Anika.
"Eomma. It's okay. You don't have to carry me."
"Wae?"
"You might get tired, Eomma. I'll just walk and hold your hand." tapos humawak siya sa kamay ko.
Nag-squat ako para maharap ko siya.
"Baby, hayaan mo na si Mommy to carry you. Kaya naman ni Mommy eh."
"Okay Mommy. I love you Mommy. Kiss kita para may energy ka!" Tapos hinalikan ako ng anak ko sa pisngi.
"Ang sweet naman ng anak ko. I love you too baby. Lika na." Tapos kinarga ko na siya. Pumunta kami sa Sweet Shop. Bumili ako ng isang box ng French Macarons tapos kumain kami. Parang totoong anak na talaga ang turing ko sa kanya. Pagkatapos naming kumain sa Sweet Shop, papunta na sana kami sa Toy Store para bilhan siya ng mga toys nang lumapit sa isang glass display si Anika.
Ang nakalagay dun ay isang Mother And Daughter dress. Yung magkapareho. Parang nag-sparkle ang mga mata ng anak ko ng makita niya yun.
Ah, alam ko na.
"Baby, okay lang ba sayo na iwan muna kita sa Playhouse sandali? May lakad lang si Mommy sandali. Bawal ka kasi doon eh."
"Opo Mommy. Basta promise mo babalikan mo ako Mommy ha?"
"Oo naman baby."
"Sige Mommy let's go."
So iniwan ko nga muna si Anika sa Playhouse. At pagdating ko dun sa Mum and Kids, tinanong ko na kaagad ang tenant kung may pang-6 years old. At mayroon nga. Kaya bumili ako. Mga more or less 5000 rin yung nagastos ko.
She'll love these for sure!
BINABASA MO ANG
Best Friends to PARENTS? (Ongoing)
RomanceMasaya at kontento na ang magkaibigang sina Clair at Rafael sa kani-kanilang mga buhay. Financially, mentally, emotionally stable at napakasuccessful. Pero paano kung may dadating, may babalik at may aalis? Wala ba talagang magbabago? O may ibang ma...