"Yalnızlık paylaşılmaz
paylaşılsa yalnızlık olmaz."
- Özdemir Asaf -
...
O kadar zayıf gözüküyordu ki ve bir o kadarda yorgun.
Öylece dikilmiş annesi olan kadına kırgınlıkla bakıyordu.
Annesi ise pişmanlıkla.
Ama bazı pişmanlıklar fayda sağlamıyor hiç birşeye.
Yüzü bize döndüğü an yavaş yavaş kendinden geçmişcesine aşağıya iniyordu.
Adımları önümde durduğu an gözlerini gözlerime sabitledi.
"Olmamanı isteyeceğim bir kişi daha eklendi listeye." Dedi net bir sesle, yüzünü yaklaştırarak "Sakın Naz!" Dedi tekrardan sert bir sesle "Sende öyle olursan, ölürüm Naz'ım."
Kollarımı boynuna dolayarak sıkıca sarıldım, bırakmak gibi bir niyetim yoktu.
"Özür dilerim sana söylemediğim için, özür dilerim yapamadıklarım için, özür dilerim her şey için." Dedim mahcup bir şekilde ve yalvarırcasına
Kafasını boynuma gömdüğü an öyle bir rahatlıkla nefes veriyordu ki.
"Yuvam olsun burası" dedi sanki etrafta kimse yokmuş gibi "Yuvam olsan ya sende." Dedi tekrardan gözyaşları arasında.
Acıyla gülümseyerek "Oda olur sevgilim." Dedim sarılmayı bırakmadan.
Sarılmayı bıraktıktan sonra yüzüme bakarak "Eğer bu bir ölümse" dedi zoraki gülerek "Bir çok kez ölsem de of demem." Diyerek dudağıma bir öpücük kondurdu herkesin içinde. Herkesin içinde...
Benden ayrıldıktan sonra kafası boraya döndü, yavaşça onun yanına doğru gidip elini omzuna koydu
"Özür dilerim kardeşim." Dedi üzgünce "Sana bağırdığım için, gördün işte kimsem yok." Dediği an Bora elini sertçe Çağanın omzunun üstüne koydu
"Kimsem yok? Ben bunları senin bilmeye hakkın var diye söyledim" diyerek alnını bir kardeşcesine Çağanın alnına yasladı "Kardeşimsin olum sen benim, kimsem yok ne demek." Dedi gülerek.
Murat arkadan bağırarak "Olum bensiz ne yapıyorsunuz siz lan." Diyerek hızla ellerini ikisinin omzuna doğru attı.
Çağanın kafasına yavaşça vurarak "Komutan bozuntusu" dedi ardından bana bakarak "Tuana böyle derdi." Dedi tekrardan gülerek.
Çağan sırıtarak bana doğru döndü "Sağol ya." Dedi içtenlikle gülümseyerek, gamzelerini göreceğimiz şekilde.
Kadın aşağıya inerek sarılan 3'lüye dikti gözünü acıyla gülmeye başladı.
Çağan onlardan ayrılarak kadına doğru baktı "Burada olmanı bende çok isterdim" dedi sanki bir çocuk gibi "Ama sen bunu hak etmiyorsun." Dedi ardından sert bir sesle.
Onca olayın içinde gözlerim geceyle buluştu ayağıya kalkmış yanıma geliyordu.
Yanımda durduğu sırada kulağıma eğilerek "O kadar şanslısın ki, o danstan bende istiyorum" dedi gülümseyerek
Anlamayarak yüzüne baktım "Hangi şans?" Dedim kaşlarımı çatarak
Kafasını yere eğerek "Çok seviyor seni baksana" dedi Çağanı göstererek "Bu zamana kadar sevildiğimi hatırlamıyorum, o şanstan istiyorum işte" dedi gülümseyerek
Gözlerim işte o an Boraya kaydı, kendini ölü olarak düşünen bir adamın bir kadına deli gibi aşık olmasını görmek beni onurlandırırdı herhalde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yara İzi
Teen Fiction"Alışkınız oysaki ikimizde kan kokusuna." Bir şey farketmiyordu artık o ölüyordu ben ise iyileştiriyordum. Tek bir istek vardı içimde onun kendine açtığı yarayı asla sarmamak ne yaralansın nede bir şey olsun...
