33. Bölüm

432 42 13
                                    

"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor,
Bu nedenle beynimin her hareketinde
Düşüncelerim acıyor."
- Oğuz Atay -

...
Seni sevmek, seni görmek, gözlerinin içinde kaybolmak iyileştirdi beni sevgilim.

Ellerimin en çokta kalbimin ihtiyacısın..

Ve bir bilgi daha

Eğer acıtmıyorsa o zaten aşk değildir.

Çok şey istemiyorum sadece gör isterdim, sana hayatımın tek anlamıymışsın gibi baktığımı...

...

Kollarım bağlı bir şekilde Çağana ölümcül bakışlar atıyordum.

Çağan kafasını bana çevirerek çenemden tutarak havaya kaldırdı "Niye öyle bakıyorsun ki şimdi sen?" Diye sordu mahçupça.

"Sence Çağan?" Diye sordum öfkeli sesim ile

Adımlarını bana doğru çevirerek biraz yaklaştı "Siz kadınlar çok nazlısınız" dedi gözlerime odaklanarak "Ama senden başka sebebim de yok Naz."

Gülümseyerek elini tuttum "Bir şey itiraf edeceğim" diyerek kafamı yere eğdim "Hayatım hep yaşamak istediğim şeyler mümkünken, yaşamak istemediğim şeyleri yaşamaya mahkum geçti" dedim gözlerine bakarak "He olurda beni üzecek bir şey olursa, ben alışkınım dayanırım."

Çağan tebessüm ederek "Biliyor musun?" Diye sordu burnumu sıkarak "Her defasında yaşamaya ikna ederler insanı ama beni ölmeye yemin ettirdiler bu zamana kadar"

Şaşkınlıkla "Neden" diye sordum.

"Seni bulmaya çalışırken bir çok kişi zarar gördü benim yüzümden." Diyerek gülümsedi.

"Özür dilerim o zaman" dedim koluna vurarak

"Dileme boşver" yüzüme yaklaşarak yanağıma bir öpücük kondurdu "Zor oldu ama aldım seni." Dedi gülerek.

"Sipariş mi verdin Çağan" dedim gözlerimi devirerek

"Sipariş bile olsa geldin bak." Dedi dalga geçer gibi.

"Çağan bazen dövülmeyi hak ediyorsun." Dedim sinirle

"Sen döv yeter ki." Omzuna vurdum gülerek "Tamam kızım karizma mı çizme iki dakikada." Dedi gülmeme karşılık vererek.

Kollarımı bağlayarak yüzünü incelemeye başladım, sanki bu zamana kadar hiç fırsatım olmamış gibi

Yanındayken bile özlediği mi ona söylesem kahkaha atardı herhalde.

Ama ben onu yanımda bana sarılırken bile özlüyordum.

Bakışlarını bana çevirerek ona baktığım gibi bana bakarak taklidimi yapmaya başladı.

"Azıcık daha baksana bana öyle, biraz daha evde gibi hissedeyim." Dedi gözlerini gözlerimden ayırmadan.

Gözlerimi kocaman açarak gözlerine yaklaştırdım "Al bak ama o evi bende görmek istiyorum artık." Dedim merakla

"Sen evin yolunu bul he olurda beni o evde bulamazsan göğsünün sol tarafına bir göz at orada bekliyor olurum belki seni." Dedi gülümseyerek

"He eminsin yani kalbimdekinin sen olduğuna." Dedim burnunu sıkarak.

"Açıp bakalım istersen" dediği an eline vurdum gülerek

"Çağan yemin ediyorum döveceğim." Dedim

Yara İziHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin