FAVORİ

16.Bölüm: "Prens Köle Olursa"

Multimedia'da Berru var! Bölüm şarkımız Sezen Aksu - Masum Değiliz

*

Sabah anneme Taylan ile Okul Partisi için alışverişe çıkacağımı söylediğimde bana kredi kartını vereceğini hiç düşünmemiştim. Kadın sadece Ozmo dergileri ve plaklar için alışverişe çıkan kızının kıyafet alacağına öyle sevinmişti demek ki ben daha lafımı bitirmeden elime tutuşturdu kredi kartını. Birde geri vermeye kalkmayayım diye mutfaktan koşarak çıkmıştı. Yemin ediyorum ailemde bir tane aklı başında insan yoktu. Annem ayrı telden çalıyordu ben ayrı telden. Kredi kartını kaybetme korkusu sardığında beni, servise yeni binmiştim. İlk önce genelde ben alındığımdan kimse yoktu. Elimde ki kartla "Bana öyle bakma anlayacaklar..." tarzı bir bakışmamız vardı ve ben kaybetmemek için ne yapabilirim diye düşünüyordum.

Derken kafamda bir ampul yandı.

En arkaya gidip sırtımı Salih Amca'ya döndüm ve hemencecik kredi kartını sütyenimin arasına sokuverdim. Kızsal avantajları kullanma zamanıydı! Heyt be!

Kartı ehemmiyete aldıktan, servisin geri kalan halkını da yataklarından kazıdıktan -bu sefer ben onları bekletmemiştim- sonra okula nihayet vardığımızda okulun havası bile farklıydı. Çünkü herkes Damla'ya yenilen Efdal'ı konuşuyordu. Okulda tufan gibi dedikodu dolaşıyordu, çoktan herkes bu hafta boyunca Efdal'in Damla'nın kölesi olması gerektiğini öğrenmişti. Çoğu kişi bunun için meraklı olsa da maçta Efdal'e tezahürat eden kızlar bir volkan gibi şişiniyordu. Damla bu günlük benim görevimi üstlenmiş gibiydi. Çoğu kız onu gözlerinden çıkan X-RAY ışınlarıyla eritmeye çalışıyordu. Damla ise hiçbirini kaale almayan bir ifade ile banklarda oturuyordu. Bakışları üzerime çekmemek için -ne olur ne olmaz şimdi riske girmeyelim- kenardan usul usul yürüyerek Damla'nın yanına doğru ilerledim. Çantasını kucağına almış karşıya doğru bakıyordu ama bir şeyler düşündüğünü anlayabiliyordum. Acaba Efdal'e ne gibi şeyler yaptıracağını filan mı düşünüyordu? Ne hayal ediyordu? Etek giydirip okulda koşturmak? Barbieleri seviyorum, diye camdan bağırtmak mı? Yoksa Altın Günü'ne gönderip yaşlı kadınlarla dedikodu yaptırmak mı?

Amaney...

O sen mi? Nereden çıkardın bunları şimdi?

Beynim bana atarlanınca kafamı iki yana salladım. Kalbim ise ilk defa ona hak verdi.

Haklı şimdi, Damla'nın yaptıracağı en iyi şey senin yaptıracağın en kötü şey olurdu.

"Günaydın," diyince bir ses üçlü konuşmamızdan ayrılıp bana seslenen Damla'ya baktım. Koyu kahve saçlarının ardından merakla bana bakıyordu. Neden başında dikildiğimi merak ediyordu herhalde.

"Günaydın..."diye mırıldandım hafifçe gülümsemeye çalışarak. Ardından utangaç bir şekilde bakışlarımı oturduğu banka dikip, "Oturabilir miyim...?" diye sordum. Kafasını sallayıp yana kaydığında ise büyük bir sevinçle yanına oturdum. "Efdal bugünden itibaren kölen olacak. Ona...ne yaptıracaksın?"

Hafifçe başımı kaydırıp yüzüne baktığımda Damla'nın sırıttığını gördüm.