"Thank you. Good night" sabi ko kay Luhan at tumalikod na sakanya. Natrauma talaga ako sa nangyari. Hindi ko alam gagawin ko. Natatakot ako. Buti nalang at .... Teka anong sinabi niya? Tintawagan niya ako? Di ko maalala na binigay ko o hiningi niya number ko ah? Kanino niya nakuha number?
*Bzzzz Bzzzzzzz*
Ay ipis! Sino ba kasi magtetext ng ganitong oras.
"Tulog ka na. :] –Luhan" Si Luhan lang pala....
.....
........
..........
................
.........................
...............................
SI LUHAN NAGTEXT?! Napatayo ako sa kama ko nun.
"LUHAAAAAAAAAAAAAAAN!" sigaw ko
"Shhhhhh" sabi niya habang tinatakpan yung bibig ko.
"alhidwabdfhab"
"Ano?" tanong niya
"ALFHAJKHFKJABSFKJASB"
"Ay oo nga pala. Sorry" sabi niya at inalis yung kamay niya sa bibig ko
"Saan mo nakuha number ko?" tanong ko sakanya
"Ah.. Eh.. *kamot ulo"
"Saan?" tanong ko ulit pero nakayuko lang siya.
"Pinakielamanan ko kasi yung cp mo nung naguusap kayo nung mga girls sa sala tapos naisipan kong kunin yung number mo just in case kailangan" sabi niya habang nakatingin sa ceiling.
"Pwede mo naman hingiin sakin" sabi ko naman
"Eh kasi baka asarin ako nila Jongdae. Kilala mo naman yun e" sabi naman niya
*Toktok*
"Luhan? Fabien? Anong nangyayari?" sabi nung tao sa tapat ng pintuan namin. Tumayo si Luhan at binuksan yung pintuan at ilaw.
"Si Fabien nakakita ng ipis e" sabi niya
"Sorry!" sigaw ko naman. Sinakyan ko na lang
"Sige bumalik na kayo sa pagtulog" sabi ni Kris.
"Sige. Pasensya na ulit" sabi ni Luhan at sinara na yung pintuan.
"Ang lakas mong sumigaw" sabi niya.
"Namiss ko na yung bata" sabi ko naman. Kailangan kasi namin ibalik dahil baka mapahamak pati sila.
"Ako din e" sabi niya naman.
"Hindi ako makatulog. Natatakot pa rin ako" sabi ko naman at yumuko ako.
"Huwag ka ng matakot. Hmm usap nalang tayo hanggang sa makatulog ka" sabi niya at lumipat siya sa may kama ko.
"Sige ano naman paguusapan natin" sabi ko naman
"Hmm kung ano ang gusto mo paglaki" sabi naman niya
"Hmm ako? Gusto ko maging Doctor" Fabien
"Doctor? HAHAHA bakit naman?" Luhan
"Eh kasi gusto kong tumulong sa mahihirap e" Fabien
"Kaya pala" Luhan
"Ikaw?" Fabien
"Gusto kong maging sikat na soccer player. Soccer is my favorite sport. Lagi kaming naglalaro ni Minseok nun." Luhan
"Eh bat nagartista ka?" Fabien
"Hindi ko din alam e" Luhan
"Pero napamahal ka na sakanila?" Fabien
"Yep napamahal na ako sakanila to the point na hindi ko sila kayang iwan" Luhan
"Hindi naman masamang abutin ang pangarap Luhan. Kung gusto mo talaga at kung para sayo talaga yun." Fabien
"Feeling ko dadating yung araw na magkakahiwa-hiwalay din kami. Tatahakin din namin yung kanya-kanya namin buhay" Luhan *yumuko*
"Luhan, no matter what happens EXO is EXO. Tsaka kung talagang mahal ka nila and ng fans mo they won't get bother by it for a long time. They should try to understand na may mga bagay kang gustong abutin and yes you're doing whatever makes you happy. Ganun naman talaga dapat di ba? Gawin mo yung bagay na nagpapasaya sayo" Fabien
"You're right and no matter what happens we have the best memories. Tiwala lang hindi kami masisira" Luhan. Smiling widely to Fabien
"Tama" Fabien *yawning*
"Antok ka na. Tara na matulog na tayo" Luhan
"Sige Good night" Fabien
~
Sorry for the short update.
BINABASA MO ANG
Lesson Learned
FanfictionHindi mo pa ba naririnig ang DESTINY? Eh naniniwala ka ba sa FATE? What if bumaliktad ikot ng mundo mo? Makakilala ka ng isang tao na may di kagandahang nakaraan? Tatanggapin mo pa rin ba siya? Pano kung sa bawat araw na magkasama kayo at laging nag...
