Lesson Learned

Chapter 12

Luhan’s POV

Nakatulog na si Xiumin. Naaawa na ako sakanya. Its been 2 years since that girl ruined his life and the sad part is up until now he’s still suffering from that nightmare. I hope one day xiumin will find a girl he will protect again and will love and accept him. Grabe ang ginawa ng babaeng yun kay Xiumin, hindi ko matanggap na iiwan lang niya si xiumin ng ganun. Alam niya ba paghihirap ni xiumin?! Hindi! Hindi niya alam kung bakit hanggang ngayon nagkakaganito si xiumin. Hindi niya inisip ang mga bagay bagay na mangyayari.

“Uhm pwede po makipagkilala?”
“HINDI!” Luhan
“Ah okay”

Sa sobrang galit ko nasigawan ko yung babaeng lumapit sakin. Hala nakakahiya naman yung ginawa ko. I am manly dapat hindi ko sinisigawan ang babae. Paano ako hihingi ng sorry? Eh kasama na niya yung mga kaibigan niya? Paano to?

“Hyung may problema ba?” sehun
“Wala naman sehun, may naalala lang ako” Luhan
“Thiya nanaman ba hyung?ang tagal na nung break up niyo ah?”sehun
“Hindi, iba sehun” Luhan
“ganun ba hyung? Thamahan mo naman ako sa canteen nagugutom na kathi ako e” sehun
“Osige” Luhan

Patayo na ako ng mapansin kong napatingin yung kbabaeng nagtatanong kanina sakin na nasigawan ko kaya ngumiti na lang ako ng awkward smile. Hindi ko naman kasi sinasadya na masigawan siya e.nadala ako ng emosyon ko. Dahil yung babaeng nanakit kay xiumin ay ang babaeng nagpakilala sa akin sa isang babaeng minahal ko pero pinagpalit lang ako sa isang mukhang ipi na lalaki. Grabe hindi ko makakalimutan yun, hindi siya sumipot sa anniversary naming dahil nandun siya sa kabet niya. Masakit pero kailangan ko ng kalimutan, hindi man ganun kadali pero hiling ko kung magkikita man kami sana ay kaya kong ngumiti sakanya.

“Hyung! Tara na!” sehun
nakalimutan ko si sehun ah, “Oo nanjan na” hindi ko napansin na habang iniisip ko yung babaeng minahal ko at mahal ko eh nakatitig lang ako dun sa mata ng babaeng nasigawan ko. Maganda yung mata niya, light brown, katamtaman ang height, morena siya palangiti. Hay Luhan magfocus ka nalang sa trabaho at pag-aaral. Habang naglalakad kami ni sehun ay napansin kong naliligaw na kami kasi naman ang laki ng school, at may mga nakapaskil pang “This way to West Wing à” at tapos sa kabila naman “EAST WING à” ano yun? Bakit may ganyan ganyan? Haist bahala na nga.
~

Fabien’s POV

“Hi, pwedeng makipagkaibigan?” tanong ko sakanya (Luhan)
“HINDI” sigaw niya sakin.

Hindi pa rin maalis sa isip ko yung pagsigaw niya na puno ng galit. Bakit siya galit? Dahil ba kinausap ko siya? Sayang naman akala ko mabaet siya. O baka naman may iniisip lang talaga siya kaya ganun? Siguro may taong nakagawa ng mali sanya kaya siya nagalit. Naglalaro kami ngayong mga babae. 11 lang kami di pa rin bumabalik si marsha nadaganan na ata ng inidoro sa banyo. At sakin tumutok yung ulo ng bote it means ako ang tayo at si graciella yung nagutos, grabe tong babaeng to, nakakatakot kung siya ang magiging president ng school. Madami akong naririnig na balita about sakanya at based dun nakakatakot talaga siya. Haist kaso nung lumapit sakanya si sehun tumayo siya at nagulat ako nung bigla siya ngumiti sakin kahit obvious na awkward, at nakatulala lang siya sakin grabe, bakit kaya?may dumi bas a mukha ko? O napapangitan siya sakin? Babkit ang nega ko? Haist. Makalabas nga muna nilalamig na ako ditto sa classroom. Mag-iikot muna ako ng maging pamilyar naman ako ditto. Matagal na ako sa Seoul Executive Academy pero never akong naka-akyat dito sa 4th floor kung saan tinatawag nilang “SOUTH WING” madaming usap usapan na konti lang nagkaklase dito dahil daw creepy at nakakaligaw talaga. Matignannga kung totoo, ditto ko masusubukan kung magaling talaga ako sa mga ganitong maze hahaha.

“Girls hindi ba kayo nilalamig?” tanong ko sakanila
“Nilalamig kaso nakakahiya namansa exo kung papatayin natin yung aircon, mamaya pagpawisn sila” sarcastic na sagot ni graciella. Itong baabeng to talaga naku.
“ Lalabas muna ako ha? Nilalamig na kasi talaga ako” paalam ko naman at tumango lang sila.

Pagkalabas ko ng kwart naming itsura ko “O.O” nakakatakot yung lugar as in. Tumingi ako sa kananng bahagi at may nakapaskil na “East Wing à” ang nakikita ko lang e mahabang hallway tapos pagdating mo ng hallwaysa kanan mo ay isang hallway pa sa kaliwa mo may 3 classroom tapos dead end na. pero andun ang fire exit. Bumalik ulit ako sa tapat ng room naming di ko kasi napansin na naglalakad na apala ako kanina habang tinitignan ko ung daan. Sa kaliwang bahagi naman ay isang dead end na may piano at pag humarap ka may dalawang hagdanan. Isang pababa at isang paakyat. At makikita moa ng nakasulat na “SOUTH WING” oh db? Nakakatakot. Umakyat pa rin ako kahit natatakot ako. Pagdating ko sa tuktok mas nakakatakot pala dahil ang daming direksyon. Naglakad ako ng konti kasi baka mahulog ako sa hagdanan tapos pag ka harap ko sa mismong hallway sa gilid may hagdanan pa kaso nakalagay “Off Limits” tapos naglaakd ulet ako pagdating ko sa dulo ng hallway puro classroom. Tapos tumingin ako sa kanan ko ang nakalagay “NORTH WING” sa kaliwa naman “EAST WEST WING” tapos parehas dead end. DEAD END! OMG! Nakakatakot bakit dead end na dio? Asan ang hagdanan paakyat? Babalik na ako sa classroom kaso pagkababa ko ng hagdanan parang nagiba lahat, wala dun yung classroom naming, wala dun yung unang nakapaskil na “WEST AT EAST WING” asana yun? So totoo nga ang sinasabi nila? Na pagdating dito maliligaw ka talaga? Nakakatakot pero binaybay ko ang tahimik na hallway magisa ng..

“Hyung naliligaw na tayo”
“Wag ka magalala wala naman kikidnap satin”
“Hyung tawagan na natin sila suho hyung”
“Di ko dala cellphone ko”

Si Luhan at sehun. Naliligaw din sila? Oo nga pala class--

“Hi atem clathmate kita db? Pwede bang samahan mo kami pabalik ng hyung ko? Naligaw kasi kmi e” sehun
“Ah osige tara kaso naliligaw din ako. Kanina lang east at west ang nakalagay dito ngayon iba na” sagot ko naman kay sehun. Mabaet siya, infairness
“Yun din pinagtataka naming e” sabi ni sehun at naglakad na kami si Luhan nasa likod namin

Naglakad lang kami ng naglakad ng mapansin kong nadaanan na naming ang room naming.

“Ayun ang classroom natin” sabi ko nakita ko naman natuwa si Luhan at si sehun tumakbo na
“Salamat ha? Tsaka pasensya ka na kanina kung nasigawan kita” sabi ni Luhan habang sumabay siya sa pagpasok ng classroom.

Pagkapasok ko ang bungad sakin ay “Saan ka galling? Andito na teacher natin! 2 oras kang nawala” sabi sakin ni Geraldine. Napaisip naman ako. Dalawang oras? Eh 45 minutes lang naman kaming naglakad ha? Ang weird madaming sekreto tong school na to.

Nakinig na ako sa teacher naming. Actually adviser naming siya. Hay ang boring rules and regulation lang naman wag daw muna magintroduce yourself dahil hanggang 3 pm  lang ang class dahil may sched daw sila Luhan. Okay na rin to ng makapagpahinga ako, ngayon ko lang naramdam yung pagod.
~

Opps may twist na ano ang sekreto ng school? Bakit nagiba ang mga nakapaskil? Nagmumukha na siyang mystery but it’s a FANFIC ginagawa ko lang interesting to. Keep voting guys! J any questions? Just comment or message me. Goodnight!