Lesson Learned

Chapter 9:

Mr. Rodriguez’s POV

Papunta na ako sa aking opisina. Grabe nakakapagod naman tong ginawa ko. Alam niyo ba kung ano ang ginawa ko? Ito lang naman.

*flask back*

“Aray. Natatapakan at naiipit na ako ng mga estudyanteng babae dito sa labas ng opisina ko para lang makita ang EXO. Wala na silang respeto sa principal nila. Bute nalang at matitino pinili kong estudyante. Makapunta na nga sa classroom ng 3A-WOLF ng makapagsimula na ang mga mag-aayos dun. Habang umaakyat ako pakiramdam ko may nakatingin sakin kaya tumingin ako sa likod wala naman tao. Masyado lang ata akong napaparanoid.

*RING RING*

Ay ipis na lalaki! Sino ba kasi tong tumatawag sakin.  Aish.

“hello?” principal
“Alam mo ang deal natin, gawin mo ng tama”

At binabaan na ako ng telepono, aba’t bastos tong lalaking to ah. -.-“ nagpatuloy ako sa paglalakad at natanong ko ang sarili ko “Bakit ba niya ginagawa ang mga bagay na ganito?” hindi ko namalayan na nasa tapat na ako ng classroom, pagkapasok ko maayos na ito. Sakto sa 24 tao, may water dispenser at 2 aircon. May sarili silang wifi at may salamin. Sa harapan naman ay isang mahabang black board, lalagyan ng pentel pen para sa prof, isang teacher’s table. May mga upuan na rin na sakto sa bilang nila. Buksan ko na kaya ang aircon para naman malamig na ito pagdating nila. Ngayon naman dapat icheck ko ang dormitories ng girls. Pano nga ba ang hatian? Hmmmmm.. Papunta na ako sa West wing ng building kung saan nakapwesto ang dormitories ng mga babae. Pag kacheck ko maganda na rin naman. Kung dose sila, tig-anim nalang para dalawang kwarto lang ang magamit, total Malaki naman ang mga dorm dito. Tama, habang chinicheck ko ang dalawang kwartong ipapagamit ay naalala ko na 10:30 dapat nandito na sila. 10:00 am na baka nandun na sila. Kaya tinignan ko ng huling saglit ang dorm at kinausap ang dapat kong kausapin.

*end of flashback*

Heto ako ngayon pababa na ng hagdanan ng Makita kong kumpleto na pala sila, kakaupo lang ni geraldine, galing siguro sa canteen. Ang inosente nila tignan para silang mga anghel na walang kaalam alam. Naaawa ako para sakanila. Pero wala naman kaming magagawa.

“Narito na pala kayo” Principal
“Hala sir wala pa, kaluluwa lang namin to” chen
“Chen ano ba? Gumalang ka. Opo andito na kami” suho
“ Pasensya na inasikaso ko pa ang magiging kwarto niyo” principal
“Okay lang po iyon, nahirapan nga po kaming pumasok e, ang dami kasing babaeng nakaharang sa daan” suho
“Babae pala yung mga yun, kala ko pagkain e” chen
“Chen manahimik ka nga!” kris
“Oo na hyung, sorry na” chen
“Pumasok muna kayo dito sa opisina ko para masabi ko na ang dampat masabi” principal

Pumasok na yung 24 estudyante sa opisina ko. Hay pano ko ba sisimulan to?

“Okay as we all know, dito kayo magaaral EXO…” principal
“Ay hind.. asfdghdjkhlchkdb”
“Wag niyo na lang pong pansinin” kris
“Sige, yun nga dahil dito kayo mag-aaral EXO, naghire ako ng 12 babae na makakasama niyo sa classroom. Sana ay magkasundo kayo. Yun lamang at welcome sa SEOUL EXECUTIVE ACADEMY!
~

Graciella’s POV

Ang kulit naman netong isang to. Ang ingay pa, nakaka-asar ang saya niya pa sa lagay na to ha. Palibhasa artista, maganda naman ako ayaw ko lang mag-artista dahil panigurado puro kontrabida ang role ko. Besides anjan naman si mommy e, para sakanya artista ako, binibigay niya lahat ng gusto ko so no big deal. Pero ang ingay talaga nung chen akalain mo habang naglalakad kami kala mo uuod na nilagyan ng asin. Gwa—hindi panget siya. Maputi lang at matangos ang ilo-- Ano ba to ang dami kong napapansin.

“Oy saan ka pupunta?”Narinig kong may nagtanong sakin sa di kalayuan kaya lumingon ako
“Ah sa cr lang bawal umihi?” sagot ko dun sa babaeng nagtanong. Nanay ko nga hindi ako tinatanong bakit ako inuumaga umuwi, siya pa kaya at ang lakas ng loob niyang tanungin ako wala ngang kumakausap sakin at hindi naman talaga sa CR diretso ko. Dun ako sa pinakatahimik na lugar ditto sa school.. Sa Seoul Garden kung tawagin, tahimik dun, makakapagisi—

“Sama ako, naiihi din ako e” nagulat ako dun lintek may sakit ako sa puso at ano ba gusto niya?! Mamatay ako?
“Okay. Dun yung CR ng girls” turo ko dito sa babaeng hindi ko naman kilala kung sino
“Akala ko ba iihi ka? Samahan mo ako natatakot ako e” Aish ang kulet naman neto. Bakit siya matatakot? Wala naman multo dito unless may nakikita siyang di ko nakikita at hindi ko na problema yun.
“Oy! Dali na”
“Oo na, oo na” aish ano ba to, bakit ako nagiging mabaet, nakakainis. Ayaw kong maging mabet, aabusuhin ka lang ng mga tao, masyado na akong naging mabaet dati kaya ayun lagging ginagamit.
“Ako nga pala si Fabien, ikaw? Ano pangalan mo?” sabi netong babaeng to or Fabien psh.
“Graciella. Graciella Xing” sagot ko sakanya. Mukha naman siyang bata. Inosente. Haaay naalala ko nung inos--- tama na nga magcCR nalang ako.

“Ang gwapo nung isa natin kaklase no? Si Luhan” Fabien
“Sakto lang” graciella
“Ay bitter?” Fabien
“Psh” graciella

Ang ingay din nitong babaeng to ang kulit gusto ko ng katahimikan kaso pano tatahimik kung kasama ko tong babae na to? -.-“

“Ang tipid mo magsalita.” Fabien
“Wala ka na dun. Bumalik na tayo ng classroom” graciella
“Aye aye captain” Fabien

Haaay kung isang buong taon ko silang makakasama mabute pa siguro magsimula na akong pahabain pasensya ko, kailangan ko yun kundi baka nasapak ko na tong mga to.

*Classroom*

Lay’s POV
Ano nga ulet ginagawa  namin dito? Aish may nakita akong babae maganda siya, simple lang, mahaba buhok niya na mejo red ang kulay kaso mukhang mataray.

“Hyung ano iniisip mo?” sehun
“Ahhhh *kamot ulo* wala sehun. Mejo na sshock lang ako sa nangyayari” lay
“Ganun ba hyung? Kanina ka pa kasi tahi—oh bakit may pas aka hyung?” sehun
“Ahh? Oo nga no? di ko alam e.” lay
“kung saan saan ka kasi sumusuot e. magingat ka hyung. Thige hyung tatabihan ko lang si Luhan hyung” sehun
“Osige” lay

Aish bakit nga ba ako may pasa? Nakalimutan ko rin e. Ugh? Ano kaya pangalan nun.. Gusto ko siyang makilala kaso… Ayaw ko na maulit yung araw nay un.
~

Tao’s POV

Heto kami sa classroom, ang ingay nila Chanyeol at chen hyung kala mo naman di nakapasok ng school dati. Tinititigan ko yung panda bag na nakikita ko hahaha ang cute kasi. Mabaet kaya yung may-ari ng bag na yun? Oh baka naman masungit? Baka mawushu ako? Hala bakit ako natatakot?andito naman si kris hyung e. Aish kaninang umaga mukhang malungkot si kris hyung bakit kaya? Kinulit ko na siya magshopping pero hindi pa rin niya ako sinasagot. Ano kaya nangyari? Haaay.. Makapagpicture nga ng ma-update ko na Instagram ko one week din akong walang pinopost e. Mejo boring tong taon na to. For sure tao. Haaay.
~

Kris POV

Andito na kami sa classroom naming. Maganda naman to. Mejo Malaki, may water dispenser at may sarili kaming CR. Para naman kaming kinukulong dito. Napansin siguro ni tao na malungkot ako kasi nangulit magshopping e. alam ko naman pag nangungulit to e. its either ako ang may problema or bored siya, ang kaso mukhang di siya bored kanina kaya for sure alam niyang ako yung may problema. Bakit kasi ganito? Ano gagawin ko? Masyado niyang alam ang kahinaan ko at ginagamit niya ito laban sakin. Bakit ganun? Gusto kong lumaban kaso pano? Naguguluhan parin siguro sila sa nangyayari. Sana lang makayanan ko to. Sana talaga. At dahil mukhang wala ng atrasan tong pagpasok naming, ieenjoy ko nalang may magaganda naman kaming classmate e. Hmmm, mukhang yung iba lang may kilala samin ayos to atleast hindi sila yung magpapacute ng 1 oras mapansin lang naming at mukhang may magkakadevelopan dito. *eyeing D.O*

“O.O” D.O
“Ikaw ha, yung tingin mo D.O” kris
“Bakit?” D.O
“Wala. Osha ituloy mo na yang pagbabasa mo kuno ng cooking book” kris

Hay mga indenial pa tong mga to. Grabe lang sila.Haist sana matapos na tong kalbaryo namin.
~
Dito muna thankyou grabe, Keep on supporting and follow the next chapters dahil start na ng class, madami ng marereveal.