Lesson Learned

Chapter 13

Kris POV

Lumabas sila luhan at sehun, tinamad siguro o baka bibili sila ng bubble tea, hay ang boring naman dito sa classroom asan na ba teacher namin? Nag-aantay kami para dun sa prof namin ng biglang may sumigaw kanina. Hindi ko alam kung sino at wala akong pake tinatamad akong tumayo.

“Kris hyung ano ba problema mo?” tao
“Ay eyebags! Tao, you’re giving me an heart attack” susmiyo itong si tao kanina lang tinitignan yung panda sa harapan niya tapos ngayon andito na sa tabi ko. “wala akong problema tao kanina mo pa ako tinatanong niyan e” sabi ko naman sakanya, ayaw ko munang sabihin sakanya panigurado magdadamdam to.

Napansin kung may lumabas na babae, siya yung nakita kong babae kanina na pumanta ng CR kasama yung dalawa niyang kaibigan, mukhang nag-aalala na siya. Oo nga pala lumabas din yung kaibigan niya kasi nilalamig daw. Sabagay malamig nga naman talaga dito parang 10 aircon nakalagay dito sa sobrang lamig. Ay teka, asan na nga ba si Luhan? Kanina pa lumabas yun ah. Kanina ko pa tinitext yun hindi naman nagrereply, si sehun naman nasa akin ang phone niya. Tatawagan ko na nga lang.

*calling Luhan* *The number you’re calling is unavailable please try again later*
*after 25 attmpts*

Aish! Sino ba kausap nun? O baka naman lowbat siya? Anong oras na ba 10:30 pa kami dito. *tingin sa relo* ANO?! 12:30 na! ano to lokohan? Aish lalabas na ako, hahanapin ko na sila. Hindi na pwede to nalipasan na kami ng gutom at gutom na ako kaya hahanapin ko na sila.

Pagka labas ko ng room hindi ko alam kung saan ako magsisimula dun ba sa nagsasabing “WEST WING” o “EAST WING” eh hindi naman ako magaling sa direskyon. So nga-nga ako ngayon? Aish bahala na sa may east ako magsisimula pero bago ako dumiretso narinig ko nanaman yung boses nung babae kanina.

“FABIEN? FABIEN ANDITO KA BA?! FABIEN?” sigaw niya eh bakit hindi kasi siya umakyat sa hagdanan? Bakit andun lang siya sa unahan? Pano kung di siya marinig ng kasama niya? Sabagay malaka---

*BOSGH*

“Ouch, ang sakit ng pwet ko”

Tumingin ako dun sa nakabangang babae sakin at ayun nakita ko yung mukha niya, para akong natulala sa kawalan nung nakita ko mukha niya

…. ….. ….

… ….. ….

… …. ….

“Tulungan na kita” sabi ko. pati ako nagulat sa kinilos ko, don’t get me wrong im kind but not with girls. GIRLS IS NOT MY STYLE. manloloko sila, manggagamit, sinungaling. nalako na ako dati, nagamit na din ako, at I’ve been lied too many times kaya hindi mo ako masisisi kung bakit ganito ako pero sakanya? bakit ako biglang bumaet? ang inosente kasi niya tignan, yung buhok niyang nakatali ng ponytail, yung mata niya---

“Salamat at pasensya na ha? di kita na pansin, hinahanap ko kasi yung kaibigan ko”
“Ah eh *kamot ulo* okay lang yun, narinig ko nga sigaw mo e” sabi ko sakanya mejo awkward pero hayaan na.
“Anong ginagawa mo dito sa labas? baka makita ka nung ibang babae dito.” sabi naman niya, aish ang tanong naman nitong babaeng to.
“Hinahanap ko din kasi si Luhan at sehun, yung dalawang lalaking lumabas 2 oras na kasi silang wala e.” sagot ko naman. sana hindi na siya magtanong
“Ah ganun ba? gusto mo sabay na natin silang hanapin?” sabi niya. mabute pa nga atleast di kami maliligaw
“Oo ba sige. pero may tanong ako bakit hindi ka umaakyat sa hagdan?” tanong ko sakanya
“Kasi pag umakyat ka jan maliligaw ka na. kunyari umakyat ka jan magisa, 1 secundo lang pagkababa mo iba na nakalagay jan sa paskil.” sagot niya. ha? pano mag-iiba yun ng isang Segundo lang?
“Pano naman mangyayari yun?” tanong ko ang weird kasi ng school, maganda siya, kumpleto sa mga gamit.
“Yun kasi pagkakadesign ditto. Pag umakyat ka kasi sa hagdan nay an east yan pero pag andun ka na sa tuktok niya at haharap ka sa hagdan bale mang-gagaling ka na sa south-east so magiiba na yung dadaanan mo, gets?” paliwanag niya.
“Ah gets ko na so dapat ang laging daan ay double direction?eh nakakalito naman yun” sagot ko. totoo naman kasi e.
“Oo tama dapat double direction lage gamit mo para ang madadaanan mo ay single direction” sagot niya.