ဧည္သည္ေပမို႔ ေနရပ္ကို ျပန္ရမည့္ရက္ေသာအခါ တန္ကူးသာၾကည္သည္ ဘူတာ႐ုံသို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ေရာက္လာရျပန္သည္။
သည္တစ္ခါေတာ့ စိမ္းကိုယ္တိုင္ ဘူတာ႐ုံသို႔ လိုက္ပို႔သည္။အိမ္မွ ထြက္လာသည့္တိုင္ သူတို႔ႏွစ္ဦး မည္သည့္စကားမွ် မဆိုျဖစ္။မေဝးခင္ကတည္းက လြမ္းေနရသည့္ အျဖစ္မွာ တန္ကူးသာၾကည္အတြက္ စိမ္း၏မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္တိုင္း အလြမ္းေတြ တစ္ဆထပ္တစ္ဆ တိုးရစ္လာသလို ခံစားေနရသည္။
တန္ကူးသာၾကည္သည္ ဤအလြမ္းေတြအား ယွဥ္တုဖို႔ ခံနိုင္ရည္မရွိပါ။သက္သာလို႔ သက္သာျငား သက္ျပင္းခ်ပါကလည္း အသက္တိုဖို႔သာရွိ၏။အလြမ္းမေျပပါေခ်။
" တို႔ မင္းအတြက္ ဝယ္ထားတာေလး... "
ကတၳီပါဘူးထဲတြင္ ခပ္လတ္လတ္ ေ႐ႊဟန္းခ်ိန္းတစ္ခုရွိေနသည္။ဒီဇိုင္းမွာလည္း ရိုးရိုးရွင္းရွင္း၊ေသေသသပ္သပ္နဲ႕ပင္။ျမင္႐ုံနဲ႕တင္ တန္ဖိုးမေသးမွန္း သိသာလွ၏။
ေ႐ႊနဲ႕လိုက္ေသာ တန္ကူးသာၾကည္၏ ညိုစိုစိုအသားေပၚတင္လိုက္ပါက အေရာင္ဟပ္သြားမည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ပင္ ရွိသည္။မႏၱလာသူျဖစ္ေသာ တန္ကူးသာၾကည္ကလည္း မငယ္နည္းတူ ေ႐ႊႀကိဳက္ေလသည္။
" အစက တို႔ ဒါလေးကိုမြင်ဝောာ့ မင္းနဲ႕လိုက္မယ္ထင္လို႔ ဝယ္ခဲ့တာ။အခုေတာ့ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္အေနနဲ႕ ယူသြားပါ "
အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ ဟု စိမ္း၏ႏႈတ္ဖ်ားမွ ဆိုေသာ္ တန္ကူးသာၾကည္တစ္ေယာက္ ေျခေစာင့္၍သာ ငိုလိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။ျမစိမ္းကေတာ့ လူႀကီးေပမို႔ ဆႏၵကို သိကၡာနဲ႕ထိန္းနိုင္ေသာ္လည္း တန္ကူးသာၾကည္က ထိုသို႔မဟုတ္။
" စိမ္း ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာပဲေနလို႔မရဘူးလား "
" အို...ဘယ္ရမလဲ တို႔ကေလးငယ္ရဲ႕ "
" ဒါဆို စိမ္း မႏၱေလးကို လိုက္ခဲ့။ယူၿပီးရင္လည္း ေယာင္ေနာက္ ဆံထုံးပါရမယ့္အတူတူ အခုကတည္းက လိုက္ေနေလ "
ထိုအခါ ဒီေန႕အတြက္ ဘယ္ႏွခါေျမာက္မွန္းမသိေသာ စိမ္း၏ ' မနိုင္ဘူး ' ဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္
မ်က္ေစာင္းလွလွေလးတစ္ခ်က္သည္ တန္ကူးသာၾကည္ထံ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာ
ေခ်သည္။
YOU ARE READING
စိမ်း ( Green )
Romance" တို့နာမည် မြစိမ်းပါ။မင်း တို့ကို အန်တီစိမ်းလို့ခေါ်လို့ရတယ် " " ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ " " အန်တီစိမ်းပါ။အန်တီ မဟုတ်ဘူး " " နာမည်ကြီးထည့်မခေါ်ချင်ပါဘူး " " ဘာဖြစ်လို့ .. " " အန်တီ ကျွန်တော့်ကို စိမ်းကားသွားမှာဆိုးလို့ "
