Chapter 32

64 2 0
                                    

Kung kalaban lang ang karupokan masasabi kong talo na ako. Masasabi ko na marupok ako. Ganito ba talaga ang pagmamahal? Sa una ay masasaktan ka pero sa huli masarap at masaya na.









"Hello Dogyy! Are you ok now? Just take good care ok?" Malambing na saad ko sa isang aso na nakakulong.








Ilang araw na ang nakalipas magmula ng mangyari ang pagpunta namin sa bundok na 'yon. Sa lahat yata ng mga malas na nangyari sa buhay ko ay iyon na. Sobrang nakakatrauma at nakakatakot. Natatakot akong maulit ang pang-yayaring iyon.









Sino ba naman kasi ang hindi matakot dahil anumang oras ay puwede ka nang mawala sa mundo. Hinostage ba naman. Buti na lang dumating ang mga pulis kasama ang taong mahal ko.









On leave ako dahil hanggang ngayon ay bumabalatay pa rin sa akin ang takot. Pakiramdam ko natrauma ako. Haysssttt.









"Ma'am may bisita kayo,"










Napatingin naman ako ng biglang magsalita ang assistant ko. Bisita? Sinong bisita?








"Bisita?" kunot noong tanong ko dito.









"Oo nasa labas po ma'am naghihintay sa'yo. Isang guwapong lalaki na parang isang model,"









Lalaking parang model?







"Sino?"









"Hindi ko alam ma'am basta tignan niyo na lang sa labas pulis po kasi siya,"








Isang pulis? May duda na ako kung sino. Agad naman akong lumabas para tignan kung sino ito at ganun na lamang ang gulat ko nang makilala ko ito kung sino.









"Adrian? Anong ginagawa mo dito?" may pagtatakang tanong sa kanya.








Nakasuot siya ng isang unipormeng pulis ang cool. Ang astig nang awra niya, dagdag pa ang kanyang matikas na tindig at appeal niya.







What's a goddess pulis officer!








Nakasandal siya sa kanyang sasakyan at may hawan na isang bulaklak. Agad naman siyang lumapit sa akin at inilahad ang kanyang hawak na bulaklak.








"For you. My queen." malambing na saad niya.








My queen?!








Pakiramdam ko kinikiliti ako sa hindi malamang dahilan. Pakiramdam ko kinikilig ako. Shit! Paano ko ba ito pigilan?!






Pinilit kong pakunotin ang noo ko at tinanggap ang kanyang bulaklak. "Thanks." saad ko at akmang tatalikod niya ng hawakan niya ang kamay ko para pigilan.







"Where do you think you're going?" kunot noong tanong niya sa'kin.








"Papasok na. May trabaho pa ako,"








Agad na umigting ang panga niya sa sinabi ko. "Why? Ayaw mo ba akong makita? I thought you love me?" pagsusumamong sambit niya sa'kin.







Mahina na lamang akong natawa sa kanya.








"Who told you that I love you? Yes mahal kita noon pero ngayon...hindi na,"









A Love Goes By HaciendaWhere stories live. Discover now