Sevgiler benden size ❤Bu bölüm hiç içime sinmedi:( Doğum sahnesini yazmayacaktım son anda ekledim, umarım beğenirsiniz:)
"Zeynep, bu hamilelik sana çok yakıştı. Daha çok ele avuca gelir oldun."
Kerem'e olabildiğince ters bir bakış attım. "Kerem, sen de bu hamileliğim boyunca fazlası ile sinir bozucu oldun. Ne istiyorsun benden be adam! Sinirlerimi tranbolinde zıplar gibi zıplatıyorsun."
Kerem, harika olduğunu bildiğim kahkahasını attı. "Bence ben senin sinirlerini değil, kalbini zıplatıyorum."
Çokbilmiş ifadesine karşılık, gözlerimi kıstım. "O hep yaptığın şey zaten," diye karşılık verdim.
"Sen kızımızı bir doğur... Ben senin o kalbini yerinden çıkartacağım."
Bu sefer çokbilmiş ifadesini ben takındım. "Aman dikkatli ol da, düşüncelerin ters tepmesin. Sonra senin kalbin 'hop' diye çıkmasın."
Alayla güldü. "Yapacağın fantezilere bağlı."
"Kızımızı doğurduktan sonra bir de lohusalık dönemim var canım. Hemen koynuma gireceğini zannetme."
Bu acı gerçeği, yani lohusalık dönemini ben de sonradan hatırlamıştım ve kendimi balkondaki çamaşır ipinde sallandırmak istediğim doğruydu.
"Bana dalga falan geçtiğini söyle."
Dudağımı ısırarak, baktım. "Dalga falan geçmiyorum, kocacığım."
"Hatun," deyip, yüzüme doğru yaklaştı. Sıcak nefesi yüzümün her milimine çarparken, titrememek için kendimi zorladım. "O dönem bile sana dokunmama engel değil."
Karnıma giren sancıyı umursamamaya çalıştım. "Doktorlar öyle demiyor ama..."
"Başlatma doktoruna. Doktorlar umurumda dâhi değil."
"Ama olmayacağını sen de biliyorsun aşkım..."
"Bir daha desene." Ne demek istediğini gayet farkına varmıştım.
"Neyi diyeyim Kerem?" Dudaklarımı öne doğru uzattım.
"Hani o muhteşem dudaklarından 'aşkım' diye bir kelime çıktı ya... Hani beni şu an harap duruma getiren o kelime... Bir daha desene."
Dişlerimi göstererek sırıttıktan sonra, kadınsı bir tonla, "Aşkım," dedim.
"Ne güzel diyorsun sen öyle," Dudaklarıma ateşli bir öpücük kondurdu.
"Hemen sırnaşma," dedim gülerek. Kerem dudaklarıma art arda öpücükler kondurmaya devam etti.
"Diyene bak. Gece yatarken iyi bi' bedenimi yokluyordun," Gözbebeklerim anında büyüdü. "Ellemelerini falan hissediyorum yani."
"Yuh," dedim hayret dolu sesimle. "Ben öyle bir şey yapmıyorum!"
"Zaten uyku hâliyle yapıyorsun bunu," dedi. "Rüyanda artık neler görüyorsan onun etkisi ile bedenimde sürekli bir gezintiye çıkıyorsun... Tabii bunlar hoşuma gitmiyor değil, ama sonra ellemeyi kesince acısı çok büyük oluyor biliyor musun?"
Kerem'in dalga geçercesine konuşması üzere, göz kapaklarım anında av tüfeğine bakar gibi kısıldı.
"Ya bir git Allah aşkına." Kerem gülmeye devam etti.
"Nereye gideyim aşkım," dediğinde alay etmeye devam ediyordu.
Sonra burnunu karnıma getirip, içine çekti. "Kızım ne yapıyorsun ananın karnında acaba? Azıcık haber ver."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEFESİM
Roman d'amourİlk görüşte aşk'a inanır mısınız? Kerem ve Zeynep birbirlerine ilk gördükleri andan itibaren birbirlerinden başka hiçbirşey düşünemez oldular. Her saat,her dakika,her saniye,her salise.. İkiside birbirlerinin Nefesi oldular Peki bu aşk hikayesinde Z...