Gölge Bahçesi

Bölüm 11

Beğenip yorum yapmayı unutmayın canlarım.İyi okumalar♥️

Gözlerimi yavaşca açarak etrafa bakındım.Acaba ne kadar bir süredir baygındım.Yaralarım sarılmış bir şekilde koltukta uzanıyordum.Neredeydim ki ben zaten.Hiçbir şey hatırlamıyordum.Acıdan beynim durmuş gibiydi.Doğru ya saldırıya uğramıştım.

Baran'ı aramam gerekiyordu.Onlarda saldırıya uğramış olabilirlerdi.Hızla ayağa kaltım fakat düşüşümde hızlı oldu.Hareket edemiyordum.Düşmemle beraber odaya birisi girdi.

Bu Koray'dı.Elimi hemen yüzüme götürdüm.Maskem yoktu.

-Koray:Nefes almakta zorlanıyordun bu yüzden maskeni çıkarttım Diana.Sen iyimisin?

-Söylesene olayların ne kadarını gördün,yada olaylarla alakan varmı?

-Koray:Evim bu mahallede ve okuldan gelirken seni kanlar içinde yerde yatarken gördüm.Sonrada seni eve getirip yaralarını sardım.Gerçi sen olduğunu en başta bilmiyordum ama neyse.

-Peki ambulansı veya polisi neden aramadın?

-Koray:Arıyacaktım fakat maskenin altındakinin sen olduğunu görünce vazgeçtim.Başının belaya girmesini istemedim.

-Hadi ama tanışalı birkaç gün falan oluyor neden beni savunasın ki,söylesene çıkarın ne?

-Koray:Çünkü arkadaşımsın.

-Cidden safmısın yoksa öylemi davranıyorsun.Kanlar içerisindeyim, üzerim silahlarla dolu fakat sen arkadaşımsın diyorsun.Sence bu söylediklerin ne kadar mantıklı?

-Koray:Haklı veya haksız olduğunu bilmiyorum fakat senden mantıklı bir açıklama duymadan seni polise veremezdim.Evet tanışalı kısa bir süre olmuş olabilir ama biz arkadaşız.Sen olsan sende aynısını yapardın

-Yapmazdım.Her zaman mantıklı olanı yaparım.

Şuanda Koray'a resmen beni polise vermesi için çırpınıyor gibiydim fakat nedense sözleri sinirimi bozmuştu.Şuanda polisi aramayarak kendini de tehlikeye atıyordu.Onu öldürebilirdim fakat bundan korkmuyordu.Neden,neden bana yardım ederek kendini riske atıyordu ki?

Yerde oturuyordum ve Koray yardım etmek için bana doğru hareket edecekken bağırdım.

-SAKIN BANA YAKLAŞMA!!!Eğer bir metre yanıma yaklaşırsan seni öldürürüm.

-Koray:Tamam sana yaklaşmıyacam ama sende lütfen hareket etme.Yaraların derin.Kolundaki kurşunu çıkarttım fakat hala kolunun durumu kötü.Kan kaybından ölmek istemezsin değilmi?

Kurşun demişken,

-Silahım, o nerede?Sakın onu orada bıraktığını söyleme.

-Koray:Sakladım.

-Sakladınmı?

Koray:Uslu olursan veririm.

-Çocukmuyum lan ben.O silah benim için çok önemli.Eğer zarar gelirse seni-

-Koray:Öldürürsün tamam anladım.Okuldaki halinle şuanki halin hiç benzemiyor.Söylesene neden yaralıydın,Peşindeki kimdi?

-İki kişi tarafından silahla saldırıya uğradım ama kim olduklarını bilmiyorum.

-Koray:Peki neden üstünde bir orduya yetecek kadar silahla dolaşıyorsun?

-Sana söyliyemem.

-Koray:Peki neden maskelisin?

-Onuda söyliyemem ve bilmemen en iyisi.

-Koray:Eğer söylemezsen polisi ararım.Hayatını kurtardım en azından bunu bana anlatmalısın.