Gölge Bahçesi

Bölüm 41

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın canlarım

                  ❤️İYİ OKUMALAR❤️           

Bana verilen mektubun üzerinden iki hafta geçmişti.Hala hiçbir şey olmamıştı.Fırtına öncesi sessizlik yaşanıyordu.Bulunduğumuz evi güvenli olmaması sebebiyle terk edip başka bir eve geçmiştik.Gerçi rakibimiz Marina olduğu için hiçbir yer güvenli gelmiyordu.Marina'nın yaşadığını söylediğimde herkese büyük bir korku hakim olmuştu.Sadece onun mektubunu yaktım diye sığınağımı yakarak çetemde ki birçok kişinin ölmesine sebep olmuştu.Şimdi ise tam beş kez bıçaklanmış ve yıkılmak üzere olan bir binanın içiresinde bırakılmıştı.
Yapacaklarını hayal dahi edemiyordum.

Durumdan korkmayan tek kişiler Ateş ve Luna'ydı.Ölmeyi bayılmak sanıyorlardı sanırım.Bu durumu öğrendikten sonra onlarda bizimle aynı evde kalmaya başlamıştı.Öleceksek beraber ölürüz demişlerdi.Ateş'e en son söylediklerimden sonra benimle asla konuşmayacağını düşünmekle hata etmiştim.Ben dahi Baran'ın ölümünden dolayı kendimi affetmezken o beni affetmişti.Sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi davranıyordu fakat içten içe hala Baran için üzüldüğünün farkındaydım.

-Ateş:Patron ben çok sıkıldım, hadi Zula oynayalım.

-Luna: Ben varım.

-Atlas:O ne be?

-Ateş:Yok artık hiç oynamadın mı?

-Atlas:Hayır hiç oynamadım hatta duymadım bile.

-Ateş:Sen 2003 doğumlu olduğuna eminmisin,bir ara herkesin bilgisayarında yüklüydü bu oyun.Hadi onu geçtim hiçmi Enes Batur izlemedin?

-Atlas: Yetimhane de elektronik eşya kullanmak yasaktı.Zaten ondan sonrada oyun oynamaya ayıracak vaktim yoktu.

Etrafı derin bir sessizlik sarmıştı,kimse ne diyeceğini bilmiyordu.Zaten bu sözlerin üstüne söylenecek başka bir sözde yoktu.

-Madem öyle sen benim hesabımı kullan,içinde her türlü silah mevcut.Ayrıca karakter ve silah seviyeleri yüksek olduğu için hem daha zor ölür hemde tek atışta öldürürsün.

-Ateş:Ooo patron bakıyorum
oyunda da insanlara fark atıyorsun.

-Ne diyebilirim ki,her konuda mükemmelim.

-Luna:Bilseydim senin oynadığını sana daha önceden oynamak için teklif ederdim.

-Ateş:Bu arada patron o kadar silahı almak baya uzun sürmüş olmalı,baya bağımlısı olmuşsun sanırım.

-Oyunlarla pek aram olmaz,sadece bu çete kurulmadan önce başka bir çetedeydim ve telefonlarımızda ki mesajlara bakılıyordu.Bizde Baran'la oyun üzerinden birbirimize haber verip bilgi sızdırıyorduk.

Bu cümlenin üstüne konuşmayı bıraktım.Ateş'in yüzünde ki ifade bütün keyfimi bozmuştu.

-Luna:Tamam hadi oynayalım.

Hepimiz hesaplara giriş yapıp oynamaya başladık.Atlas oyuna başlar başlamaz snip tarafından vurulup ölmüş ve en hızlı kaybeden olarak adını tarihe yazmıştı.Koray ise C5 bomba ile pusuya yatmış fakat kendini patlatmıştı.Kısaca hiç kazanamadık ve Ateş'in oynadığı bilgisayarı kırmasıyla beraber oyuna son verdik.Eğer o kırmasaydı ben kıracaktım.Sadece beş kere oynamamıza rağmen Ateş hayatım boyunca hiç duymadığım ve bir daha asla duymak istemeyeceğim küfürleri rakip takıma saymıştı.

Saat baya geç olmuştu.Canım sıkılıyordu fakat yapacak hiçbir şeyde yoktu.Sıkıntıdan camdan kazayla düşsem ölürmüyüm yoksa yaralanırmıyım diye düşünmeye başlamıştım.Parkelerin çizgi sayısını saymak dahi eğlenceli gelmiyordu çünkü beş kere saydığım için sayısını ezberlemiştim.