mi hada | melissa vargas

6

Yüzleşme

Odaya girdim ve valizimi yerleştirdim, arkamdan da o gelmişti. Bu daha ne kadar böyle gidecekti? İkimiz de sanki birbirimizle ilk kim konuşacak yarışı yapıyorduk ve bu gün geçtikçe can sıkıcı bir hâl almıştı. 

Odayı havalandırmak için balkon kapısını açtım ve ben tam nasıl sohbet başlatsam diye düşünürken valizinden çıkardığı kıyafetleri ile banyoya girmişti. "İki dakika yanımda dursan şaşarım zaten, mikrop var sanki bende!" Kendi kendime söylenerek yatağıma geçtim ve internette gezindim. Karşıma sürekli Zehra ve Vargas editlerinin çıkması durumu daha da komik hâle getiriyordu. Hayır, ikisini kıskanmıyordum. Sadece Mile benimle ne kadar uzaksa, Zehra ile o kadar yakındı ve bu sinir bozucuydu.

Bir kaç dakika sonra Melissa duşunu almış omzunda ki havluyla banyodan çıkmıştı. Kendi yatağının ucuna oturdu ve havluyu kısa saçlarının üstünde gezdirdi. "İlk hafta çok iyi bir performans sergiledin, tebrik ederim." Her ne kadar bir sohbet başlangıcı için kurmuş olsam da bu cümleyi, günlerdir dile getirmek istediğim şeydi zaten. 

Havlusunu tekrardan omuzlarına koydu ve kafasını bana çevirdi. "Teşekkür ederim." dedi yüzünde ki tatlı bir gülümsemeyle. Bana doğru tüm vücuduyla dönerek biraz arkasına doğru yaslandı ve eliyle yataktan destek aldı. Tanrım, bu hareketiyle nasıl ateşli göründüğünün farkında mıydı?

Gözlerine müzip bir ifade oturmuş, yüzümde ki her mimiği yakalamak ister gibi bakıyordu. "Hiç konuşmazsın sanmıştım benimle."

"Neden böyle bir şey yapayım?" Anlamaz bir tavırla yüzüne baktım. "Hani hiç tanışmamışız daha öncesinde uzun uzun sohbet etmemişiz gibi davranıyorsun ya, ondan sordum." Dalga mı geçiyordu benimle? Söylediklerini yapan kendisiydi, kaç gündür konuşmayı bekliyordum burada! Ona içimden geçenleri söyleyemeyeceğim için daha farklı bir cevap verdim.

"Seni tanımamış gibi yapma sebebim uzun sohbetimiz değil Melissa, bunu sende biliyorsun." Dediğim şeyle sanki bu konunun açılması hoşuna gitmiş gibi sırıttı. Benim tarafıma doğru kaydı ve ellerini yatağın köşesine yaslayarak öne doğru eğildi. Aramızda ki mesafe bu sayede azalmıştı.

"Neymiş sebebi?" Sırıtmaya devam ediyor, sanki bana o geceyi tekrardan hatırlamak ister gibi bakıyordu. Ama onun bilmediği bir şey varsa bende en az onun kadar haylaz bir kızdım.

Karşımda oturmuş bana eğilen kadının yaptığı gibi bende ellerimi kendi yatağımın köşesine koydum ve ona eğildim. İki yatak arasında fazla mesafe olmadığından ve uzun boylarımız sayesinde bir hayli yaklaşmıştık birbirimize.

Ona yaklaştıkça kokusu burnuma doluyor, her bir çizgisini aklımdan çıkaramadığım koyu kahve irisleri heyecanla ne yapacağımı bekliyordu. Kulağına doğru yaklaştım.

"Sohbetimiz ardından yaşadığımız şeyler sebebi. Sen belki sarhoşluktan hatırlamıyor olabilirsin ama ben hiçbirini unutmadım."

Nefesim kavruk tenini okşuyordu ve ben biraz daha böyle kalmaya devam edersem olacaklardan korkuyordum. Birazda olsa uzaklaşmak için ayağa kalktım, en azından denedim. Bileğimden tutup beni geri yerime oturtmuştu.

"İnan bana bende hiçbirini unutmadım ve senin aksine alkolün verdiği bi cesaret değildi benimki." Sitemle söylediği sözlerden sonra kalktı ve oda kartını alıp çıktı. Bende bıraktığı gibi kalmış, söylediği şeyleri idrak etmeye çalışıyordum.

.

yaşanması gereken bir konuşmaydı bu 

üst üste iki bölüm attım, nerden geldi bu ilham perileri bende bilmiyorum

satır aralarına yorum yapmayı unutmasak olur muu 🥺