mi hada | melissa vargas

3

Pişmanlıklar ve Kırgınlıklar

Yemek çok şükür ki bitmiş, eve gelmiştik. Kendimi rahat koltuklarıma attım ve gözlerimi kapattım.

"Haydi bakalım turuncu kafa, anlat. Neden bi anda keyfin kaçtı senin?" Ebrar yanıma oturdu ve yemekte sorduğu soruyu tekrarladı. Orada anlatırsam, kendimi tutamayıp sinirden kuduracağım için evde anlatırım demiştim. Keşke demeseydim.

"Yok bir şey ya. Öyle canım sıkıldı sadece."

"Kafanı kaldırıp baksana bi sen bana." Yüzüne baktım.

"Yer mi anadolu çocuğu bu yalanları kızım? Çabuk anlatıyorsun, ne olduğunu." Gözlerini gözlerime dikmiş cevap bekliyordu.

"Bi kerecik yese olmaz mı ya?" Dudağımı bükerek kafamı omzuma eğdim, beni rahat bırak der gibi.

"Yemezler canım. Mile ile ilgili dimi? En son senin arkandan o da kalkmıştı. Doğru söyle yine kaş göz arasında ne yaptınız kız?" Pis pis sırıtan Ebrar'ın omzuna bu sefer acısını umursamayarak vurdum. Hak etmişti eşek sıpası.

"Bana Mile'nin adını da anma, onunla ilgili imalarda da bulunma bir daha. Biz kaş göz arasında yapsak yapsak bir sonra ki dünya savaşını çıkararırız artık." Yerimden sinirle kalktım ve beni daraltan bu elbiseden kurtulmak için odama doğru ilerledim.

"Savaşmayın, sevişin!"

"Ebrar!"

.

Uçağa binmiş Antalya'ya gidiyorduk.

"Sayın yolcularımız Türk Hava Yolları TK3807 sefer sayılı Boeing 730 tipi uçağımıza hoşgeldiniz. Bizler daima sizleri sevdiklerinize ulaştırmak için varız. Bazen gökyüzünde bulutlar bazen güneş ve ay ancak daima bize sizler eşlik edersiniz. Yüzünüzden hüzün yerine gülücük görmek bizlere her zaman enerji depolar. Bunun bilinciyle her sabaha umutla uyanırız. Bugün sevgili pilot arkadaşım Murat Yılmaz ile ben yardımcı pilotunuz Seyfi Özışık sizlere eşlik edeceğiz. Yolculuğumuz boyunca tavan istek butonlarını kullanarak bizlere ulaşabilirsiniz. Mutlu bir birlikteliğimizin başlangıcı olması dileğimizle..İyi yolculuklar dilerim."

Şaka gibiydi pilot bile Mile'den daha güzel sözler söylüyordu bana.

Aynı uçağın içindeydik ama özellikle bakmamıştım ona, umarım yaptığı imanın nerelere gidebileciğini o da farkına varmıştır.

Zehra geldi ve yanımda oturan Ebrar'ı tutup kaldırdı. "Ya siz iyice birlikte takılıp beni unuttunuz! Yanımda oturmazsan vallahi de küserim billahi de küserim Ebrar."

"Tamam kızım geliyorum ama bu kadar da belli etme bana aşık olduğunu ya." Zehra Ebrar'ı hafifçe iteklemiş ve sonra tekrar sarılmıştı. Ebrar İtalya'ya dan geldiğinden beri bende kalıyordu çünkü Zehra'nın aksine tek başıma yaşıyordum.

Bir süre sonra yanıma birisi geldi. "Buraya otursam sorun olur mu? Zehra Ebrar'la oturacakmışta." Melissa eliyle ensesini kaşıyarak, utangaç bir tavırla bana bakıyordu. Lanet olsun, çok masum görünüyordu.

İletişime girmeden sadece omzumu silktim. Yanıma oturdu, çekingen havası her halinden belliydi. Sanırım pişman olmuştu. Oh olsundu.

Kendini bir konuşmaya hazırlar gibi yerinde kıpırdanıyordu ama ben şu an bunu duymak istemiyordum. Kulaklığımı taktım ve kafamı cama çevirdim. Melissa'nın omuzlarının düştüğünü görebiliyordum camda ki yansımasından. Gözlerini kapatıp kafasını arkasına yasladı. Yorgun bi hâli vardı.

Yarım saat sonra omzuma düşen bir kafa hissettim. Uyuyakalmıştı ve ben ona kıyıpta kaldıramazdım. Ayrıca gururu bırakıp şu dakikaların zevkini çıkarabilirdim. Saçlarından dağılan koku buram buram içime doluyordu.

Başımı omzumda ki başına yasladım ve çok geçmeden kokusunun verdiği etkiyle uyuya kaldım.

.

Ben ordan bi Seyfi abi alabilir miyim

Bir sonra ki bölüm Mile'nin anlatımıylaa