Unicode
" သက်သာရဲ့လားလင်္ကာ ခေါင်းကိုက်နေသေးလား"
မေးခွန်းအပြင်လက်ကပါနဖူးပြင်ဆီသက်ဆင်းလာသေးသည်။
" သက်သာပါတယ်ဆိုကွာ ကိုယ်ပူလည်းမရှိတော့ဘူးဟုတ်ပြီလား"
" မောင်ကစိတ်ပူလို့လေလင်္ကာရဲ့"
" ဟုတ်ပါပြီ ကိုယ်သက်သာတာမို့ ပုပ္ပားကိုပြန်လှည့်လိုက်ပါလား"
မိမိနေမကောင်းသည်မို့ ပုပ္ပားကိုပင်မဝင်တော့ပဲ မန္တလေးသို့တိုက်ရိုက်ပြန်ဆင်းချလာသူအား ရောက်တုန်းရောက်ခိုက်နေရာစုံစေချင်သည့် စေတနာဖြင့် ဘုန်းမြတ်လင်္ကာနားချမိသည်။
" မလှည့်ဘူး လင်္ကာနေမကောင်းတာကိုမောင်ကဘယ်လိုသွားနိုင်မှာလဲ"
" တစ်ခါတစ်ခါရောက်ဖို့ကမလွယ်ဘူးလေမောင်ရယ် ရောက်တုန်းရောက်ခိုက်နေရာစုံစေချင်လို့ပါ"
" လင်္ကာပင်ပန်းမှာလေ တော်ပြီဗျာ နေမကောင်းတဲ့သူကအရမ်းစကားများတာပဲ ခေါင်းပြန်ကိုက်နေမယ်အိပ်တော့"
ပါးစပ်ကလည်းပြော လက်ကလည်းခေါင်းကိုသူပုခုံးထက်ဆွဲမှီချလိုက်သူကြောင့် အလိုက်သင့်လေးသာနေလိုက်လေတော့သည်။
ကောင်းပြည့်စုံတစ်ယောက် သူ၏တတိယဘီးဘဝကိုအတော်လေးစိတ်ကုန်လာချေပြီ။ မနေ့ကမျက်ရည်လည်ရွဲနှင့် မျက်စိမျက်နှာပျက်နေကြသူများမှာသူတို့မဟုတ်သည့်အတိုင်း။
" အစ်ကိုတို့ခင်ဗျ ကားပေါ်မှာနှစ်ယောက်တည်းရှိတာမဟုတ်တာသတိရပေးပါဗျ"
ကောင်းပြည့်စုံရဲ့ရွှတ်နောက်နောက်အသံကြားတော့ ဘုန်းမြတ်လင်္ကာတစ်ယောက် ရေနွေးပူနှင့်အပက်ခံလိုက်ရသည့်နှယ် မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးပူနွေးသွားရသည်။ အလိုလိုပင်မောင့်ပုခုံးထက်မှီထားသည့်ဦးခေါင်းကိုလည်းဆတ်ခနဲပင် ပြန်မတ်လိုက်မိလေသည်။
တဆက်တည်းပင်မောင့်မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်မိတော့ မျက်ခုံးနှစ်ဖြာကိုတွန့်ချိုးထားကာ မျက်နှာမှာခပ်သိုးသိုး နှုတ်ခမ်းဖျားတို့ထံမှတော့ မကျေမနပ်စကားသံတို့စတင်ထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။
YOU ARE READING
My Beloved Tourist Guide (Complete)
Romanceမောင့်လင်္ကာက သိပ်ကိုတော်တဲ့ ဧည့်လမ်းညွှန်တစ်ယောက်မို့ ဘဝဆိုတဲ့ခရီးရှည်မှာရော လင်္ကာကမောင့်အတွက် ဘဝလမ်းညွှန်လေးဖြစ်ပေးနိုင်မလား *Fredrik Eden (ပြည်ချစ်မောင်)*
