Kapkaranlık bir yerdeyim. Karanlığın içinde yürüyordum. Yürürken takılıp düşüyor sonra kalkıp tekrar yoluma devam ediyordum. Bir yandan yürüyordum bir yandan elimle tutunacak bir yer arıyordum.
Elimi bir yere doğru savurdum. Bir kapının kulpuna dokunduğumda kulpu kavradım ve aşağı doğru çektim.
Kapıyı açtığımda bulunduğum yerin tam zıttı bir yere denk geldim. Burda her yeri görebiliyordum. Etrafa hayretle bakarken bir dede gördüm. Arkası dönüktü. Yüzünü görmek için her adım attığımda daha da uzaklaşıyordu. Sonra dedenin ağzından bir cümle döküldü.
"Sabrın sonu selamettir evlat. Sabret."
~BİR AY SONRA ~
Bugün evden ayrılıyordum. Valizimi dün akşam Reyhanla beraber hazırlamıştık. Ne kadar içi gitse de benim taşınmama bir şey de diyemiyordu kızcağız.
Valizimi kapının önüne getirirken aklıma 5 yıl önceki anılar geldi. Onları başımdan savmak için başımı sağa sola hızla salladım.
"Görüşürüz Nuray abla. Emeğin çok üzerimde. Hakkını helal et" Nuray abla da duygulanmıştı ama belli etmemeye çalışıyordu.
"Helal olsun kızım. Sende hakkını helal et. Yolun açık olsun."
"Helal olsun ablam"
"Emre Amca sende helal et hakkını. Az çekmedin kahrımı"
"Olur mu öyle şey kızım ne kahrı. Helal olsun sende helal et hakkını."
"Helal olsun Amcam"
Reyhan'a döndüğümde gözleri dolu bana bakıyordu.
"Reyo yapma böyle ama." dedim ve hemen sarıldım ona. Bir yandan sırtını sıvazlıyor bir yandan konuşuyordum. "Kendine iyi bak. Hakkını helal et. Beni özlemeyi de unutma" dedim gülerek.
Bedenini benden ayırarak "Helal olsun. Özletme kendini sakın." dedi. Elini tehdit eder gibi sallayarak.
"Nasıl özletebilirim ki ? Haftanın 5 günü camide buluşacağız zaten"
" Orası öyle. Neyse işte hadi Allah'a emanet ol."
"Sende kardeşim, sizde"
Diyerek valizimi alıp evden çıktım. Benimle yeni evime gelmek istemişlerdi ama ben onların ilk gelişini daha güzel ağırlamak için kabul etmemiştim.
Valizimi sürüklerken yine 5 yıl öncesi geldi aklıma. 5 yıl sonra 3. evim.
1. Evim mutsuzluk getirdi
2. Evim mutluluk getirdi
3. Evim sende nolur mutluluk getir.
Yolda dalgın dalgın giderken sert bir bedene çarptım. Çarptığım kişiden küçük bir inilti koptu. Ben bu anı yaşamamış mıydım? Şuan dejavu yaşıyordum.
Geriye çekilip " pardon görmemişim,siz iyi misiniz?"
"Ben iyiyim de sen nasılsın? biraz kötü gözüküyorsun." İyiyim dedikten sonra hızla yanından ayrıldım. Yine bir evden ayrılıyordum ve yine sert bir bedene çarptım. Dejavunun hası bu hası.
Yeni evimin önüne gelince derin bir nefes aldım. Aklıma 1 ay önce gördüğüm rüya geldi. Daha dün görmüş gibi hatırlıyordum. Beni etkileyen sayılı rüyalardandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ORKİDE
Teen FictionEsila'nın 5 yıl önce aldığı kararla hayatı altüst olur. Ama yazarın da dediği gibi: "Hayatım altüst olur diye korkma nereden biliyorsun altının üstünden daha iyi olmadığını" ~ALINTI "Zor olmuyor mu ?" "Ah şu sorularını direkt sorsan da beni uğraştı...
