Bugün günlerden perşembeydi. Üç gün sonra Berfin'in istemesi vardı. Yine heyecanlıydı ama nikâh kadar heyecanı yoktu. Cumartesi günü birçoğu hazırlığı bitirip pazar gününe bir şey bırakmak istemiyordu.
Berfin gelin oluyor sırada Esila'ya geliyor grubundan yeni bir mesaj
Mavişim: Kızlar bugün boş musunuz?
Kehribarım: Her zaman
Siz: +1
Mavişim: Bugün benim isteme gününe elbise seçmeye gelir misiniz ?
Kehribarım: Ben gelirim
Siz: Çikolata alırsan gelirim.
Mavişim: Çikolata sana kurban olsun be. Alırım nolcak.
Siz: En son da aynısını söylemiştin. Ama bak. Benim hâlâ bir çikolatam yok.
Mavişim: Ben çikolata sözümü tamamen unutmuşum kusura bakma. Yolda hatırlat uğrayalım markete.
Siz: Tamam o zaman gelirim.
Kehribarım: Saat kaç gibi, nerde buluşacağız?
Mavişim: İkindiyi kılıp çıkacağız. Her zamanki buluştuğumuz yerde buluşalım.
Kehribarım: Okeyy babyy
Mesajlaşma bölümünden çıkıp telefonu bir kenarıya bıraktım.
Bugün bir çılgınlık yapıp tatlı yapacaktım. Canım çok fazla tatlı istediği için yapıyordum aslında. Bir ara dışardan söylemek geldi aklıma ama tatlı yapmayı da bilmek adına evde yapma kararı aldım.
Kurabiye yapacaktım. Kakaolu olacaktı tabi ki de. Kakaolu ve çikolatalı şeyleri ayrı bir seviyordum.
İnternetten önüme gelen ilk tarifi yapmaya başladım. Harcı yapıp şekil verdikten sonra yarım saat kadar fırında pişmeye gönderdim.
Kurabiye pişerken bir yandan da bulaşıkları yıkayıp çamaşırları katlamıştım. Ev işleri insanı ciddi anlamda yoruyordu.
Kurabiyemi fırından çıkardım. Elime bir tanesini alıdım. İçini açıp soğuması için üflemeye başladım. Yeteri kadar soğuduğunda tadına baktım.
"Hmm fena değil, gideri var bence."
Kurabiyeleri 15 dakika soğumaya bıraktıktan sonra tepsiden çıkarıp bir tabağa koydum. Elime de bir tane alıp Berfin'in alışverişine hazırlanmaya başladım.
Mavi elbisemi giymeye karar verdiğimde askılığından çıkardım. Elbisemi giydikten sonra siyah bir şal taktım. Çantamı ve bir tane daha kurabiye alıp çıktım evden.
Apartmandan çıktığımda gördüğüm şeyle nutkum tutulmuştu. Bu oydu. Hayalini kurduğum motor. Elimi üzerinde gezdirdim. Mükemmel bir şeydi bu. Ben hayranlıkla motoru incelerken arkamdan gelen kişinin farkına bile varamamıştım.
"Çok beğendin herhalde." Kulağıma eğilip söylemişti bunu. Beklemediğim bir şey olduğu için korunma içgüdüsü ile bacağına tekme attım. Ağzından bir inilti koptu. Arkamı dönüp yüzüne baktığımda üst katımdaki kiracı olduğunu anladım.
"Gerizekalı bey, acaba ikide bir arkamdan gelmeyi bırakır mısınız. Bu iki oldu üçüncüye artık kefeni boylarsın heralde." dedim sinirli bir tavırda
"Senin şu düşünceli hallerin beni intihara sürüklüyor zeki hanım. Bu arada ismim 'gerizekalı' değil." deyip doğruldu.
"Garipmiş"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ORKİDE
Novela JuvenilEsila'nın 5 yıl önce aldığı kararla hayatı altüst olur. Ama yazarın da dediği gibi: "Hayatım altüst olur diye korkma nereden biliyorsun altının üstünden daha iyi olmadığını" ~ALINTI "Zor olmuyor mu ?" "Ah şu sorularını direkt sorsan da beni uğraştı...
