Sokağın Sesi (TAMAMLANDI)

Mutluluk

Mutluluk

Beste istemsizce ağlamaya başladı. Oğuz kendini suçluyordu. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Beste ile tanıştıktan sonra hissetmediği hisler hissediyor, yaşamadığı şeyler yaşıyordu. Beste ise elleriyle gözlerini kapatmış hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Beste bir anda omzunda bir kol hissetti. Gözünü açtığında başı Oğuz'un göğsündeydi. Ve evet. Oğuz onu sahiplenmiş, ona sarılmıştı. Beste ilk defa kendini bu kadar güvende hissetti. Sanki bir anda bütün kötü düşüncelerden arınmış ve sadece iyi duygu ve düşüncelerin olduğu bir dünyaya ışınlanmıştı. Oğuz'un yüz hali halen daha tepkisizdi. Ancak Oğuz'un içinde bir duygu karmaşası oluştuğu her halinden belliydi.

Beste'ye sımsıkı sarılıyordu. Beste kafasını kaldırdı ve Oğuz'a baktı. Oğuz kendisini suçlu gibi hissediyordu. Tam ağzını özür dilemek için açmıştı ki Beste işaret parmağını Oğuz'un dudaklarına götürdü ve "Özür dileme." dedi. "Artık özür dileme, kendini suçlu hissetme. Sen şu anda bu hayattaki tek doğru olabilirsin."

Oğuz'un içine az da olsa bir ferahlama gelmişti. "Teşekkür ederim." dedi. Ardından sokakta yürümeye devam ettiler. Oğuz devam etti. "Ama şunu unutma. Artık acı diye bir şey yok. Artık hayatında sadece mutluluk ve sevgi olacak."

Hava kararmaya, İstanbul enerjisini yitirmeye başlamıştı. Gündüz insanlarının zamanı bitiyor, Gece insanların zamanı başlıyordu.

"Kalacağımız yer belli mi?" diye sordu Beste.

"Bilmem, rahat bir yer bulalım da." diye cevapladı Oğuz.

Kısa süre sonra Oğuz tekrardan konuşmaya başladı. "Şuraya ne dersin?" Eliyle işaret ettiği yer bir ara sokaktı. Çok sessiz bir ara sokak. Beste cevap olarak "Bana fark etmez sadece uyumak istiyorum." dedi. Oğuz da "Gel!" diyerek ara sokağa girdi. Eşyalarını çıkardılar. Sanki çok eşyaları varmış gibi. Beste direk ceketini yastık olarak kullanmak için şekil verdi ve yere koydu. "Ben yatıyorum!" diye ekledi Beste.

"İyi geceler!" dedi Oğuz. " Beste de yine yüzüne o tatlı gülümsemesini taktı ve "İyi geceler!" diye cevapladı. Ardından yere oturdu, başını yastığına koydu ve vücudunun kontrolünü buz gibi taşlara bıraktı. Kısa sürede yere yayılan vücudu üşümeye, titremeye başlamıştı. Gözlerini kapattı ve kendini uykunun güzelliğine bırakmaya çalıştı. Beste'nin vücudu titriyordu. Kısa süre sonra Oğuz, Beste'nin yanına geldi. "Üşümüşsün." dedi ve üzerindeki ce-keti çıkardı ardından da ceketi Beste'nin üzerine koydu. "Şimdi daha iyi." diye de ekledi Oğuz. Beste daha uyumamıştı ancak uyuyor taklidi yapıyor, Oğuz'un tekrardan gerilmesini istemiyordu. Vücudu hem ceketin sıcaklı-ğıyla hem de Oğuz'un ona verdiği huzurla hemen sıcaklamış, soğuktan eser kalmamıştı.

"Öleceksin Beste.." Siyah silüet tam karşısındaydı.

"Uzak dur benden!" diye bağırıyordu Beste. "Gelme buraya." Ancak halen daha kulağına silüetin çığlıkları geliyordu. "Öleceksin.." Beste halen daha "Bana yaklaşma!" diye bağırıyordu. "Anneni hatırla!" diye bağırdı silüet. Beste halen daha "Bırak beni!" diye çırpınıyordu. "Öleceksi-"

"Beste! BESTE!"

Beste gözünü açtığında karşısında Oğuz'u gördü. Her şey bir rüyaydı.

"Beste iyi misin? Cevap ver!" Oğuz çok endişeli görünüyordu. Beste uykulu bir şekilde "Ben iyiyim." diye cevap verdi. Oğuz halen daha endişeliydi. "Sakin ol." diye de ekledi Beste. Ardından hızlıca yerden kalktı. "Sakin ol!" diye tekrarladı. Oğuz'un eline baktı. Titriyordu. Oğuz'un eli çok hızlı bir şekilde titriyordu. Beste hemen Oğuz'un kolunu tuttu. "Sakin ol!" Oğuz, Beste'ye baktı. "Sakinim." diye ekledi.

Beste "Ben markete gideceğim." dedi. "Bir şey istiyor musun?"

Oğuz halen daha endişeliydi. "Hayır. Gelmemi ister misin?"

"Gerek yok. Su alacağım." dedi ve ara sokaktan çıktı. Bir sokak arkada bir süpermarket vardı. Ona doğru yola çıktı. Yolda sorguluyordu. Oğuz da Kerim gibi miydi? Hayır değildi. Olamazdı. Peki o kadar rüyanın anlamı neydi? Dalgın dalgın yolda yürürken kafasını kaldırdı. Süpermarket tam karşıdaydı. Tam ona doğru gidiyordu ki kaldırımın sonunda birini gördü. Birilerini. Daha dikkatli bakınca gözlerine inanamadı. Bu oydu.

Bu Ender'di.