Sokağın Sesi (TAMAMLANDI)

Kahraman

(Büyük İşler, Büyük Tehlikelere

Atılmadan Gerçekleştirilemez..)

Bir kaç gün geçti. Beste acıkıyor ama bir türlü karnını doyuruyordu. Yeri geliyor, tatlılığını kullanarak insanlara kendini acındırıyor; yeri geliyor, bir şeyler çalıyordu.

2 Gün Sonra

Çok yorulmuştu. Yatacak güvenli bir yer arıyordu. Tam o sırada gözüne bir ara sokak ilişti. Çok belli olmayan, küçük bir yerdi. Hızlıca ara sokağa girdi. Marketten çaldığı ceketi çıkardı ve kendine yastık olarak kullanmak için katlayıp yere koydu. İyice gerindi ve yere uzandı. Gözlerini kapatırken bir anda gözlerini açtı. Siyah silüeti görmüyordu. Tam o sırada annesinin dediği şey geldi aklına;

"Ancak şunu unutma. Seni öldürmek için gelecekler."

Annesi Ender'in onu öldürmeye çalışacağını biliyor muydu? Veya bahsettiği şey başka bir şey miydi? Ancak daha sonra uykusu ağır bastırdı ve gözlerini kapattı.

"İyi geceler anne, seni seviyorum."

Sabah olmuştu. Gözlerini ovuşturarak başladı güne. Bugün nedense çok yorgundu. Sebepsiz yere üstünde bir ağrı vardı. Yavaşça ayağa kalktı. Gerindi. Yerden montunu almak için eğilmişti ki bazı sesler duydu.

"Beyler bakın."

"Haha solucana benziyor."

"Değil mi?"

Beste karşısında dört kişilik bir grup gördü. İçlerinden biri "Günaydın." dedi. Ancak arkadan birisi direk dalga geçti.

"Evet günaydın solucanlar lordu."

Beste sinirlenmişti "Ne? Cep maymunları konuşabiliyor muydu?"

Diğerleri güldü. Beste hızlıca aralarından geçmeye çalıştı ancak izin vermeyip onu geri ittiler.

Beste "Bakın beyler önümden çekilin dedim yoksa bu solucan sizi tekmeleyecek."

Buna rağmen içlerinden biri Beste'nin ceketini aldı ve Beste'yi kendi arlarında ittirmeye başladılar. En sonunda Beste kendini ittirerek aralarından kurtuldu. "Verin şu ceketi aptallar!"

Beste ceketini almak için bir hamle yaptı ama içlerinden biri onu geri ittirdi. Oradan birisi karnına dokunmuştu. "Hey dağ ayısı. Hareketlerine dikkat et!"

"Etmezsem ne olur?" diye aşağıladı ve değmeye devam etti. Beste kurtulmaya çalışıyor, ancak hep birileri onu tutup ittiriyordu. Yine geldiler ve Beste'yi ellemeye çalıştılar. Ancak bu sefer olmadı. Çünkü çocuk bir anda yere yığıldı. Çocuğun arkasında biri vardı. Çok büyük olmadığı belliydi. Hepsine yumruklar saçarak indiriyordu.

"Sizi aptal su maymuncukları!"

Hepsi yere inmişti. Ancak Beste'nin Ceketini geri vermemişti. O gelen yabancı genç konuşmaya başladı. "Ceketi ver."

Çocuk vermeyeceğini söyledi ve inat etti.

Yabancı çocuk yine tekrarladı; "Sana ceketi ver dedim!"

Ancak çocuk yine vermedi.

"İyi o zaman!" dedi ve çocuğun ağzına tekmeyi yapıştırdı. Ceketi eline aldı ve Beste'ye doğru yürümeye başladı. Ceketi uzattı. "İşte burada." Beste şaşkın bakışlarını düzeltti ve "Sağol, yani ben hallederdim ama neyse." dedi.

Çocuk ise "Evet kesinlikle." diye cevapladı.

Beste Ceketini aldı ve giydi. Çocuğun kulağındaki gümüş küpe, yeni doğan güneşin ışıltısını çok iyi yansıtıyordu. Çocuk "O zaman ben gidiyorum." dedi ve geriye doğru yürümeye başladı. Beste arkasından gitti ve "Şey bu arada.. Teşekkür ederim." dedi.

"Rica ederim." dedi ve yoluna devam etti. Beste de arkasını dönmüş gidiyordu ki arkasın-da bir şey hissetti.

"Şey bu arada. Neden orada yatıyorsun?"

Bu o çocuktu.

"Yani şey. Taş vücuda iyi geliyormuş sanırım."

Çocuk güldü. "Hiç duymamıştım.

"Sen peki?"

" Nasıl desem?" Ardından düz bir sesle "Benim evim yok. Yani bu kadar." dedi.

"Yani aslında ben de evden kaçtım. Sümük gibi hayatımdan kaçmak adına.." Gerçekleri söylemeye pek de hevesli değildi Beste.

Ardından çocuk devam etti. "Bir de.. Nasıl söylesem.. Hani biliyorsun.. Aynı durumdayız ve belki.. Birbirimize destek falan çıkarız. Yani."

"Yani ne?"

Çocuk boğazını temizledi ve konuşmaya başladı. "Benimle gelmek ister misin?"

"Ciddi misin?"

"Kusuruma bakma, yani şey. Biliyorum çok rezilceydi! Ama gerçekten o kadar yalnı.."

"Yani evet."

Oğuz bir anda duraksadı ve Kafasını Beste'ye çevirdi.

"Ne?"

"Evet, gelirim." "Gerizekalı mısın sen?" Diyordu iç sesi Beste'nin.

"Tamam o zaman." diye cevapladı çocuk. Gerildiği her yerden belliydi. "Bu arada.." elini tokalaşmak için Beste'ye uzattı. "Ben Oğuz."