အပိုင္း(၁၇)
ျခား ေလဆိပ္ကျပန္လာသည့္အခါ ကူးကူးသည္ သူ႔တိုက္ေရွ႕မွာ ရပ္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ ခါတိုင္း စတူဒီယိုဖြင့္ထားတာေၾကာင့္ အထဲဝင္ေစာင့္လို႔ရေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့သုံးႏွစ္ကတည္းက ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ျခင္းကိုရပ္နားခဲ့တာျဖစ္၍ စတူဒီယိုလည္းပိတ္ထားခဲ့သည္။
"ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ"
ကူးကူးက ျခားနဲ႔အတူ အထဲထိဝင္လာသည္။ အေပၚထပ္ဆို အစ္ကိုရွိ၍ ျခားေျမေအာက္ထပ္ကိုသာဆင္းခဲ့သည္။ ေနာက္ကထပ္ၾကပ္မကြာ ကူးကူးလိုက္လာသည္။
"အျပင္က!.."
"ေလဆိပ္ကိုဘာသြားလုပ္တာလဲ"
ေလဆိပ္သြားတယ္ဆိုတာ ကူးကူးကဘယ္လိုသိတာလဲ။ ေဆး႐ုံမွာ ရွိရမဲ့အခ်ိန္ကို သူ႔ေရွ႕ေပၚလာတာကလည္း ႐ုတ္တရက္ႏိုင္သည္။
"ဟန္နီကို ေလဆိပ္သြားပို႔တာဘာလို႔မေျပာတာလဲ"
ျခားကဘယ္လိုသိတာလဲဆိုႀကီး မ်က္လုံးေမွးစင္းၾကည့္သည္။
"ဟန္နီဖုန္းဆက္တယ္"
ျခားမ်က္လုံးေတြပိုမိုက်ဥ္းေျမာင္းသြားသည္။ ဟန္နီက ဖုန္းဆက္ေျပာတယ္တဲ့လား။
"မယုံဘူးလား ဒါဆို ဟန္နီကိုဖုန္းဆက္ေမးလိုက္! ကိုႀကီးကဟန္နီကိုေတာ့ယုံတယ္မလား"
"ငါ့ကိုမစြပ္စြဲနဲ႔ကူးကူး"
"ဒါဆို ဘာလို႔မေျပာသြားတာလဲ"
ကူးကူးေမးခြန္းထုတ္သည့္အခါ ကိုႀကီးမ်က္ႏွာတင္းသြားသည္။ မာနထိသြားတာေနမွာေပါ့။ ကူးကပိုထိသည္။ ေလဆိပ္ကိုလိုက္ပို႔တဲ့အေၾကာင္း ဟန္နီက ဖုန္းဆက္ေျပာသြားလို႔သိခဲ့ရတာ။ "ငါ့ဆီကျခားကိုလုယူၿပီးသြားရင္ ၿမဲေအာင္ႀကိဳးစား နင္တို႔ငါ့ခံစားခ်က္ကို ကစားခဲ့တာနဲ႔တန္ေအာင္"တဲ့။ ဟန္နီနဲ႔ကိုႀကီး တြဲေနမွန္းသိတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ကူးလက္မေလ်ာ့ဘဲ ကိုႀကီးနားတြယ္ကပ္ေနေသးတာကို ဟန္နီသိသြားသည္။ဟန္နီနဲ႔ရည္းစားျဖစ္ေနၾကကတည္းက ကူးကူးကိုဟန္နီသိသည္။ အဲ့တုန္းက ကူးက ကိုႀကီးစတူဒီယိုမွာလိုက္ရႈပ္ေနခဲ့တာမလား။
ဒါေၾကာင့္ ကူးကလည္း ဟန္နီအေပၚ အျပစ္ရွိစိတ္မ်ိဳး အနည္းငယ္ေတာ့ခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်စ္နဲ႔စစ္မွာ မတရားဘူးဆိုတာကို လက္ကိုင္ထားတာမို႔ ဆက္ၿပီး႐ူးမိုက္ခဲ့သည္။
BẠN ĐANG ĐỌC
ဘယ်လောက်ထိချစ်လဲ!?(Completed)
Lãng mạnထူးခြားပုံရိပ် ♡ စန္ဒရာကူး "ကူးဘက်က ခြေလှမ်းတစ်ရာမှာ ကိုးဆယ့်ကိုးလှမ်းထိလှမ်းနိုင်တယ် ဒါပေမဲ့ ကျန်တဲ့တစ်လှမ်းကိုတော့ ဘယ်တော့မှမလှမ်းဘူး လွှတ်နေတဲ့တစ်နေရာက ကူးတို့အဆင်မပြေမှုတွေကို ယူဆောင်သွားအောင်လို့ ဒါကြောင့် ကိုကြီးဘက်ကတစ်လှမ်းမှမတိုးလည်းရတယ်...
