"პენსი სიმართლე თუ მოქმედება?" ვიკითხე, თავს უფრო ცოცხლად ვგრძნობდი ვიდრე აქამდე, ეს თამაში სახალისო იქნება.
"სიმართლე"
"გინდა დრაკოს აკოცო" ჩავიღიმე, მეგონა რომ პასუხი ვიცოდი.
"არა" აი სურპრიზიც, მეგონა კის იტყოდა. "ადელაიდა, სიმართლე თუ მოქმედება" პენსიმ ჩაიღიმა, ეს კარგი იქნება.
"მე სიმართლეს ვირჩევ" ადელაიდამ გაიღიმა, მაგრამ პენსიმაც იგივეთი არ უპასუხა. "მოსაწყენია" თეოდორ ნოტმა დაიყვირა მუსიკის ფონზე და მეთიუმაც მას შეხედა.
"სიმართლეა რაც დედაშენმა გააკეთა? ანუ ხომ იცი, მამაშენი მოკლა" პენსიმ ჩაიღიმა, ლამის ტირილი დაეწყო სიხარულისგან. ადელაიდას სახე სიბრაზისგან გაუწითლდა, ის განრისხებულ ხარს გავდა.
"რა შენი საქმეა?" თქვა და პენსიმაც უფრო გაიღიმა.
"ანუ კი?"
ამის მერე კიდევ კარგა ხანს ვითამაშეთ, სანამ არ დავიღალეთ და საკმარისად არ დავლიეთ რომ სავარძლებზე ჩაგვძინებოდა ჩვენივე წვეულების ტანსაცმლით. დაფნი მდივნის მეორე მხარეს იყო გაწოლილი, პენსი და თეოდორი ერთმანეთის გვერდით იყვნენ მიწოლილები და მეთიუ ჩემი და დაფნის მდივნის ბოლოს. ადელაიდა პენსის კითხვის მერე გაიქცა. თუმცა უნდა ვაღიარო მესიამოვნა ის რაც მოხდა.
6 საათამდე მეძინა სანამ დაფნიმ არ გამაღვიძა თავისი მაღვიძარით.
"დაფნი სერიოზულად?" ხელი თავზე მედო, სანამ არ შევნიშნე რომ მარცხენა მხარეს რაღაც მძიმე მქონდა.
"თქვენ ორნი კონფორტულად გამოიყურებით" დაფნიმ თვალი ჩამიკრა, რამაც დამაბნია და შევტრიალდი უცნობი სიმძიმის მიმართულებით და დავინახე მეთიუ. მისი ხელი ჩემი წრლის გარშემო იყო და ჩემი თავი მისი თავი ქვეშ. ღმერთო ეს კარგი არ არის.
"მომაშორე" ვთქვი და დაფნიმ ჩაიცინა და სხვა მხარეს გაბრუნდა. მე ნელა მოვიშორრ მისი ხელი და მის ქვემოდან გამოვძვერი, ეს ძალიან უხერხული და სამარცხვინოა. მე და დაფნი ჩვენს ოთახშო სიცილით ავედით.
YOU ARE READING
devoted-M.R (დასრულებული)
Fanfictionარია პოტერი ჰოგვრათსში გადავიდა სასწავლებლად, მის ძმასთან რომ ყოფილიყო. ის დამალული იყო წლების განმავლობაში ჯადოქრების სამყაროს სიბნელისგან. თუმცა როცა ის მეთიუ რიდლს შეხვდება მისი სამყარო სწორედ მაშინ გადაქიცევა წამებად. ეს ორი ერთმანეთს ვერ იტანს...
