მთელი წლით გამიტაცეს. მთელი წელი გამოვტოვე. ჩემი მეგობრები. ჩემი ოჯახი. ჩემი ცხოვრება.
ჰარიმ კედლებს შორის გამატარა რომლებიც ჩვენს უკან იშლებოდა. ეს ფილმს უფრო გავდა. როგორღაც თავი დავაღწიეთ ყოველგვარ ნანგრევს და ახლა ცარიელ კედელთან ვიყავით, რომელიც ჯერ არ ჩამონგრეულიყო.
კედლები გაიყო და ნელა გამოძღავდა, სწორედ მაშინ ვფიქრობ გავიგე ვიღაცის არსებობა ჩვენს უკან, უკან მივიხედე მაგრამ არავინ იყო.
"არი? წამო" ჰარი კედლევს შორის შემიყვანა, რომლებიც ჩვენს უკან დაიკეტა. აქ უსაფრთხოდ ვართ? არამგონია. ასე რომ ერტი კითხვაა, რატომ ვართ აქ?
"რას ვეძებთ ჰარი?" ვიკითხე როვა უცნაური ნივთების რიადებს შორის წავედით.
"შშშშ, მჭირდება რომ გავიგო" დაიჩურჩულა და რაღაცას უსმენდა.
ჰარის გავყევი და ისე ჩანდა თითქოს ჯერაც ვერ ეპოვა ის რასაცა ეძებდა, სანამ დიდი გროვის კოშკის წინ არ აღმოვჩნდით ოთახის ბოლოში. ჰარიმ ქვემოთ დაიხედა და პატარა ხის ყუთი აიღო, რომელშიც როგორც აღმოჩნდა ლამაზი ტიარა იყო. რა აქვს ამ ნივთს განსაკუთრებული?
"აქ რამ მოგიყვანა პოტერ? თუ პოტერებო?" მალფოიმ თქვა ჩვენს უკან. ვიცოდი რომ ვიღაც მოგვყვებოდა.
"მეც იგივეს გკითხავდი" თქვა და პირდაპირ მას შეხედა, მაშინ როცა მე ვცდილობდი არავისთვის შემეხედა.
"რაღაც გაქვს რაც ჩემია. მისი დაბრუნება მინდა"
"რა ჭირს მას რომელიც ხელთ გაქვს?" ჰარიმ თქვა და გავიზრე რომ ისინი ჯოხზე საუბრობენ.
"ის ძლიერია მაგრამ იგივე არ არის"მისი ჯოხი მე მომიშვირა და მას გამაღიზიანებლად შევხედე. შეიძლება ის პიროვნება იყოს რომელიც ამ სამყაროში ყველაზე მეტად მეზიზღება.
გოლი მისკენ მიიწია და რაღაც ჩაჩურჩულა, რაც ვერ გავიგე.
"ექსპელიამუს" ჰერმიონა გამოჩნდა და შელოცვა ესროლა. "ავადა კედავრა" ვიღაცამ დაიყვირა და გავიაზრე თუ რამხელა საფრთხის წინაშე ვიყავი.
"ეს ჩემი შეყვარებულია ნაბიჭვრებო" წითურმა დაიწყვირა და მათ გაეკიდა.
YOU ARE READING
devoted-M.R (დასრულებული)
Fanfictionარია პოტერი ჰოგვრათსში გადავიდა სასწავლებლად, მის ძმასთან რომ ყოფილიყო. ის დამალული იყო წლების განმავლობაში ჯადოქრების სამყაროს სიბნელისგან. თუმცა როცა ის მეთიუ რიდლს შეხვდება მისი სამყარო სწორედ მაშინ გადაქიცევა წამებად. ეს ორი ერთმანეთს ვერ იტანს...
