"ვფიქრობ სახელი გკითხე?" მისი ხმა რატომღაც მესამე გამეორებაზე უფრო რბილი ჩანდა.
"არია, არია პოტერი" თავი დავუქნიე თან ჩემი სახელი ვუთხარი. როგორც ჩანს ისიც გაოცებულია ჩემი არსებობით, თუმცა მალევე დამალა შოკი მოთამაშე ღიმილით და ისე შემომხედა თითქოს არც კი ადარდებდა რომ პოტერს ესაუბრებოდა.
მე ამ წამს რიდლს ვესაუბრე, თუ ჩემი ცოდნა მართალია ის ვოლდემორტის ვაჟია. ეს ნამდვილად არ არის კარგი.
"წვეულებაზე უნდა წავიდე, ასე რომ" ვთქვი და მას მოვშორდი მანამ სანამ ჩვენს საუბარს რაიმე გაგრძელება ექნებოდა. რაც ნამდვილად არ იქნებოდა კარგია. განსაკუთრებით მაშინ თუ ის მამამის რაიმეთი გავს.
___________________
ჩვენი შეხვედრიდან დღეები გავიდა და მას ყველგან ვხედავ. როგორც შევნიშნე ის მეგობრობს დაფნის მეგობრებთან: დრაკო მალფოი, პენსი პარკინსონი, თეოდორ ნოტი და ბლეიზი ზაბინი. ამ სკოლას ოთხი ყველაზე პოპულარული სლიზერინის სტუდენტები ყავს, ალბათ ყველაზე უხეშნიც, თუმცა მათ არასდროს დავლაპარაკებივარ. თუ გულახდილი ვიქნები, სიმართლეო რომ "მეგობარი" არ მყავს. ვიცი რომ დაფნი მყავს, მაგრამ ის თითქმის არასდროსაა ჩემთან და როცა არის მაშინაც უკეთესი საქმეები აქვს. შეიძლება უნდა ვცადო და ჰარის დაველაპარაკო. იმედია უკვე გადალახა ჩემი სლიზერინში ყოდნა.
ჩემს თავს ვაიძულე და ჩემი თბილი საწოლიდან ავდექი, სწრაფად გავედი საერთო ოთახიდან და დერეფანში გავედი და არასდროს მიგვრძნია თავი ისე თითქოს მიყურებენ როგორც იმ წამს. რაც ნამდვილად სისულელეა, მაგრამ ამ გრძნობას ვერ ვერეოდი. თუმცა გადავწყვიტე ის დამეიგნორებია, რადგან ალბათ უბრალოდ მეჩვენება. რამჯერ დავაკაკუნე გრიფინდორის კარზე, რომელზეც რატომღაც მსუქანი ლედი აღარ იყო გამოსახული, შეიძლება იმიტომ რომ სლიზერინიდან ვარ.
"გამარჯობა?" ჯინიმ მიპასუხა და ფართე თვალებით შემომხედა. "არია? წლებია არ მინახიხარ!" მან დაიყვირა და ჩამეხუტა. "რატომ აღარ გვსტუმრობდი? დედა ყოველთვის გკითხულობს" ჯინიმ გამიღიმა და ჩახუტებისგანაც გამათავისუფლა.
"მე და ჰარი ნამდვილად არ ვართ ახლოს."მხრები ავიჩეჩე და შევეცადე თემა შემეცვალა. გასულ წელს ჰარისგან მხოლდო ორი წერილი მივიღე, შეიძლება უკეთესი რამე ქონდა გასაკეთებელი ვიდრე ჩემთვის მოწერა.რათქმაუნდა გავიგე გველზე და ტომ რიდლიზე მეორე წელს და გასულ წელს მომხდარ საშინელ შეჯიბრზე და საწყალი ჰაპლეპაფის სედრიკის შესახებაც.
ფიქრებიდან გამოვედი როცა მხარზე შეხება ვიგრძენი, შევტრიალდი და ჰარი და მისი მეგობრები დავინახე, რომლებიც უცნურად მიყურებდნენ.
"გამარჯობა ჰარის და" რონმა ჩუმად თქვა, სანამ ჰარიმ უბრალოდ გვერდით გაიხედა.
"შეწყვიტე თავის მოჩვენება თითქოს არ ვარსებობ ჰარი. ვიცი რომ გრცხვენია ჩემი სლიზერინში ყოფნა მაგრამ უკვე ზედმეტია" დავიყვირე და ის უბრალოდ მიყურებდა. მის სახეზე ვერაფერს წაიკითხავდი.
"შენ ჩემთან არ უნდა დაგინახონ არია. რა არ გესმის? სლიზერინელები შენს ცხოვრებას ჯოჯოხეთად აქცევენ თუ იფიქრებენ რომ ჩვენ ახლოს ვართ"
"არ მადარდებს, მე სლიზერინში ვარ. ფიქრობ მე არ შემიძლია მათი ცხოვრების ჯოჯოხეთად ქცევა?" დავიყვირე და მათგან შორს წავედი. მისი მეგობრები გაოგნებულები იყურებოდნენ, რადგან მე და ჰარიმ მათ თვალწინ ვიკამათეთ.
"ვწუხვარ არია" დამიყვირე დერეფნის ბოლოდან...
YOU ARE READING
devoted-M.R (დასრულებული)
Fanficარია პოტერი ჰოგვრათსში გადავიდა სასწავლებლად, მის ძმასთან რომ ყოფილიყო. ის დამალული იყო წლების განმავლობაში ჯადოქრების სამყაროს სიბნელისგან. თუმცა როცა ის მეთიუ რიდლს შეხვდება მისი სამყარო სწორედ მაშინ გადაქიცევა წამებად. ეს ორი ერთმანეთს ვერ იტანს...
