Housemate ✓

23. Bölüm

18 yaşıma girdiğim gün babamı kandırıp yalnız yaşamaya ikna ettim. Baekhyun babamın da bunda payı var tabi ki. Onlar benim gerçek ailem olmuşlardı. Bana o kadar içten oğlum diyorlar ki bir kez olsun yabancı gibi hissetmedim. Luhan da öyle.. İkimiz yetiştirme yurdunda birbirimizi hiç görmedik. Zaten görsek de o yaşta ne kadar hatırlardık ki?

Luhan'la yıllardır birlikteyiz. Bu yüzden ailelerimizle oturup konuştuk. Luhan her zaman sessizdi. Bu yüzden lafa girmek bana kalmıştı.

"Biz uzun zamandır birlikteyiz. Bunu zaten biliyorsunuz. Baekhyun babam bu evi satmak istemiyor. Ama Chanyeol baba sen uzun zamandır buradan taşınmak istiyordun. Üstelik siz dördünüz iş yerine yakın yerdeki siteden ev aldınız. Aslında Luhan ve ben buradan gitmek istemiyoruz." dedim.

"O zaman siz yalnız yaşayabilirsiniz." dedi Baekhyun babam. Bu evden ölürüm de gitmem diyordu aslında. Beni şaşırtmıştı. Sonra da konuşmasına devam etti.

"Bak oğlum bu ev benim için çok özel. Hatta ev sahibinden alabilmek için zamanında epey dil döktük. Bu nedenle burası en azından biz ölene kadar kalacak. Ama eğer sen yaşamaya devam etmek istiyorsan burada kalabilirsin. Sen kalırsan rahatlıkla gidebilirim. Eğer şu şaşkın yüzün seni tek bıraktığım içinse şaşırma. Ben baban sayesinde kendi ayaklarım üzerinde durdum ve kendime güvenmeye başladım. Bu çalışın anlamına gelmiyor. İkiniz de mezun olduktan sonra işlerle ilgileneceksiniz. Bu yüzden evlerinizde yalnız yaşamanın tadını çıkarın. Tabi sonsuz para yollayacağımızı da sanmayın. Aylık belli bir miktar bütçeniz olacak ona göre yaşamayı öğreneceksiniz. Ama kıyafete para harcamanıza da gerek yok." dedi ve göz kırptı.

"Gerçekten çok teşekkür ederim baba." diyerek sarıldım. Tabi söylediklerinde ufak bir hata payı vardı. Onu da geyiğe benzeyen güzel suratlı sevgilim tamamladı

"Yalnız biz evlerimizde değil bu evde yaşamak istiyoruz. Yani eğer iki evi de bize bırakıp gidecekseniz biz bizim evi kiraya veririz. Çünkü birlikte yaşamak istiyoruz." dedi.

Dördü tuhaf bir şekilde birbirlerine baktılar. Tanrım akıllarından neler geçiyordu öyle? En sonunda Yixing amca "Tamam" dedi.

"O evi de kiraya verin ve size göndereceğimiz parayla birlikte kullanın. Orası size kalmış. Satmaya kalkarsanız sizi parçalarım. Bir de birlikte yaşadığınız için dersleriniz kötüye giderse sizi şehrin ayrı köşelerine koyar yanınıza da adam dikerim. Haberiniz olsun." dedi.

Korkudan ikimiz de kilitlenmiştik resmen.

"Gerçekten kabul edecek miyiz yani?" dedi Yi Fan amca. Daha sonra Chanyeol babam "Edelim dostum. Ne istiyorlarsa yapsınlar." dedi. Gözlerim parlamıştı resmen.

Chanyeol babam kesinlikle Baekhyun babamın dediği gibiydi. O kesinlikle mutluluk virüsüydü. Bazen Baekhyun babamla sarıldığımızda kıskanıp aramıza girse de her zaman onu çok sevdim. Beni çok sevdiğini de her zaman hissettim.

Artık Luhan'la birlikte yaşayacaktım. Aslında biraz korkuyordum çünkü Chanyeol babamın kıskançlık huyu tamamen bende de vardı. Luhan'ı deli gibi kıskanıyordum. Okulda yanına gelen herkese öldürücü bakışlarımı gönderiyordum. Bu yüzden benden başka arkadaşı bile yoktu.

Luhan'a ilk kez onu sevdiğimi evimizin yakınlarındaki parkta söylemiştim. Okuldan sonra dolaşıyorduk ve orada biraz oturalım dedik. Söylediğimde bana tepki vermedi ama kalkıp gitmemesi beni mutlu etmişti. Bir kaç kez beni başkalarından kıskandı ama yine de bana karşılık vermiyordu. 15 yaşıma girdiğim gün biraz dolaşmak istemişti. Tabi ki sormadan kabul ettim. Doğum günümü unuttuğunu düşünüp üzülmüştüm. Sonra bizim eve gitmek istediğini söyledi ve odama geçtiğimizde beni öptü. O gün en mutlu günümdü.

Luhan çok utangaç biri. Bu nedenle birimizin daha girişken olması gerektiğinden ben kendimle savaşmak zorunda kalıyorum sürekli. Bundan sonra her şeyi bir yana bırakıp Luhan'la yaşamanın tadını çıkaracağım.

Ailelerimiz sanki aceleleri varmış gibi hemen yeni ev düzenlemesi bile yaptırmış ve bir ay içinde taşınmışlardı. Luhan her ne kadar çekinse de benim evime taşınmıştı. Annemlerin odasını ona göre düzenleyip hazırlamıştım. Onunla uyumayı çok istiyordum ama odamda kalmasını söylersem kesinlikle arkasına bile bakmadan kaçardı.

Chanyeol babam daha önce Baekhyun babam için ne desem kızarıyordu ve çok utangaçtı demişti. Bu konuda onunla çok fazla dalga geçerdi. Luhan da Baekhyun babam gibiydi aynı. Çok tatlı ve çok utangaçtı. 

Her gün, daha önce olduğu gibi okula gidip geliyorduk. Luhan'ın ısrarları üzerine ders çalışıyorduk. Yan evi emlakçıya vermiştik. Hatta o gün Yixing amca ve babam bizimle gelmişlerdi.

Yixing amca o gün Luhan'la ikimize döndü.

"İster misiniz eve bizim gibi bir çift taşınsın?" dedi. Babam hemen cevap verdi.

"Sizin gibi olacaklarsa kesinlikle taşınsınlar. Düşünsene Yixing resmen sil baştan olur. Zincirleme arkadaşlık tamlaması. Ne komedi ama. Biz gidiyoruz ama aynı şey devam ediyor."

İkisi de güldüler. Yaşlanınca espriler de bayatlıyordu demek. Luhan bir yandan bana bakıyordu.

"Eğer senin ilgini çekecek biri gelirse önce onu öldürürüm sonra seni. Yok vazgeçtim bensiz orada birlikte olmanıza izin vermem. Aslında onu öldürürüm ama seni süründürürüm. Of Sehun beni sinir ediyorsun." dedi. Kendimi tutamayarak güldüm.

"Bebeğim saçmalama ortada bir şey bile yok kendi kendine neden sinirlendin ki şimdi?" diye sordum. Bana tatlı öfkeli bakışlarından birini gönderdi. Dayanamayıp kendime çektim. Önce sarıldım sonra da dudaklarına yumuşak bir öpücük bıraktım.

Tabi biz bu konuşmalar sırasında babalarımızı unutmuştuk ve kahkahalarıyla bize varlıklarını hatırlattılar.

Eve umarım Yixing amcalar gibi birileri gelir. Babalarımızın da dedikleri gibi ailemiz diyebileceğimiz dostlarımız olsun istiyordum.

Her ne olursa olsun, hayatımda hiç arkadaşım, dostum olmasa bile sadece Luhan'ın varlığı olsun istiyordum. Onsuz yaşayamayacağımı biliyordum.

Babalarım bana her zaman insanları sevmeyi ve değer vermeyi öğretti. En önemlisi de doğru kişiyi sevmeliymişim.

Luhan kesinlikle benim için doğru insandı.. Ona sahip olduğum için çok şanslıyım.

Bir sonraki bölüm final :) Son iki bölümde çocuklara geçeyim istedim. Umarım beğenmişsinizdir :)