POLICEMAN AND THE CRIMINAL(BL)

Chapter 4. WHY?

[still pov of Lucius Knight]

"Boss, nahuli napo namin siya"napangisi naman ako at pinuntahan ang underground basement namin na iilan lang ang nakakaalam at tanging mga pinagkakatiwalaan lamang na tauhan.

Napatingin naman ako kay Carmila Hudson a.k.a agent Rose. Nalaman kasi niya ang totoo na totoong criminal talaga ako, so I have no choice to kill her, to out of her.

Tinanong ko naman siya kung..."Any last word, agent rose?"sinamaan niya naman ako ng tingin "just go to hell!!"I slap her namula naman ito dahil sa pagkalakas-lakas ng pagkakasampal. Lumuhod naman ako at hinawakan ng mahigpit ang kanyang buhok at napasigaw naman siya sa sakit, this is I want to hear! Hinigpitan ko pa ang pagkakahawak at pagkatapos ay hinawakan ang kanyang panga.

"Arghh-!"sigaw niya sa sakit "ta-tama na!tama na please*sobbing"nagmamakaawang niyang sabi habang umiiyak at nanghihina sa ginawa ko.

"Wala kang *sob p-puso!Criminal! Devil!Cursed you Malcolm!"napangisi naman ako sa kanyang galit na galit na sigaw "thank you"and smile to him while putting a gun on his head and trigger and shot his head. "Clean this mess now" I said with a coldy tone and clean my gun with a tissue and leave the underground basement.

Napatingin naman ako sa aking relo, it's already 6pm in the evening, I should go home and sleep. Inutusan ko na lamang ang tauhan ko na imbestigahan so Debris Liam Carnell, I want to know him, where he live, age, family, his background and all about him I want to know it. And I smiled before go to bed and sleep.
______

[Debris Liam point of view.]

Nagising ako ng masakit ang buong katawan ko ang gagong yun, haystt! Nakita ko naman na may nakalagay na notes sa desk ko.

"I'm sorry, I have important to do right now. I know it's hurt you should rest more~-"hindi ko na tinapos binasa dahil naiinis ako, pinunit ko lamang ito at tinapos sa basurahan. I wish hindi ka na magpakita sa akin dahil kung magpakita ka man papatayin na talaga kita ng walang alinlangang. Kumain na ako at nagbihis upang magduty ngayon, masakit man ng konti ngunit dapat paring kayanin,bahala na.

Sinasampal-sampal ko pa kanina yung mukha ko dahil sa di makapaniwala na may nangyare talaga sa amin, kala ko panaginip di pala.

Pumasok ako sa station namin na walang ka-awra-awra at bad mood. Nagtataka rin ako kung bakit wala si mila, eh never naman yun nalalate kaya nagtanong nalang ako sa kapwa police ko ang sabi naman daw may pinuntahan daw itong importante kaya tumango-tango lamang ako.

Napatingin naman ako sa relo alas dose na ng tanghali at wala parin si Mila, I guess importante talaga 'yon. Napagpasyahan ko naring kumain at pagkatapos ay magpatuloy sa ginagawa naming report at may pinuntahan ring ang isang criminal na kami-kanilang nadakip tinanong ko muna ito at pagkatapos ay natapos ko na itong paaminin, natawa naman ako ng konti, napakagaling ko talaga!

Bumalik na ako sa station, mga 3pm sa hapon ngunit wala paring mila ang dumating nangangamba narin ako sa babaeng yun, tinawagan ko naman ito ngunit out of coverage area ba't niya naman pinatay yung phone niya, ang weird naman. Ilang oras akong naghintay sa kanya habang kumakalap mg impormasyon tungkol sa malcolm na 'yo ngunit walang mila ang dumating. Nag alas-ostso nalang wala pa siya, nagtanong-tanong rin ako kung nag-text ba ito sa kanila. Umuwi na lamang ako sa bahay at nagbabakang-sakali na papasok siya bukas.

Pangatlong araw na ngayon ngunit wala parin siya, nag-aalala na ako kay mila. Nasan ka na ba Carmila Hudson! Napahawak naman ako sa ulo sa pag-alalala.

"Liam, may nakitang bankay na nakatapon sa isang ilog, parang si-si Carmila" agad naman akong napakuyom ng kamao at hindi naniwala sa kanyang sinabi, imposible naman si mila yun.

"Nagpapakatawa ka ba, Sebastian? Baka naman kamukha lang" tumingin naman ako sa kanya ng malamig, walang-alinlangan pumunta ako don upang kumpirmahin kung si mila ba yun o hindi.

Sinundan ko naman ang sasakyan ni sebastian na tinatahak ang daan patungo doon, hanggang sa huminto na siya at huminto narin ako. Agad naman akong napatakip ng aking ilong ang baho at parang ilang araw na itong patay. Pinasuot niya naman ako ng facemask kagaya niya, Nakita ko naman ang ibang kasamahan ko na kinukuha ang bangkay kaya walang alinlangang pinatigil ko sila at binuksan ang zipper. Habang maingat ko itong binubukas nakaramdam na ako ng panginginig at isinawalang bahala ko nalang iyon at ipinagpatuloy sa pagbukas ng zipper nito.

Nakita ko naman ito hindi ako makapaniwala si m-mila nga agad ko naman sinarado ito at umalis. Napasabunot naman ang ulo ko, bakit?bakit mila? Malakas si mila imposibleng nahuli lang siya bigla pwera na lamang at nag-iimbestiga siya ng mag-isa lamang. Sinabihan na kita Mila eh! Magpasama ka kung may iniimbestigahan ka! Hindi ko na napigilang umiyak, bumabalik naman sa ala-ala ko ang mga pinagsamahan namin ni mila. Siya ang laging nandyan kapag malungkot ako o kaya may problema, maldita siya ng konti ngunit mabait naman siya kung sana tinawagan man lang o tinext niya ako kung saan siya o kaya hinanap ko na siya hindi sana mangyayare to!Hindi ka sana mamatay!

"K-kung sana s-sana man lang h-hinanap na k-kita agad *sob mila!" napakabigat ng aking pag-iyak ng biglang may nag-abot ng panyo sa akin napatingin naman ako si Lucius lang pala ang Malcolm na yan, ba't siya nandito!?. "Hi-hindi *sob ko-ko *sob k-ka-kailangan niyan!umalis kana!"pagtatanggi ko sa kanya ngunit imbis na umalis ito ay tinabihan niya ako habang umiiyak parin ako, Hindi ko na talagang pigilan ang iyak ko. "You can borrow my shoulder to cry on" nagulat naman ako sa sinabi niya kahit naguguluhan rin ako kay Lucius, tumanggi naman ako ngunit bigla niyang sinobsob ang mukha ko sa balikat niya, di talaga niya ako tigilan kaya bumigay naman ako at binuhos ang pag-iyak ko, bahala na to.

"Shhh,it's okay, it's not your fault."pagpapatahan niya sa akin habang hinihimas ang aking likod, napatango naman ako ngunit habang patagal ng patagal ang paghihimas niya ng bigla akong napatulak siya ng malakas "why? don't you like it?~" sinamaan ko naman siya ng tingin "yeah and ever" malamig naman ng tono ang aking boses at umalis sa kanya, napakamanyak.

-pls vote,thankyou