Chapter 11: Regrets

281 10 0
                                    

"Mila! no Milaaaaa!!"nagising naman ako sa isang sigaw na nanggagaling sa kwarto ni debris, walang alinlangang pinuntahan ko ito at binuksan.

Ginising ko naman siya agad "Wake up debris, wake up~" nagising naman itong pawis na pawis "okay kalang?" napatingin naman ito sa akin at tumango lang ito "t-thanks *huff" I smiled to him and ask him kung sino yung babaeng tinatawag niya kanina dahil narin sa nag-aalala ako sa kanya kaya napatanong ako "it's okay, you don't need to answer that~"pagbawi ko naman sa tanong ko dahil natahimik ito, kukuha sana ako ng tubig ng magsalita ito.
"Si mila, sobrang bait niya nandyan siya palagi kapag may problema ako, dinadamayan niya ako palagi, maldita nga lang na konti ngunit sobrang mapagpasensya niya at napaka-understandable, she's my comforter pero-pero ngayon she's gone, wala na siya at mas worse pinahirapan pa bago pin4tay Yung Ang mas masakit, how dare they. Sobrang sakit na nawalan ako ng ganon na kaibigan Lucius, she's so special to me at tinuring ko na siyang parang tunay kung kapatid. She's Carmila Hudson pinaka da-best na kaibigan ko, and I will make sure he will get justice."mahabang lintanya niya

Agad naman akong nakaramdam ng awa at pagkaguilty. Hindi ko alam na si Carmila Hudson pala ang kaibigan niya, that was my biggest mistake to kill her. I don't know that he's special to Debris, I really really regrets what I have done. I want to say sorry to him but I feel scared. If I tell him now the truth that I'm the one who killed her friend, he will be mad at me and cursing me and It will be really hurt to me. I'm so sorry debris but for now I can't tell you, Hindi pako handa nasabihin yung totoo ayaw kung iwan moko debris, kaya I'm sorry. If the day come that you will know that truth I will accept it but not for now. It will keep secrets for now,just secret.

I hugged him and comfort him, "she was so special and bestfriend to you, I feel sorry to her. And I know you can get justice to her I'm really sure, debris" habang hinihimas ko ang likod niya niyakap nya naman ako pabalik, I smiled bitterly. I want to say sorry to him but I can't, I really can't. "s-salamat Lucius,yeah I will surely get justice to her"pabalik niya namang sabi sa akin at kumalas narin kami sa yakap sa isa't-isa. "Just relax and don't so very mind it, just clear your mind when you sleep okay?"tumango lamang ito at akmang aalis ako ng pinigilan niya ako. "p-please stay..."paos at namumula nitong pagpigil sa akin, nangiti naman ako "Hmm~you want me to sleep with you?is this true debris? tumango lamang ito, hinalikan ko lamang ang kanyang noo at niyakap siya habang sabay kaming natulog.

Hindi mawala-wala sa isip ko yung sinabi niya kanina. Hindi man lang ako makatulog sa kakaisip ko doon.

Truly, I regret it. But, I have no choice he will know the truth of who I am and I don't want to know him that who really I am. Ohh F-ck!I can't focus to sleep like this, is like hunting my conciense right now.

I tried to sleep but I can't.

[Morning]

It's already 6:00 am in the morning ngunit hindi parin ako nakatulog, nag-umaga na ngunit hindi talaga, I should just clear it on my mind. Napatingin naman ako kay debris na mahimbing natutulog, he's like an angel sleeping. Maingat naman akong bumangon at pumunta sa kusina, I want to cook for him. Well, I'm good at cooking.

Kumuha naman ako ng apat na itlog at isang pack ng hotdog. Naghanda muna ako ng cooking oil at nilagay ito sa pan, I waited it na uminit na ito. Dahan dahan ko naman nilagay ang hotdog at napatalon naman ako bigla dahil tumalsik sa kamay ko yung mantika, Arghh it's so F*CKING HURTS!!

Tinuloy ko parin ang pagpriprito hanggang sa matapos na, iilan naman ay sunog at iilan n ma'y hindi agad ko naman kinain yung sunog para 'di Makita ni debris nakakahiya naman kasi, kahit simpleng lutuin 'di ko magawa. Napa-ubo naman ako sa pagkain nito grabe! ang PAIT!

Ilang minuto pa ay bumukas ang pinto at nakita ko naman si debris na bagong gising.

"May naamoy ka ba Lucius?*yawn amoy sunog"napakamot naman ako sa ulo ko, grabe naman. "H-hindi ehh, tara let's eat I cooked for you." pagsisinungaling ko sa kanya kahit amoy na amoy yung sunog "ohh okay, 'di mo sinabi na magalin--- wala naman ka espesyal niluto mo lucius kala ko ba naman pang restaurant, ba't hotdog at itlog lang!?" nag-iba naman ang ekspresyon ko medyo masakit yung sinabi niya "just eat, I tried to cooked it for you.Debris" kita ko naman napalunok siya at nagsimulang kumain,good! kinain niya. Napangiti naman ako bigla.

Bigla naman itong napatanong kung anong oras na and I said, "7:49 am, Debris" gulat naman itong napatayo at dali-daling pumunta sa banyo at naligo, natulala naman ako. Hindi man lang niya natapos yung pagkain, 'di bale ako nalang tapos nito kase ako naman ang nagluto, sayang rin naman. "Malalate na ko, Lucius. Sorry 'di ko natapos kainin but it's taste good naman. Ikaw nalang ang maglock dito ha! salamaat!"pa-alis naman nitong sabi but hindi naman ako naiwan na disappointed kasi pinuri niya ang luto ko. But soon, mas gagalingan ko pa ang pagluluto Ng hotdog at itlog!

Napatigil naman ako ng biglang nag-ring ang phone ko and it's Chad lang pala, "Boss, you have an urgent meeting right now. Please be here, thank you." agad naman niya itong pinatay pagkatapos niya sabihin sa akin gamit ang telepono. Naghilamos naman muna ako bago ni-lock ang pinto sa condo ni debris. Binuksan ko naman ang pinto sa kotse ko at pumasok at pinaandar na ito. Binilisan ko naman ang pagmamaneho upang mapadali ang pagpunta ko sa kompanya, 'di naman kalayuan ito kaya mga ilang minuto ay nandito na ako. Sinalubong naman ako ng sekretarya ko.

"Mr. Ayomoto and Mr. Luxwell is waiting to you sir." magalang naman nitong sabi at tumango lamang ako pinagbuksan niya naman ako ng pinto at pumasok ako. I just coldy look at them and discuss about our meeting, sumang-ayon naman sila sa plano ko kaya I have nothing to do. Umalis muna ako at pumunta naman ako sa another meeting namin na gaganapin sa isang restaurant agad naman ako pumunta doon at inisikaso.

[5:45 pm]

Napatingin naman ako sa relo it's already 5:45 pm but hindi pa natapos ang meeting at trabaho ko it's so much to do, mas dumadami pa ang mga gustong mag-imbestiga sa akin at kasama na roon si debris but unfortunately, wala silang nakita kahit anino ko o kaya witness that I do that,ahh just go on and investigate me wala naman kayong makikita.

-pls vote thankyou

POLICEMAN AND THE CRIMINAL(BL)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon