I'M CAPTIVATED BY MS. MONROE [ON GOING]

Securing Her III

FINN'S P.O.V

Nag madali akong tumakbo, it's already 9:30 in the evening. Tumawag sakin si Vento at sabi niya nakita nila si elsa na sumakay sa hindi pamilyar na sasakyan, nag bigay sila ng address kaya dali dali akong nag tungo don. Hingal na hingal ako dumagdag pa ang pag aalala dahil hindi niya sinasagot ang call at text ko.

Agad akong pumasok sa loob ng restaurant na nasa harapan ko, inilibot ko ang paningin sa paligid at don ko nakita si Avril na may ka-kwentuhan at mukhang nag kaka siyahan pa sila, who's this pokemon?

Agad akong lumapit at malamig na tiningnan si Avril, fuck hindi man lang siya nag abalang ichat o call ako para sabihing lalabas siya kasama 'tong pangit na 'to.

"O-oh, Finn why are you here?" tanong niya, Finn huh?

"nothing, i was just worried because you didn't update me and here you are laughing with this - you know what? uuwi na ako" saad ko at diretsong lumabas na.

Ramdam ko ang pag habol niya kaya napangiti naman ako, pero tago lang kunware nag tatampo ako. Kala mo ha, ito ang parusa mo mahal kong elsa.

"love, i'm sorry" saad niya ng makapasok sa loob ng kotse ko, syempre kahit kunware tayong nag tatampo ay inalayan ko padin siya papasok.

"honey, i'm sorry please?" malambing na saad niya, pero hindi ko padin siya tinapunan ng tingin at hindi din ako nag salita.

"love, please i'm sorry okay?" saad niyang muli, malamig ko siyang tiningnan pigil ang pag tawa ko dahil ang cute cute niya.

"okay" seryosong saad ko at muling nag iwas ng tingin sakaniya.

Hanggang sa makarating kami sa bahay ay hindi padin ako umiimik sakaniya, napansin 'yon ni manang kaya kinindatan ko siya para iparating na kunware lang ang hindi ko pag imik sa elsa ko.

Pumasok ako sa bathroom sa kwarto namin at mabilis na naligo at nag bihis, pag labas ko ay naabutan ko siyang nakaupo sa kama at mukhang hinihintay ako. Nang makita niya ako ay agad siyang lumapit sakin, marahan akong lumayo sakaniya at walang ano anong iniwan siya sa kwarto. Oh god, ang cute cute niyang manuyo HAHAHAHHAHAHA.

Habang kumakain kami ay si manang lang ang iniimikan ko, todo effort siya sa pag asikaso sakin pero hindi ko padin siya kinikibo. Sorry love, nag eenjoy ako sa cute mong mukha HAHAHAHAHAHHAA.

Pag tapos naming kumain ay nag toothbrush na ako, lagi kase kaming sabay mag toothbrush pero this time ay nauna ako. Matapos kong mag toothbrush ay binuhat ko si vriltia at dun nakipag usap, ramdam ko ang tingin na pinupukol niya sakin. Andito ako sa sofa sa kwarto namin habang siya naman ay nag papatuyo ng buhok, katatapos lang niya maligo.

"Love, sorry na" saad niyang muli at lumapit sakin, bahagya akong lumayo at hindi padin siya kinibuan.

Ramdam ko ang padabog niyang pag alis sa tabi ko kaya lihim akong napatawa, binaling ko ang tingin ko sakaniya at nakahiga na siya. Agad akong lumapit at nagulantang ako ng makitang lumuluha siya, waaaahh ang baby ko.

"love, bakit naiyak ka?" tanong ko habang natawa.

"shut up!" sigaw niya kaya mas lalo akong natawa.

"get out!" sigaw niyang muli na lalo lang nag patawa sakin.

"i love you" saad ko at hinalikan ang pisnge niya.

"you're not mad at me na?" humihikbing tanong niya kaya ngumisi ako.

"i'm not mad at you, nag enjoy lang ako sa mukha mong cute" natatawang saad ko at nakatanggap naman ako sakaniya ng mahinang sampal.

"don't do it again! don't ever ignore me" saad niya habang lumuluha pa.