Bad News

5.5K 174 6
                                    

Today is our last day here at Palawan, i've enjoyed my stay naman dahil na din sa I found a new friends.

"Hoy loko, anong nginingiti mo diyan?" puna ni Lucas sakin kaya nabaling ang tingin ng lahat sa direksyon ko.

"Bano amputa" dagdag pa ni Sebbi kaya suminangot ako.

"Stop cursing in front of the foods, if you can't shut your mouth. Leave." mapaklang anang ni Ms. Monroe na kaninang umaga pa bad trip, ewan ko ba. Nung pauwi kase kami kagabe may lumapit sakin na babae tapos nag sabi ng mga flirty words kaya nag walk out siya at since kagabe hindi na ako pinansin. I tried to talk to here pero wala deadma ang ate niyo.

Pinag masdan ko lang ang mukha niyang naka kunot ang noo at masamang naka titig sa crab na nasa harapan niya. I'm wondering if she wants it but the looks that she's giving, she looks like she want to murder the crab even though, patay na 'yon.

"What are you looking at? and why are you smiling like a dog?" puna niya sakin kaya bahagyang natawa ang mga kaibigan ko na agad namang tumigil ng tingnan sila ng masama ni Ms. Monroe.

"I'm asking you a question, Lucien. Answer it or else" she said those words like she's threatening me.

"Hmm, am I not allowed to stare at the most gorgeous person in my eyes and smile like a stupid because I really appreciate her beauty?" saad ko, ewan ko kung ako lang nakapansin pero may dumaang kung ano kang expression sa mata niya na agad namang nawala.

She stared at me blankly and rolled her eyes. My jaw drops when she grab the knife at sinaksak yon sa crab. Omg.

"Luh" dinig kong saad ni Sien kaya agad napatingin ang lahat sakaniya. Siniko siya ng katabi niyang si Ms. Harper.

"How to fucking open this fucking crab" dinig kong bulong niya dahil nasa tabi ko lang siya, I pursued my lips para pigilan ang tawang gustong kumawala sa bibig ko. Kala ko si Enfys lang mahilig mag mura, siya din pala. Pasabi sabi pa siya ng wag mag mura sa harapan ng pagkain.

I grab the crab and open it, kinuha ko ang laman non at nilagay sa plato niya. She looked at me in disbelief and rolled her eyes for the nth time. What's wrong with her? may dalaw siguro siya.

We're eating in comfortable silence when my phone rang, I looked at the girl besides me at pinakita ang phone sakaniya. Baka madagdagan pa ang sama ng loob niya sakin kapag hindi ko ipapaalam kung sino ang tumawag.

"Excuse me" saad ko bago tumayo at bahagyang lumayo para sagutin ang call, it's tito Onion.

"Hello tito? what's wrong po?"

"Po? sige sige po"

"opo, i'll be there"

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa mga pinag sasabi niya, punyeta naman talaga. Nakakainis.

Agad akong bumalik sa dining table at cinompose ang sarili, pero I can't do it. Tangina, ang wrong timing. Gago naman.

"What's wrong?" tanong ni Ms. Monroe ng mapansing balisa ako. I shake my head to answer her questions na agad nag pa dilim sa mukha niya.

"If I ask you a question, answer it using your mouth not with the body language." madiin na saad niya kaya napabuntong hininga na lang ako.

"I'm alright and i'm sorry" sagot ko na lang. Naubos ang energy ko for todays dahil sa mga pinag sasabi ni tito. Fuck it.

"Luh, wag mo namang i-murder yung ulam" komento ni Lucas kaya tiningnan ko lang siya ng masama and he immediately close his mouth.

Matapos naming kumain ay dumiretso na kami sa kaniya kaniyang room to fix ourselves and things. We already buy souvenirs, yung lima naman nila Enfys ay kahapon pa umuwi.

-

2:30 pm when we arrived at the airport, the stewardess approach us immediately. Agad kaming pumunta sa private plane at kaniya kaniyang upo na 'din. Umupo si Ms. Monroe sa pagitan nung dalawang professor na si Ms. Raquel at Ms. Harper.

Uupo na sana si Seren sa tabi ko ng tumikhim si Ms. Monroe at pinatabi si Seren kaya nakasimangot siyang umupo sa unang inupuan ni Ms. Monroe. Hindi ko na lang pinansin ang naging action niya, baka narealize niya lang na mas comfortable dito.

My brain occupied at the things that tito Onion says, it can't be happening. Mariin kong pinikit ang mata ko kasabay ng pag kuyom ng mga kamao ko. I fucking hate them.

I turned off my phone and stared at the girl beside me, she's seating comfortably while her eyes are closed and there's an pair of earphones on her ear.

She makes my body calm, I really love the feeling when i'm feeling down and then when I looked at her everything change. It became colorful. If she gives me a chance to prove my love to her, I won't waste any single time to proved it to her. I love her. I really love her, I don't know what's gotten into me. Unang sight seeing namin parang nag drop agad ang jaw at ang heart ko. Yung cupido na pumana naka e.o.

"Stop.Staring." mariing saad niya na nakapag pangiti sakin. Her voice is like a music in my ears. Kapag naririnig ko boses niya automatic naka ngiti na ako, pakiramdam ko napaka sarap mabuhay.

Agad napasimangot ang mukha ko ng maalala ang sinabi ni tito, hindi ko hahayaang mangyari yon. I won't let it happen. Fuck them.

Sunod sunod ang pag buntong hininga ko ng basahin isa-isa ang texts ni tito Onion at unclr Ginger. Pigil luhang ngumiti ako ng mapait. Fuck my life, if it isn't Ms. Monroe, I already committed suicide. She, my friends, lolo and tito's are the one who makes me the happiest. I can't bare to lose any of them. I can take all the problems and pain just so they can't suffer. I'm willing to risk my life for them. I love them so much, I hope no one of them betrays me the way my parents did.


A/N: HALA ANONG PINAG SASABI NI TITO ONION?

I'M CAPTIVATED BY MS. MONROE [ON GOING]Where stories live. Discover now