Featheria Series #1: The Basement Pet

Kabanata 26

Heiress

She has three days to do her things here in Vietnam. Both for business and for leisure. Everything that she have to do here was already scheduled and planned for her by her butler and her father. We're informed that the client already know that, that means she knows our presence throughout her stay.

They have their mansion here in Vietnam. That I bet was the hideout of some of her father's men. Hindi malabong may mga importanteng ilegal na transaksyon ang naganap rito.

Pagbaba palang ng sasakyan ay nilibot ko na ang tingin sa paligid. The detail of the mansion screams elegance and powerful. I was always assigned to infiltrate this kind of place back in the Philippines. And when I studied the blueprint given to us, I know that there's some part of this mansion that are hidden and not included in the blueprint.

Wala namang kaso roon. I just remembered how my mission was in the Philippines.

Marami ang nakaabang na gwardiya at ang magiging mga kasama namin sa pagbabantay sa kliyente. They're fully equipped and looked trained. They look so professional by the way they stand and welcome us.

Natingnan ko ang iba ngunit hindi rin pinagtuonan ng pansin. I just know that some of them are shown already on the list of men to be working with us. I will easily recognize them if I want so.

"Let's go, Wing." Her accent is native. Sa unang pagkakataon ay nilapitan at kinausap ng isang babae sa grupo namin.

She smiled and tried to lead the way, even though without her I can manage. It was as if she's trying her best to show me that she cares and wants to be friends.

Tumango lang ako at nakisama.

"I'm a sniper, you know. I'll make sure to protect us from the distance." She sounded as if I needed the assurance from her.

Nakapasok kami sa mansion. Hilera at katapat ang ilan sa makakasama naming magbantay mula sa tauhan na ipinadala ng ama ng kliyente namin.

Tinabihan ako ni Esver matapos ang maikling paalala at pagpapakilala. Nakatayo ako at naghihintay na matapos ang ibang kumuha ng pagkain.

Abala na ang lahat sa kinakain nila at kanya kanyang kwentuhan. Mukhang ang iba sa kasamahan namin ay nakasundo na rin ang magiging kasama namin.

Ang kaninang babae ay matapos sabihihin sa akin ang linya niya ay kumaway at lumapit sa lalaking kakilala mula sa grupo.

"Eat and rest." Pinangunahan ni Esver ang pakay niyang sabihin. Bago iabot sa akin ang plato na may laman nang complete meal. Inabot ko 'yon ngunit nagtataka na sa kabaitan niya. Iniwanan ako nito bago pa man ako makapagsalita.

Hindi na rin naman nakatanggi sa binigay niya ay umupo na ako at nagsimulang kumain. I need energy and rest. We have an hour break and that is enough to give my self a time to heal from whatever I'm feeling.

Matapos makakain ay mabilis akong umalis sa dining hall at dumeretso sa itaas na palapag upang makapagpahinga. May ilang nakasalubong na mukhang kakagising lang din nila at kakain palang. Inuna ang makatulog bago kumain. Tumango ito bilang acknowledge bago ako lampasan.

May bakanteng kwartong nakita at hindi na nag aksaya ng oras. Ikinandado ang pintuan. Inilapag ang baril at ilang kagamitan ko sa bedside table at humiga upang ipahinga ang sarili.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog! Paggising ko nalang ay naalarma na ako at agad na inayos ang sarili. Mabilis ang takbo ko pababa upang alamin nasaan ang mga kasamahan. Naglalakad ay wala akong marinig na isang ingay o boses. Nakapasok sa dining ay walang natanaw na ni isang tao!