Featheria Series #1: The Basement Pet

Kabanata 27

Dress

It was not elaborated to me more, but after one day of mission and being with the client most of the time it gave the idea. The thing I only know was that Cooper was assigned before to dispose some of the light threats for the client, related to her rising popularity she gained as well the eyes of low syndicate. It was investigated before they let us handle and it was confirmed that it does not have connect with the current problem. Kaya napagtanto ko na hindi nasama sa nabanggit ang pagiging kilala ng kliyente at ni Cooper.

Wala naman na sa akin yun. Pero sa nagdaang oras, isang araw palang nakalipas na kasama ang babae. Binabawi ko na ang papuri ko rito. Maagang nagising para sa unang aktibidad niya bago ako makipagpalitan kay Esver at Cooper ay isinaayos ko muna ang mga dapat kong gawin. All her moves are tracked. I charted it digitally and send it already. Tapos na ako para sa oras na iyon at kapalitan na sina Esvet at Cooper since sa araw na ito ay indoor activities at projects lang siya.

Bago pa ako makaalis ay dumating ang mga make up artists, ang ilang maleta na ipinasok sa kwarto niya. Ilang Vietnamese na may hawak na mga bags at maleta ulit. Some are speaking with american accent so I already know that it is the team she is with originally. Pumasok kasunod ng butler sina Esver at Cooper.

They looked clean and masculine. With their guns on their pocket and in-ears I am now ready to exit.

"Here's your green tea," I heard the butler.

"What?! I told you to bring me take-out iced coffee!" Nagsitilian ang mga ilan sa loob ng malawak na kwarto. I looked back and saw others scared. Tiningnan ko ang kliyente at basa ang paa niya kasabay ng ilang basag na piraso ng tasa sa paa niya at sa ilang parte kung saan inihagis ang tasa.

I sighed as I exited the room.

Now I know why high security is under her. Sa mukha ay nakakalinlang ang kabaitan niya pero sa ugali ay kitang kita ang pagiging spoiled nito.

Nahiga ako sa kwartong nakatakda sa akin habang iniisip ang pagod sa gabing binantayan siya. Hindi ko na halos tinanggal ang armas sa katawan sa pagod na igalaw pa ang sarili.

Akala ko ay madali lang na lilipas ang gabi ngunit para akong nag alaga ng bata sa inasta nito. Minu-minuto ay gumagalaw ito, hindi mapakali habang paikot ikot sa kama niya at nakatunganga sa cellphone niya. She would suddenly scream as if possessed, then would scream happily, and she even cried. Then after an hour, bigla itong nagugutom. Ipapatawag ang butler para magpaluto dahil ayaw niya raw sa mga kasambahay.

Ngayon ako tinamaan nang antok. Ipinikit ang mata at agad pumasok sa isip ang pamilyar na mukha, napangiti ako. Kumusta na kaya siya? Hanggang sa nakatulog ako.

Her second day is pure outdoor events. Maagang naka prepare ang lahat at handa na sa pag-alis ng van niya. Convoy ang ilan habang kami ay nakasakay sa heavily armed sedan. Ako, si Esver, Cooper at ilan sa security niya ang kasabay niya.

Tahimik ang biyahe papunta sa pupuntahan naming fashion week event. Tulog ang kliyente at tapos na magwala. Kanina ay parang tigre na inagawan ng pagkain dahil hindi nasunod ang nais niyang susuotin dahil hindi siya pinayagan ng stylist niya. Sometimes, I am eager to ask if she's tested or something, para kasing ang gulo ng pagkatao niya. But most of the people around me seems to know her and sanay na, lalo na si Esver na tumatawa nalang lagi.

The in-ear are sending something. I clicked on it and heard the conversations mula sa convoy. Ganon din ang mga kasama ko.

Malapit na kami sa patutunguhan. The protocol for the event is that only two from the security is allowed to enter. Napag-usapan na ito sa buong plano at si Esver at Cooper ang kasama nito sa loob. Ihahatid hanggang sa makapasok sa venue at kasama sa photo ops ng ibang frontline tulad ko ang kliyente.