Mrs. Woods | Clexa

Rozdział 21

Clarke pov*

Kurwa co my mamy teraz zrobić.
Przecież jak kolwiek zaprzecze to nie będzie miało sensu. Moja mama do głupich nie należy to trzeba jej przyznać.
Patrze na Lexe która siedzi przerażona.

- Musimy tam zejść- mówi i powoli wstaje z łóżka. I ma rację, to dobry moment aby powiedziec mojej mamie o naszym związku.
Nie możemy ukrywać sie w nieskończoność.
Łapie ją za reke i opuszczamy mój pokój.
Gdy pojawiamy sie w kuchni wzrok mojej mamy kieruje sie na nas. Ale z jej twarzy nie mogę nic odczytać.

- Chciały byśmy Ci coś pow...
- Wiem Clarke. Widze jak na siebie patrzycie. Dokładnie w ten sam sposób ja patrzyłam na twojego ojca.- Patrzę na nią nie wiedząc co powiedzieć. Pierwszy raz wspomniała o tacie po jego śmierci. W moich oczach zbierają sie łzy. Podchodze do mamy i ją przytulam. Tak dawno tego nie robiłam.

- Czyli nie masz nic przeciwko?- pytam aby sie upewnić.
- O ile nie zrobisz mojej córce dziecka nie mam nic do waszej relacji- te słowa moja mama kieruje do Lexy na co ja wybucham śmiechem.
- Zapewniam panią że to sie nie stanie- odpowiada już z uśmiechem moja ukochana .
- Dobrze wiec chodźmy zjeść i może lepiej sie poznać.- proponuje moja mama na co sie usmiecham pod nosem. Może dzięki Lexie moja relacja z mamą sie polepszy.

- Wiec Lexo ile masz lat z kąd jesteś i co zamierzasz robic w życiu?- pyta moja mama na co gromie ja wrokiem. To nie miało byc przesłuchanie.
- Mam dwadzieścia cztery lata pochodzę z małego miasta w Australii. A pracuje jako nauczycielka w liceum Clarke- odpowiada chyba za szczerze bo mojej mamie zabraklo słów.
- Jestes o 6 lat starsza od mojej córki..
i powiedzcie jeszcze że jest twoją nauczycielką..
- Tak jestem jej nauczycielką, a dokładniej jej wychowawcą.- moja mama nie ukrywa zdziwienia na słowa zielonookiej. Ja z resztą też.
- Może juz zakończymy to przesłuchanie.- wstaje biorę ręke lexy i prowadzę nas do mojego pokoju.

____________________
Jabadabadu
Coś tam coś tam
Nudziło mi się to coś tam napisałam
Miłego czytania❤