8. bölüm "buluşma"

98 6 6
                                    

Yaklaşık 1 saattir yoldayım. Kaan da yoldaydı...

Beraber farklı otobüslerde, farklı şehirlerden binip aynı şehirde buluşacaktık. Ama o sabah 4 gibi otobüse bindi...

~

- neredesin dedi Kaan telefonla konuşurken.

+ indim sevgilim. Valizimi alıyorum dedim ve valizimi alıp koşar adımlarla kaan'ın bulunduğu yere doğru gitmeye başladım.

Kaanlar beni bulamadığı için ben onların gitmeye karar vermiştim.

Karşı bankta duruyordu sevgilim...

Elimde ki valizi bıraktım ve telefonu kapatıp hızla kaan'a koştum Kaan da beni görünce bana koştu.

Sarıldığım anda daha yeni nefes almışım gibi hissettim.

" Çok özledim seni " dedi Kaan yanağımı öperken.

Ben göz yaşlarına engel olamıyordum.

Kaan iki elini yanaklarıma yerleştirip yüzüme baktı uzun uzun. Bende gülümseyerek kaanın toprak rengi gözlerine baktım...

Kaan tekrardan sıkıca sarıldı bana.

Bir kaç dakika sonra ayrıldık ve valizlerimizi alıp bizi bekleyen kaanın amcasına doğru ilerledik.

" Merhaba kızım" dedi amcası elimde ki valizi arabasının bagajına koyarken.

" merhaba Süleyman amca " dedim gülümseyerek.

" Kaan hadi arabaya geçin siz Banu kızımla beraber" dedi amcası.

Kaan başıyla onayladıktan sonra yanıma geldi ve arabanın kapısını açıp "kraliçem buyurun " dedi Kaan gülerek.

Pantalonumu tutup prenses selamı verdikten sonra "teşekkürler kralım" diyerek arabaya bindim.

Kaan da yanıma oturdu. Kaanın kuzeni ve yengesi de arabadaydı.

" merhaba kuzum" dedi yengesi.

" merhaba hülya ablam nasılsın " dedim.

" iyiyim banum kusura bakma arabadan inemedim seni karşılamaya malum kucağımda ki bu kız huysuz " dedi.

Hülya ablanın bebeği daha 1 yaşındaydı ve adı da Meryem'di.

" sakıncası yoksa biraz sevebilir miyim " dedim.

" tabi ki kuzum " dedi ve meryemi ön koltuktan arka koltuğa doğru bana uzattı.

Kaan bana bakıp gülümsüyordu.

Kaandan•

Sevgilim o kadar mükemmel ki... Bir bebeği isterken bile utançtan yanakları kızarıyordu.

Meryem"i kucağına aldığında duygulanmıştım. Anne olmak banu'ma çok yakışacaktı. Seni her zaman seveceğim güzelim...

Ben bunları düşünürken Banu bana seslendi.

" Kaan bizim fotoğrafımızı çeker misin " dedi.

" tabi ki" diyip cebimden telefonumu çıkarttım ve banuyla meryemin fotoğrafını çektim.

" çok güzelsin " dedim banunun kulağına fısıldayarak.

" Sen güzel seviyorsun " dedi Banu okyanus gözleriyle bana bakarak.

O esnada amcam arabaya bindi.

" evet arkadaşlar yolculuk Banu'nun ablasının okuluna " dedi amcam.

Kara Deniz 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin