Kara Deniz 1

4. bölüm "mafyasınız"

Banu ve kaanın gözleri temsili*medya

Günlerden cumartesi kırık kalplerden pek bi en iyisi...

KAAN BEY TELEFONU YİNE AÇMADI.

Tekrardan arama tuşuna bastım

" sıçıcam kafana senin Kaan "

O esnada telefon açıldı.

" Hassiktir" dedim aniden.

" napçan benim kafama sen" dedi ve kıkırdadı.

" ya Kaan Allah aşkına seni kaçtır arıyorum ya " dedim ellerimi yumruk yaparak.

" Özür dilerim sevgilim " dedi.

" sevgilim " dedim ve gülümsedim.

" efendim güzelim " dedi Kaan mutlu bir ses tonuyla.

" Kaan " dedim

" efendimm " dedi.

" Çok korkuttun beni " dedim

" Sevgilim, dün telefonu hocaya yakalattım ben" dedi.

Öyle bir kahkaha atmıştım ki dalağım ağzımdan çıkacaktı az kalsın.

" Gülüşüne kurban be " dedi Kaan.

" ah be sevgilim. Şu anırmam bile sana güzel geliyor" dedim.

Yine ve yine gözlerim dolmuştu. Regl zamanım yaklaşıyor sanırım...

" tutulduk bir kere okyanus gözlüm " dedi.

" aşığım olum lan sana " diye bağırdım evin içinde.

" tüm Ankara duysun Banu Demirel'e aşığım " diye bağırdı Kaan da.

İkimizde kahkaha atıyorduk.

" Bi tanem " diye seslendi Kaan.

" efendim kehribar gözlüm " dedim.

" yapma be kızım " dedi Kaan üzgün şekilde.

" Çok özledim " dedim sessiz şekilde.

" çok yakında geleceğim" dedi Kaan.

" NE " diye çığlık attım aniden.

" sakin ol" dedi Kaan ve güldü daha sonra sözlerine ekledi. " en yakın zaman da geleceğim. Amcamlar İstanbul'a gidiyor ben de geleceğim " dedi.

" ve bir daha asla gitmeyeceksin demi" dedim.

" maalesef banu'm. Bir ay falan kalacaklar amcamlar, İstanbul'da evrak işleri varmış " dedi Kaan.

" tamam olsun " dedim acımı dindirmeye çalışarak.

" Olsun " dedi Kaan ve güldü.

Zil çalmıştı.

" bekle geliyom hemen " dedim ve elimde telefonla kapının deliğinden baktım.

Gelen akın hocaydı.

" Çüş" dedim aniden.

" noldu" dedi Kaan telaşla.

" okuldan bir hocam gelmiş kaan'ım. Ben seni daha sonra arasam olur mu " dedim.

" tamam bi tanem. Dikkat et kendine" dedi kaan.

" sen de sevgilim "

Telefonu kapattıktan sonra kapıyı açtım.

" şey " dedi hoca. " özür dilerim haber vermedim "

" yok hocam estağfurullah. Önemli değil, gelin içeri" dedim ve kapıyı sonuna kadar açtım.

Hoca ayakkabılarını çıkarıp içeri aldı ve elleri arkasında oturma odasına doğru ilerledi.