Kara Deniz 1

11. bölüm "aynadaki not"

Cuma•

Saat:5.27

Valizlerimizi arabaya yerleştirdikten sonra arabaya binip İstanbul'a doğru yol almaya başladık.

Meryem sağ cam kenarında pusetinde uyuyordu. Ben ve Kaan da yan yana oturmuş el ele tutuşuyorduk.

" ilk önce ablana veda edelim mi Banu kızım" dedi hülya abla.

" hayır hülya yenge. Ablamla vedalaşınca iyi hissetmiyorum kendimi. Çok üzülüyorum ve yıpratıyorum kendimi" dedim.

Hülya yenge beni başıyla onayladı.

Kaan elini omzuma atıp omzumu okşadı ve;

" İyi olacak her şey " diye tesseli etti Kaan.

Kafamı kaanın omzuna koyup gözlerimi kapattım.

~

Gözlerimi açtığımda hâlâ kaanın omzunda uzanıyordum.

Kafamı kaanın omzumdan kaldırıp kaana baktım.

" günaydın prenses" dedi Kaan kulağıma.

" ne zamandan beri uyuyorum. Saat kaç" diye arka arkaya sorularımı sıraladım.

" az sakin ol kız. Geldik sizin mahalledeyiz" dedi Kaan.

" oha " dedim şaşkınlıkla. " o kadar oldu mu ya"

" olabilir canım" dedi Kaan.

" kolun ağırdı mı " dedim.

" Yo, uyuştu biraz " dedi Kaan ve sırıtıp yanağımdan makas alarak "kuş kadar hafifsin kızım, nasıl ağırsın bu kol" dedi.

Kaanın yanağını öpüp hızla geri çekildim çünkü bunu refleks olarak yapmıştım.

" evet, rotamıza ulaştık arkadaşlar " dedi Süleyman amca arabayı durdurarak.

Sağ tarafıma baktığımda bizim evi gördüm.

"Sevgilim inelim hadi " dedi Kaan. Fakat ben eve odaklanmıştım.

Akının evime geldiği zamanlar aklıma geliyordu.

" Banu" diye seslendi Kaan.

" İniyordum " dedim ve kapıyı açıp indim.

" Banu" diye seslendi biri. Bu babannemin sesiydi.

Karşı kaldırımdaydı babannem.

Yanıma gelip bana sıkıca sarıldı.

" yaklaşık 5 gün oldu kuzum, çok özledim seni" dedi babannem ve bana baktı.

Elime evin anahtarı verip Süleyman amcanın ve hülya yengenin yanına gitti.

Ben ve kaan da eve girdik. Kapıdan girer girmez sol tarafımda akının beni sıkıştırdığı duvar karşıladı. Duvarı dahi görmek istemiyordum. Kolidordan hızla ilerleyip salona gittim.

" Uzunca bir süre sonra evimize hoşgeldin Kaan bey" diyip kaana sarıldım.

Kaan saçlarımı öpüp "hoşgeldim gönlümün sultanı" dedi.

O esnada içeri babannemler girdi.

Ben kaandan hızla ayrılıp babannemlerin yanına gittim.

" Neriman teyze valla biz otelde kalırdık. Zahmet olmasın size" dedi hülya yenge babanneme.

" hülyacığım, bir daha bu konuyu açmayacaksın. Hem ben gelecekteki damadımın yengesini amcasını evimde konuk etmeyeceksem kimi edeceğim" dedi babannem bana ve kaana bakıp gülerek.