42. bölüm "hayat, benimle oynamayı bırak artık"

25 3 19
                                    

Uykudan uyandığımda bedenimin kuş kadar hafif olduğunu hissettim. Yatakta gerinip ayağa kalktım.
Telefonumu elime alıp saate baktım. Saat sabah 9'du.

"Sunam ne yapıyordur acaba" diyip sunayı aradım.

"Alo" diye yanıtladı suna telefonu sesi titrerken.

"Kuzum" diyip ağlamaya başladım sunanın sesini duyar duymaz.

Sunada ağlamaya başlamıştı.

"Neredesin sen kızım" dedi suna titryen sesiyle.

"Hiç bilmiyorum suna. Karadeliğe attılar beni, kurtaramıyorum kendimi" dedim ağlayarak. "Ama bugün bütün her şey bitecek suna"

"Sakın bir delilik yapma kızım" dedi suna "sakın"

"Bitecek her şey suna. Yarın gelebilirsem geleceğim yanına" dedim.

Sunayla bir kaç dakika daha konuşup telefonu kapattık.

Karanın telefonunu aradım.

"Alo kara" dedim telefon açılır açılmaz.

"Vay vay vay" dedi kara alayla "kimler aramış"

"Kes sesini sik kafalı" dedim. "Beni dinle"

"Söyle güzellik" dedi kara.

Sabır çekip konuşmaya başladım.

"Bugün yanına geleceğim ama en ufak hatanda o çükünü silahla patlatırım" dedim.

"Hımm" dedi kara. "Sonra"

"Kara, seni sikerim adam. Ciddiye al beni" dedim sinirle.

"Ciddiye almamaya devam edersem siker misin" dedi kara ve güldü.

"Sus be sus" diye bağırdım.

"Tamam dinliyorum" diye ciddileşti kara.

"Hah şöyle" diyip derin nefes verdim. " Saat 11'de kacacağım beni almaya gelceksin"

"Olur prenses" dedi kara.

"Kapatıyorum" diyip suratına kapattım telefonu.

Ayağa kalkıp üzerime hırka giyip aynanın karşısında geçtim.

Gözaltılarım moramıştı uykusuzluk ve yorgunluktan...

O esnada kapı tıklatıldı.
"Gel" diye seslenmemle kapı açılmıştı, içeri giren Alperen komutandı.

"Günaydın banu hanım" dedi Alperen komutan.

"Günaydın komutanım" dedim ve arkamı döndüm.

"Bana adımla seslenebilirsin banu" diyip kapıyı kapattı ve yanıma adımladı.

"Olur" diyip gülümsedim.

"Bir yere mi gidiyorsun" dedi.

"Yok ya nereye gidebilirim" diyip güldüm ve yatağa oturdum.

Alperen yatağa oturup bana baktı.

"İyi misin" dedi.

"Sanırım" diyip saçımı kulağımın arkasına attım. "Sanırım iyiyim"

Alperen yüzüme bakıyordu öylece. Bir şey söylemek istiyor gibiydi ama susuyordu, gözleri konuşuyordu sanki. Ama, ama ben anlamıyordum. Ne demek istiyordu?

"Bir şey mi söyleyeceksin" dedim.

Alperen bakışlarını benden çekti.

"Hayır" dedi "yani sanırım"

Kara Deniz 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin