55. bölüm "final"

75 2 0
                                    

1 yıl sonra~
12 Haziran~

"Ya Miray anneciğim bak hadi çıkacağız şimdi gel buraya hadi bir tanem" diye yakınıyordum evin içinde miraya.

"Baba baba" diye söylendi miray.

Arkamda bizi gülümseyerek izleyen akına döndüm.

"Beyefendi" diyip ayağa kalktım ve elimdeki mirayın ayakkabısını akına uzattım. "Kızınız sizin giydirmenizi istiyor"

"Hay hay efendim" diyip elimdeki ayakkabıyı aldı ve alnımı öpüp mirayı kucağına aldı. Koltuğa oturtturup ayakkabılarını giydirdi miraya.

"Süt bende kızım süt. Hayırdır bu hareketler" dedim elimi hafifçe havaya kaldırarak.

Akının kahkahasını duyduğumda bende gülmüştüm. Miray elleriyle alkış tutup gülüyordu.

Akınla mirayın yanına gidip diz çöktüm.

"Annene benziyosun be kızım" dedi akın ardından bana döndü ve yanağımı öpüp miraya döndü
"Gözler mavi, ten beyaz. Hayırdır kızım erkekler peşine mi takılsın,  ne bu güzellik"

Miray bana bakıp güldüğünde gülümsemem daha da artmıştı.

Akın mirayı kucağına alarak ayağa kalktı ardından elimi tutup ayağa kalkmama yardım etti. Valizleri alıp evden çıktık ve arabaya ilerledik.

Evet, Trabzon'a gidiyorduk.

Akın arabanın bagajına valizleri yerleştirirken bende mirayı emniyet koltuğuna oturtturup kemerini bağlıyordum. İkimizinde işleri bittikten sonra koltukta yerlerimizi aldık.

"Evet hanımlar, hazırsanız Trabzonzon'a yolculuk başlıyor" diye heyecanla konuştu akın.

"Evet" diye bağırdım bende.

Akın arabayı çalıştırıp elimi tuttu. Telefonu radyoya bağlayıp playlıstımı açtım. Hadise- Feryat çalmaya başladığında burukça gülümsedim.

"Bu şarkı benim kalbimde çok büyük yer kaplıyor" dedim. "Senle ayrı kaldığımız o günlerde dinliyordum"

"Bitti artık" dedi akın elimi öpüp. "Bundan sonra ömrümün sonuna kadar benimlesin ve bende seninleyim güzelim"

Gülümsedim dolmaya başlayan gözlerimle...

"Seni seviyorum" dedim akın hâlâ elimi tutarken.

"Bende seni seviyorum balım" dedi akın kırmızı ışıkta durup bana bakarken.

Yeşil ışık yandığında gaza basıp yola koyuldu akın.

~•••

Uzunca yolculuğun ardından Trabzon'a varmıştık. Kalacağımız otele gelip arabadan indik. Ben mirayı kucağıma alırken akında valizleri alıp içeri ilerledik.

Danışmana gidip kalacağımız odanın anahtarını alıp asansöre bindik.

"Yok ben kıskanırım" dedi akın gözlerimin içine bakarak. "Bu kız tıpatıp sana benziyor adaletli olmaz"

Gülerek "kıskanma annesi benim" dedim ve mirayın yanağını öptüm.

Akın gülerek yanağımdan makas alıp mirayın saçlarını öptü.

Açılan asansör kapıları ile asansörden inip odamıza doğru ilerledik. Kapıyı açar açmaz gözlerimin parladığını hissettim.

"At koşturursun burada" dedim şaşkınlıkla.

Akın valizleri kapının giriş kısmına koyup mirayı kucağımdan aldı.

"Harika" dedi akın gülerek.

Kara Deniz 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin