Kara Deniz 1

51. bölüm "İstanbul aşk görsün"

Annem ve ablam merdivenlerden inerken akından ayrıldım ve akmak için yalvaran gözyaşlarımı zorla geri gönderdim.

Omuzlarımda hissettiğim ellerle arkamı döndüm.

Annem bana mutlulukla bakıyordu.

Annemin arkasında suna ve ablam duruyordu. Başlarını hafifçe sağa eğmiş gülümseyerek bizi izliyorlardı.

O sırada susmak bilmeyen zil bir kez daha susmayacağına dair kanıt vermek ister gibi çalmıştı...

Ablam kapıyı açtı.

"Kizum, benim hatçe" dedi Hatice teyze.

Özlemişim seslerini...

Yüzümde gülümseme oluşurken asansör kapıları açılma sesi gelmesiyle arkamı döndüm. Bakıştığım ilk kişi akın olurken daha sonra Fatih olmuştu.

Gelinliğimi tuttum ve içeri adımladım.

"Duvak" dedi Sümeyye aniden mutfaktan çıkıp.

Gittiklerini sanıyordum?

"Evet" dedi Sümeyyenin ekibindeki Hanife.

Salonun girişine koydukları karton poşetleri açtı ve içinden pek uzun olmayan duvak çıkarttı.

Salonun ortasında onları izlerken bizimkilerin hepsi salona girmişlerdi.

Suna, buğra, tarık, ahsen, ablam, annem, Alperen, akın, Hatice teyze, dursun amca, fatih, Tülay teyze ve gül babanne içeri girmişlerdi.

13 kişi... 18 yıldır evimi bu kadar çok kalabalık ile görmemiştim. Elbette ki ölüm günümde cenazeme gelen kalabalığı saymazsak...

Herkes bana gülümseyerek bakarken akının gözleri çok daha farklı bir mutlulukla bakıyordu...

Hanife arkama geçip topuzuma nazikçe duvağı takmaya başladı. Utançla kollarımı birbirine bağladım.

Duvak belime uzanıyordu... Hanife önüme geldi ve duvağın ön taraflarını düzeltip tülü yüzüme kapattı.

Bir beyaz gelinlik... Kimi için yeni bir hayatın başlangıcı kimi içinse bir hayatın bitmesi için atılan o kaçınılmaz adım...

Bir kaç dakikanın sonunda duvak takıldığında akın yanıma geldi ve kolunu uzattı. Elimi akının koluna sardım. O esnada ahsen ve suna konfeti patlamasıyla hepimiz irkilmiş daha sonra da kahkahalar atmıştık.

Akın yüzümdeki tülü açmamıştı.

"Açmayacak mısın" diye fısıldadım akına, herkes kendi aralarında bir şeyler konuşurken.

"Çekimden sonra kız kaçıracağım ya" dedi akın ve kıkırdadı. "O esnada açacağım"

Akınla kıkırdarken herkes bize dönmüştü.

"Evet gençler" dedi gül babanne. İlk defa sesinin bu kadar gür çıktığını duyuyordum maşallah... "Gençler hadi siz çekime kızlarda yemek başına"

Aha! Yandım ben bu kadın yüzünden. Bu emrivaki konuşuyor, ben dayanamam...

Annemin bana uzattığı kabanla gülümsedim. Kabanı aldım ve üzerime giyindim.

Ben, akın, suna, Ahsen ,Buğra, tarık, alperen ve ablam evden çıktık. Asansöre bindik ve bahçeye çıktık.

Asansörün kapıları açılırken suna gelinliğimin yere değen kumaşlarını hafifçe yukarı kaldırdı.

Hep beraber bahçeye çıktığımızda kapıda gördüğüm araba ile gülümsedim.

Hava epey soğuktu...