46. bölüm "ablam evleniyorr"

46 2 1
                                    

Sabah saat 9'da uyandım. Yanımda uyuyan akına baktım. Saçları dağılmıştı...
Elimle saçlarını düzelttim ve yanağını öptüm yavaşça. Aylarca hasret kaldığım bu kusursuz yüze baktım uzunca...

"Günaydı mı Banu hanım" dedi akın gözlerini açıp.

Yeşil gözleri uykudan yeni uyanmasını etkisiyle gözrengi daha da koyu ve berraktı.

Yan yatarak akına baktım.

"Pek bir güzel oluyorsun sabah uyanınca" dedi akın ve güldü.

"Sen de pek bir yakışıklı oluyorsun akın bey" dedim.

İkimizde çıplaktık...

Akın gülümseyerek baktı gözlerime.

"İyi ki varsın minik kızım" dedi akın.

"Var olmak bir şey değil akınım" dedim akınla alınlarımızı birleştirip. "İyi ki seninleyim"

Akının göz yaşı elime aktığında kapalı olan gözlerimi açtım.

"Ağlama " dedim titreyen sesimle.

Belki bir çoğunuza saçma gelebilir kavuşmamıza rağmen ağlamamız. Ama biz aylarca birbirimize hasret, yaşıyor muyuz, ölü müyüz, neredeyiz asla bilmeden yaşamıştık. Uzun zamanın ardından birbirimizi tek parça olarak bulmanın verdiği o mutluluk gözyaşlarıydı bunlar...

"Yeni bir hayata var mısın Banu Demirel" dedi akın fısıldayarak.

"Seninle mezara bile gelirim Akın Deniz" dedim akın gibi fısıldayarak.

İkimizde sessizce güldük...

Akın kollarını bana sarıp saçlarımı kokaldı.

O esnada akının çalan telefonuyla irkilmiştim.

Akın oflayarak telefonunu eline aldı ve aramayı cevapladı.

"Tamam geliyoruz hemen" dedi akın beni yavaşça tuttu ardından telefonu kapattı.

Yatakta oturur pozisyona gelip batanniyeyi üzerime çektim. Akına çatık kaşlarla baktım. "Ne oldu" dedim.

"Tüm gerçekler ortaya çıkmış kızım" dedi akın heyecanla ellerini yanaklarıma koyup gülümseyen gözleriyle bana bakarken. "Hadi hazırlan çıkıyoruz"

Akın ayağa kalkıp üzerini giyinirken onu izlemiştim.

"Kapat gözlerini" dedi akın alayla ve güldü.

"Yok ya" diyip izlmeye devam ettim.

Beyaz gömleğinin düğmelerini iliklerken yüzüme bakıp sırıtıyordu.

Yanıma gelip dudaklarımı öptü ve "güzel olma sakın" diyip odadan çıktı. Bende battaniyeye sarılıp gardrobumu açtım ve kıyafetlerimi alıp banyoya girdim. Güzel bir duş alıp kurulandıktan sonra siyah geniş paça kot pantolon ve bordo kazak giyindim. Ardından duştan çıkıp kabanımı elime aldım ve aşağı indim.

Annem uyanmış kahve içiyordu.

"Günaydın güzellik" dedim ve annemin yanağından makas alıp kahve bardığını elinden aldım.

"Hımm" dedi kahveden bir yudum alıp. "Bu kahve çok güzel"

Annem "demi" dedi ve güldü.

Akın içeri girdiğinde bir akına bir kendi üzerime baktım. Gülümsemem yavaşça büyümeye başladığında annem burnundan gülüp "pes" dedi ve kahve bardığını elimden aldı.

Akına çevirdim bakışlarımı. Elini bordo kazağının üzerinde tutup sırıtıyordu. Akın da siyah pantolon ve bordo kazak giyinmişti.

Esneyerek içeri giren ablamla "günaydın kuzum" dedi annem.

Kara Deniz 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin