19. bölüm "şemsiye"

46 1 1
                                    

Okuldan çıkmıştım fakat inanılmaz derecede yağmur yağdığı için çardakta duruyordum. Sunanın annesi çok yağmur yağdığı için dönüşü sıkıntı olur diye izin vermemişti.

O ensada merdivenlerden inen akın hocayı gördüm.

Koşarak yanıma geldi.

"Ben bırakırım seni" dedi.

Yağmurun sesi akın hocanın sesini bastırıyordu.

"Yok ben giderim. Diner zaten yağmur şimdi" dedim.

Bu dediğim şeye akın hoca da dahil ben de inanmamıştım.

"O zaman al bu şemsiyeyi" dedi ve elinde ki siyah şemsiyeyi verdi.

"Sağolun " diyip elinde ki şemsiyeyi aldım arından şemsiyeyi açıp şemsiyenin altına girdim.

"Ben gidiyorum" diyip gülümsedim.

"Dikkat et" dedi akın hoca.

"Siz de " diyip koşarak okuldan çıktım ve durağa koştum.

Otobüsüm geldiğinde otobüse binip şemsiyemi kapattım ve kartımı okuttum.

Boş bir koltuk bulup otururken gözlerimi şemsiyeden alamıyordum.

Japon inanışına göre; bir erkek bir kadına yağmurlu havada şemsiye uzatırsa kaderleri sonsuza dek bağlanır ve asla ayrılmazlar...

|•

Eve geldiğimde saat 17.35'di. Yarım saatlik yolu 1,5 saate sırılsıklam olmuş şekilde eve varmıştım.

Annem mutfaktan bana seslendi.

"Yemek hazır"

Telefonumu bırakıp yatağımdan kalktım ve aşağı indim.

"En sevdiğin yemeklerden yaptım kuzum" dedi annem.

Annem sıkıca sarılıp yanağını öptüm. "İyi ki varsın annem"

Annem, babannem ve ben beraber oturup yemeklerimizi yedik. Daha sonra mutfağı toparlayıp odama çıktım. Bugünün tekrarını yaparken kupamda ki sıcak çikolatamı yudumluyordum.

Yaklaşık 2 saatlik molasız bir çalışmanın sonunda saat akşam 8 olmuştu.

Kitaplarımı kapatıp yarın ki ders programını hazırladım.

Matematik, coğrafya, kimya ve edebiyat dersleri vardı...

Pijamalarımı giyindim ve cilt bakımımı yapmak için banyoya gittim.

Banyodan odama dönüp yatağıma uzandım ve ınstagrama girdim.

Dm kutum da 5 tane mesaj vardı. İlk sırada akın hoca 2 saat önce yazdığı mesaj vardı.

akınn_emırr_denızz

- eve geçtin demi Banu. (17.02)

- evet geçtim (20.17)

İnstagramdan çıkıp telefonumu bıraktım.

Gözlerim kapanıyordu uykusuzluktan. Çok yorulmuştum... kendimi uykunun kollarına bırakırken yaşadığım şeyler geliyordu aklıma.

Babamın bana asla babalık yaptığını görmedim, ben 13 yaşındayken babam kanserden dolayı ölmüştü. Annem; ben babasız büyümeyeyim diye evlenmişti. Ben 10 yaşındayken canımdan çok sevdiğim dedem öldürülmüştü, sebebi hâlâ ortaya çıkmamıştı. Kaan beni bırakmıştı. Tacize ve saldırıya uğradım, silah darbesi aldım, kalbim durdu, şok geçirdim...

Kara Deniz 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin