9. bölüm "kalbimdesin"

92 5 0
                                    

Banudan

" ya Kaan iyiyim ben" dedim.

Kaan koluma girmiş hastaneden çıkıyorduk. Yaklaşık 3 gün boyunca hastanede yatmıştım.

"Ağzında yara varmış ve bu yaradan kanına enfeksiyon bulaşmış. Ayrıca sevgilin seni öptüğü andan hemen sonra bayılman demek bir travma sebebi" demişti hemşire.

Ağzımda sadece akının ısırdığı yerde yara vardı. O da dudağımın içinde... Evet, travma yaratmış o piç bana. Bütün pskilojimi yok etmişti.

Süleyman amcanın arabasına binip eve gittik.

Hülya abla babannem ve annemlerle konuşuyordu uzunca.

Kaan ve ben de bana ayrılan odada baş başa oturuyorduk.

" Evet Banu hanımcığım, dinliyorum" demişti Kaan yatağın ucunda oturarak.

" Kaan bana yemin et ama. Kimseye söylemeyeceksin ve herhangi bir harekette bulunmayacaksın" diye şart koştum.

" Banu, eğer sana zarar verilmişse ortalığı yıkarım " dedi Kaan.

" Kaan valla söylemem ya. Lütfen " dedim ellerimi dizime vurarak.

" tamam hadi anlat " dedi.

" taciz edildim " dedim fısıldayarak.

Kaan kaşlarını çatmış dediğim şeyi anlamaya çalışıyordu.

" ne " diye bağırıp ayağa kalktı Kaan.

" Kaan otur bir anlatayım " dedim.

Kaanın alnında ki damarlar çıkmıştı.

Kaanın elini sıkıca tutup her şeyi anlattım.

Kaan gözleri dolmuş bir şekilde beni dinledi.

" ben nasıl bir adamım ki seni korkuyamadım Banu" dedi Kaan ve kafasına sertçe vurdu.

" Kaan " dedim sesimi yükselterek. " lütfen yapma bak, anlattığıma pişman etme beni. Yalvarırım sevgilim "

Ama Kaan beni duymuyordu.

" Kaan" diye seslendim.

" Banu ben sakin olamam kızım " dedi Kaan.

" benim için sakin ol o zaman" dedim.

Kaan bana yaklaşarak " ben senin için canımı bile vermeye hazırken senin canını, ruhunu aldılar Banu" dedi.

Kaan'ın boynuna sarıldım ve o da yatağa oturup bana sarıldı.

" özür dilerim " dedim. " korktum Kaan, aileme zarar verir diye korktum. Senin kılına zarar verir diye korktum Kaan. Yalvarırım bir şey yapma ve kimseye söyleme kaan. Sana yalvarırım. "

Boynumda ıslaklık hissediyordum. Kaanın saçlarını okşadım.

" ağlama lütfen " dedim ama ben de ağlıyordum.

Kaan ağlamasını tutuyordu fakat tuttuğu o hıçkırıkları serbest bıraktı. Kaan ağlıyordu, ben ağlıyordum.

"Yanıma uzan " dedim ve kaanı kendimden uzaklaştırdım.

Kaan yanıma uzanıp gözlerime baktı. O kahve gözleri daha da kararmıştı ve kızarmıştı...

" Bu gözlere benden başka bakan tüm gözleri oyacağım Banu " dedi Kaan ve kolunu uzanmam için uzattı. Bende kaanın koluna uzanıp gözlerimi kapattım.

Çarşamba
Sabah 9'da gözlerimi açtım. Dünden beri telefonumu kapatmıştım.

Sağ tarafımda uyuyan kaan'a baktım.

Kara Deniz 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin