Kara Deniz 1

44. bölüm "koma ve evlenme teklifi"

Gözlerimi hastane odasında açmıştım. Kolumda serum, işaret parmağımda nabız ölçer.

Odaya hemşirenin girmesiyle bakışlarımı hemşireye çevirdim.

"Nasılsınız Banu hanım" dedi kadın hemşire gülümseyerek.

"İyiyim dersem inanır mısınız" dedim. "Hangi şehirdeyim ben"

"İzmirdesiniz Banu hanım. Az sonra içeri komutan girecek size her şeyi anlatacak" dedi.

"Alperen mi" dedim.

"Evet" dedi hemşire. "Eğer kendinizi iyi hissetmiyorsanız daha sonra gelebilirler"

"Hayır" diyerek reddettim.

Hemşire başıyla beni onaylayıp serumu kontrol etti ardından odadan çıktı.

Dışarıda bir bağırış duydum aniden.

"Benim Banu'yu görmem gerek" diye bağırmıştı akın.

Ben kime inanacaktım? Karanın ses kaydına mı akının bu aşkına mı?

"Olmaz akın" diye bağırdı Alperenin sesi. "Daha yeni uyandı Banu komadan"

Ne! Komada mıydım ben?

İçeri giren erkek hemşire ile kaşlarım çatılmıştı.

"Banu hanım" dedi hemşire. "Direkt konuya gireceğim" dedi ve derin nefes veri. "Siz 6 ay önce komaya girdiniz. Şuan günlerden 13 kasım"

Doğum günümde mi uyandım komadan...

"Ben ne zaman komaya girdim ya" dedim.

"Siz en son bir askere sarılıp ağlarken kan kusmuşsunuz. Ardından hızla ayağa kalkıp başınızı duvara vurmuşsunuz" dedi. "Onun etkisiyle komaya girdiniz"

Kaşlarım iyice çatılmıştı. "Kara" dedim. "O nerede"

"İçeri komutan girecek. O size her şeyi anlatacak" dedi ve odadan çıktı hemşire.

Bir kaç dakika sonra odaya giren Alperen ile gülümsememe engel olamadım.

Beni görür görmez gözleri dolmuştu Alperenin.

Kapıyı kapatıp yanıma geldi ve sandalyeye oturdu.

Elimi tutup gözlerime baktı. "İyisin" dedi.

"Sanırım" diye cevap verdim. "Anlat her şeyi"

"Kara" diye söze başladı. "hapishanede. Adamları ise işkence görüyor"

"Bana aşık olan o adam" diyip sağ kaşımı kaldırdım.

"Yorma kendini bu kadar Banu. Taburcu olduğunda konuşacağız" dedi.

Gülümseyerek "doğum günün kutlu olsun güçlü kız" diyip burnuma işaret parmağıyla vurdu yavaşça.

"18 yaşıma girdim artık" diyip gülümsedim. "Hayatımın en güzel yaşı"

"Evet" dedi Alperen. "Hayatının en güzel yaşı. Neyse sen dinlenmene bak" dedi Alperen ardından kapıya doğru ilerledi.

"Alperen" diye seslenmemle Alperen arkasını döndü.

"Efendim" dedi.

"Akını gönderir misin" dedim.

Alperen gülümseyip "tabi" dedi ardından odadan çıktı.

5 dakikanın sonunda içeri akının girmesiyle kalbimde bir sürü his oluşmuştu...

"Banu" diyip hızla kapıyı kapattı ardından koşarak yanıma geldi ve sarıldı.