Atahan - BxB

10┃Özür

Birkaç hafta sonra;

Onu seviyordum ama ona hep bir kardeş gözüyle baktığım için onun sevdiği anlamda değildi...

Onun yanındayken kendimi güvende ve dokunulmaz hissederken yanında olmayınca tam tersini hissediyordum.

Benim için endişelenmesi, küçük dokunuşları, beni önemsemesi, sevmesi... Bunlar hoşuma gidiyordu, hem de fazlasıyla. Kendimi ona affettirmek istiyordum ama bunu nasıl yapacağımı da bilmiyordum.

Anlaşılan hiçbir şeyi bilmiyordum...

İş yerine gelip müsait olduğunu öğrenince odasına girdim. Bana baktı. Hemen yanına gidip boynuna kollarımı doladım.

"Özür dilerim. Çok kırdım seni." dedim daha da sıkı sarılırken. Ellerini belime attı ama sessiz kaldı.

"Gerçekten özür dilerim." geri çekilip ona baktım.

"Neden soğuk davrandın bana o kadar? Bir şey mi yaptım, bir şey mi söyledim diyorum cevap yok. Anlayamıyorum bazen seni Atahan." son cümleyi gözlerini kaçırarak söyledi.

"Sarhoşken bana aşık olduğunu söyledin." dedim.

"Ne yapacağımı bilemedim, aptallık ettim belki biraz işte. Ama anla beni." diye ekledim. Yutkunarak gözlerini kaçırdı.

"Bu yüzden kaçıyordun demek...
Söyleyeceğimi bilseydim içmezdim."  dedi elindeki kalemi çevirerek.

"İçmeseydin söylemeyi düşünüyor muydun?" dediğimde bana baktı.

"Düşünmüyordum ama söylemişim işte, biliyorsun..."

"Peki ne olacak şimdi? Siktiri çekecek misin bana?"

"Siktiri çekecek olsam buraya gelip sana sarılır mıydım?"

"Ne olacak peki?" dedi bana doğru dönerken.

"Deneyeceğim."

"Neyi?"

"Seni sevmeyi. Yani aşk anlamında, şu an zaten seni seviyorum ama o anlamda değil."
gülümsedi.

"Gerçekten deneyecek misin?" dediğinde hızla kafamı salladım onaylarcasına.

"Ama zaman vermen lazım bana."

"Biliyorum... Sen beni sevene kadar beklerim ben seni, sevmesen de beklerim..." dedi gülümseyerek. Gülümsedim ben de karşılık olarak.

"Bu da galiba demek oluyor ki; soğuk yapmayacaksın bana?" dedi heyecanla, gülümserken cevapladım.

"Evet." dediğimde bir eliyle saçlarını karıştırdı, ne yapacağını bilmiyor gibiydi. Her zamanki gibi davransa yeterdi aslında.

"O zaman sorunumuz çözüldüğüne göre işime döneyim ben." dedim gülümseyerek. Ayaklanıp telefonunu cebine soktu ve eliyle geçmem için işaret verdi.

"Eşlik edeyim." dedi gülümseyerek, karşılık olarak gülümsedim ve yürümeye başladım. Arkamdan geldi, bir süre sessiz kaldık. Ardından gülümseyerek konuştu.

"Yarın izinlisin değil mi?" dediğinde kafamı salladım.

"Birlikte kahvaltı yapalım mı?" dedi heyecanla, gülümsedim.

"Olur, yapalım." dedim ona bakarken. Gülümseyip kafasını eğdi.

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

Ehehehehehehe.

Yazım yanlışlarım varsa affola.

Umarım beğenmişsinizdirr.