Atahan - BxB

12┃Kıskandın Mı?

Kahvaltımızı bir süre önce bitirmiştik ve mahalleye gelmiştik. Kahvaltı boyunca da neredeyse hiç denilecek kadar az konuşmuştuk, Sare gelince tadımız kaçmış gibiydi, ya da benim öyleydi.

İlk randevumuz sanki biraz kötü gitmişti...

Evimin önüne geldiğimizde Haktan arabayı durdurdu.

"Görüşürüz." dedim ve arabadan inmek için hazırlandım, tam kapıyı açacakken Haltan elimden tuttu.

"Bir dakika bekleyebilir misin Atahan?" dediğinde elimi kapının kolundan çekip onu dinlemeye başladım.

"Sandığın gibi bir şey yok ortada, benle ilgili hiçbir şey söylemedi. Dediğim gibi bir şey sordu, biriyle ilgili."

"Açıklama yapmak zorunda değilsin." dediğimde saniyesinde konuştu.

"Ama yapmak istiyorum, yanlış anlaşılmaya müsait bir durumu açıklamazsam nasık güveneceksin bana? Nasıl güvenini kazanabileceğim senin?" ne desem bilmiyordum.

Ona güveniyordum, şu ana kadar bana yanlışı olmamıştı, sürekli dediğini yapmıştı. Ama ona aşık olan pek güzel kızlar vardı.

"Sana güveniyorum. Ama sana aşık olan pek güzel kızlar var, neden ben ki? Erkeğim ve seni o anlamda sevip sevmediğimi bile bilmiyorum. Neden ben?" ona baktım. Gülümseyip cevap verdi, gülümserken gözleri kısılmıştı.

"Seni sen olduğun için seviyorum. Erkeksin veya kızsın bu benim için önemli değil, seviyorum işte seni. Hem bunca aydır beni abi olarak görsen bile seni sevmeye devam ettim ve her zaman sevmeye devam edeceğim." çok yoğun ve çok güzel bakıyordu, gözlerimi onun tersi yönüne çevirdim.

Bir süre sessiz sessiz durmuştuk, ne diyeceğimi tekrardan bilemiyordum. Ne demeliydim?

"Görüşürüz..." dedim ona bakıp.

"Görüşelim." dedi. Elimi kapının koluna atıp kapıyı açtım ve arabadan inip kapıyı kapattım.

Ardından durup Haktan'ın gitmesşni bekledim ancak gitmedi ve kapıyı işaret etti eve girmem için. Kapının önüne gidip kapıyı açtım ve ona baktım, elimi 'görüşürüz' manasında salladığımda elini kaldırdı ve gitti.

━━━━━━━━

Akşam olmuştu ve evde oturmaktan sıkılmıştım, bu yüzden de kahvehaneye gitmeye karar vermiştim.

Evden çıkınca cebimden çakmağı ve bir dal sigarayı çıkardım. Bayadır içmiyordum ama son zamanlarda tekrar başlamıştım içmeye. Kahvehaneye doğru yürümeye başladım.

Haktan bir anda "Selam!" diyerek önüme geçti. Üzerinden çok geçmeden kaşları çatıldı.

"Sen yine mi sigara içmeye başladın? " dedi kaşları çatıkken. Sigara konusunda hassastı, kendisi de içmezdi. Dumanı ters tarafa üfledim.

"İstemsizce başlamış bulundum." dediğimde elimdeki sigarayı alıp yere attı ve ezdi, hâlâ daha kaşları çatıktı ve öfkeyle bana bakıyordu. Fazla hassastı bu konuda.

"Zararlı olduğunu bile bile neden içiyorsun şu zıkkımı?"

"Ver paketini." dediğinde derin bir nefes alıp verdim ve elimi cebime attım, paketi çıkardım ve ona verdim. Paketi aldığı gibi arkamdaki çöpe attı.

"Bir daha sigara içtiğini görüp duymayayım. Tamam mı?"

"Peki." dedim kısık sesle, üzerime doğru eğildi.

"Duyamadım?"

"Peki, tamam." dedim yüksek sesle. Kaşlarının çatıklığı gitmişti, kolunu omzuma attığında yürümeye başladık.

"Kahveye mi?" dediğinde kafamı salladım. Bir süre konuşmadık.

"Güzeller güzeli kokunu şu zıkkımla bozuyorsun ya diyecek söz bulamıyorum..." dedi, konuyu değiştirmek için konuştum, en azından bu sigara mevzusu kapanmış olurdu.

"Sare ne sordu sana? Biriyle ilgili soru sordu demiştin." dedim.

"Tanıdığım birini seviyormuş da, sevgilisi var mı diye sordu."

"Kimi?"

"Söz verdim kimseye söylemeyeceğim diye, sen kimse değilsin ama söz namustur."

"Peki, öyle olsun." birine söyleyeceğimi mi düşünüyordu ki bu? Ama söz verdiğini söylemişti bu yüzden de üstemelemeye karar vermiştim.

"Kıskandın mı?" dediğinde kafamı kaldırıp ona baktım, sırıtıyordu.

"Ne alakası var be?" dedim kafamı önüme döndürürken.

"Bana öyle gelmiş o zaman." dedi.

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

Yazım hatalarım varsa affola.

Umarım beğenmişsinizdirr.