Naber, iyisinizdir umarım.
Uzatmıyorum, iyi okumalar.
Şarkı : Miley Cyrus - Used To Be Young
Son bölüm için 26 Eylül saat 8 de Görüşürüz .
✼ •• ┈┈┈┈๑⋅⋯ ୨˚୧ ⋯⋅๑┈┈┈┈ •• ✼
" Ağladın mı sen ? " diye sordu , acı tebessüm ile karşılık verdim .
" Darcy ile tartıştık " dedim .
" Konu hala aynı mı "diye sorduğunda kendimi durdurmaya çalışarak
" Kusura bakmayın küçük beyim senin alışık olduğun şeyler bana normal gelmiyor , ağır geliyor ." dedim
" Güzelim bazı şeyleri abartmıyor musun ? Bu çok da önemli bir şey değil . Ailem ünlü kişiler ve bende öyleyim , benim hayatımın herkesin dilinde elindeki telefonda olması çok normal ." dedi
" Ama ben ünlü değilim ve taktir edersin ki bu benim başıma hiç gelmedi . Ayrıca bir diğer sorun sensin . "
" Ben mi?"
" Evet sensin . Resmen ben derdimi anlattığımda küçümsedin , önemsemedin bile . Yanıma gelmeyi bile kaç gün sonra akıl ettin . Ya benim sadece adını bildiğim arkadaşlarım bile beni arayıp nasıl olduğumu yapabilecekleri bir şey olup olmadığını sordu . Ama sen .." diyerek susup gözlerinin içine baktım .
" Arkadaşların ile beni mi kıyaslıyorsun ? "
" Ne ? "
" Beni kıyaslayacak başka bir şey bul Herin . Benim de bir hayatım var benimde ilgilenmem gereken şeyler var . Aylardır birlikteyiz hadi onu geçtim 1 aydır yaşadığımız güzel şeyleri nasıl bu kadar hiçe sayabiliyorsun , küçük bir olay seni bu kadar yıldırmış olası hiç normal değil " dedi
" Tabi ki de önemli ama usandım . Etrafımdaki herkese seni sevdiğimi , iyi biri olduğunu anlatmaya çabalamaktan yoruldum . Bana anlattırmak zorunda bırakıyorsun . Dün farklı bir insanken bu gün farklı bir insan oluyorsun . "
" Benim yapım bu , en başından beri biliyordun ilk bir şey değil ki bu , niye bu kadar buna takıldın ."
" Niye takıldım öyle mi ? Peki hadi bunu geçtim , ya farkında mısın bana yuva yıkan nişanlısından ayıran kadın konuma geldim . Babamın gözünde ki hayal kırıklığı ölmekten daha beter yaptı . Bir gün çok iyisin ,beni havalarda uçuruyorsun , kendimi prenses gibi hissederken bir anda bir paçavra gibi hissettiriyorsun sanki dün beni seven adam değilmiş gibi . Ayrıca bu takip edilme , bu tehlike hep bizimle mi olacak ."
" Ailemin işinden dolayı evet bu sıkıntılar olacak , ben ve kız kardeşim yıllardır böyleyiz . Ayrıca o haberler de biraz doğru değil mi ? " dediği anda beynimden vurulmuşa döndüm .
" Ne demek istiyorsun " dedim sakince .
" Ben seninle tanıştığımda nişanlıydım ."
" Evet ama bundan haberim yoktu "
" Evet yoktu ama ben seni gördüğüm anda , Rebekah'dan soğudum ve senin her şeyine aşık oldum , ki sende öyle . Yanında ayrıldım artık seninleyim ama bu ilk baştaki durumu değiştirmez " dediğinde yine aynı şeyi yapıyordu , ban bir anda iyi şeyler hissettiriyor hem de kötü . Kafamı karıştırıyor ama bir yandan da beni kendine bağımlı tutmaya devam ediyordu . Otun oynuyordu ve ben bunu şimdi anlıyorum .
" Yapma Nik yapma lütfen ." dedim artık ağlamaklı çıkan sesimle .
" Neyi yapmayım Herin , bilmediğin sakladığım hiç bir durum yok . Çocukça ve Şımarıkça davranıyorsun ." dediğinde , içimde bir şeylerin öldüğünü hissetmiştim . Kafamı göğe kaldırıp derin nefes aldım . Şimdi ya da asla .
" Ayrılalım " dedim . Ters ters gülümsedi .
" Çocuk oyuncağı mı bu ? " sesi yükselmeye başlamıştı " En ufak sorunda ayrıl sonra barış sonra tekrar ayrıl . Bu kadar kolay mı " dedi , sinirlenmişti ve vücudu gerilmişti .
" Hayır değil ama ben daha fazla kaldıramıyorum . Ailemin düştüğü durum benim düştüğüm durum . Ama her şeyden önce senin tepkilerin yaptıkların ve az önce söylediklerin , elimi kolumu bağlıyor Niklaus . Farkında değil misin sende bende birbirimize hastalık derecesinde seviyoruz .Evet benimde saçma yanlış hareketlerim oldu kabul ediyorum ve özür diliyorum ama biz o kadar Anormaliz ki düşün bunu ikimizde fark etmedik ." dediğimde kaşlarını çattı .
" Nasıl hastalıklı ? "
" Niklaus farkında değil misin her şey o kadar hızlı gelişti ki birbirimize tahammül seviyesi olmadı . Yanında kimse yokken çok mutluyum beni sevdiğine inanıyorum ama daha sonra içimde büyük boşluklar oluşuyor . Sen bırakmak istiyorum ama bir yanda da bırakırsam yok olacak derecede acı çekeceğimi düşünüyorum , bak bu normal bir şey değil . Biraz düşün bence aynı şeyleri sende hissediyorsun " dediğimde kafasındaki karışıklık yüzünden belli oluyordu .
" Ama normal olan bu değil mi . İkimiz de birbirimizi bırakmak istemiyoruz bu bizim yoğun sevgimizi gösteriyor ." demişti , deminki yüksek sesinden eser yoktu . İçten içe o da anlamıştı artık .
" Sevgi böyle bir şey olmamalı Niklaus. Belki de biz beceremedik ."
" Tuhaf ."
" Evet öyle belki de genç oluşumuzdan dolayı Niklaus , belki de haklısın çocuk gibi davranıyorum ama bu daha büyük olmadığından ile ilgilidir ben 21 sen ise 24 yaşındasın . Biz daha büyümedik demek ki Niklaus ." dedim
" Belki de öyle ama istediğinin bu olduğuna emin misin , çünkü ben bir şeyleri baştan yaşamaktan çok sıkıldım . " dediğinde kafamı salladım .
" Eminim Niklaus . Bizim artık bir sona ihtiyacımız var evet , çok mutu bir son ile bitimeyecek ama bizim önümüzde güzel bir yol yok ." dedim
" Söylediklerin her şeyde haklı olabilirsin , bitmesi gerekiyor artık " dediğinde tebessüm ettim . Derin nefes alıp elimi uzattım ,
" Her şey için teşekkür ederim Niklaus Gutiérrez "dediğimde elimi kavrayarak sıktı .
" Bende Katherine Rossi . Umarım dilediğin gibi bir hayatın olur , güzel ve güçlü bir avukat olursun . Mutlu olursun ." dediğinde gözümden tek damla yaş aktı .
" Umarım sende mutlu olursun . Herkese kendinden bahsettiren ve sevilen bir Mühendis olursun ." dediğimde ellerimiz ayrıldı . Bir an öyle durdu sadece bana derin derin baktı ve bir anda sıkıca sarıldı . Aynı şekilde karşılık verdim , son kez kokusunu çektim . Bir kaç saniye öyle kaldıktan sonra ayrıldık . Bahçenin arka kapısından çıktıktan sonra araba sesini duyduğumda gittiğini anladım .
Canım acıyordu ama bir yandan da huzurluydum . İkimizin yolu bir değildi ve bunu ikimizde çok geç fark ettik . Evet sözlü olarak dile ilk ben getirmiştim ama o da farkındaydı . Yolun açık olsun Niklaus Gutiérrez . Eve doğru ilerledim , bahçe kapısını arkamdan sıkıca kapatıp döndüğüm zaman evin loş ışığında babamı gördüm . Hala ona bakmaya çok utanıyordum ve korkuyordum , gözündeki hayal kırıklığını görmemek için bakamıyordum bile gözlerimi yere indirdim .
"Gel buraya " dediği anda kafamı kaldırdım . İki kolunu yana açmış beni bekliyordu . Hızla ona doğru koşup kollarının arasına girip sıkıca sarıldım . İşte o zaman hıçkırıklarımla karışık ağlamaya başladığımda babamın eli saçlarımı okşamaya başlamıştı .
" Her şey geçecek güzel kızım , her şey " dediğinde boğuk sesimle
" Ama canım acıyor baba ." dediğimde saçlarımdan öptü .
" Biliyorum babacım canın acıyor ama geçecek . Çünkü büyüyorsun artık . Ben her zaman yanındayım " dedi sakin sesi ile . Evet artık büyüyeceğim .
❛ ━━━━━━･❪ ❁ ❫ ･━━━━━━ ❜
Son bölümde görüşmek üzere .
Şevval CENGİZ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Rule ♱
Ficción General🌸26/09/2023 TAMAMLANDI 💦 Elimi üzerinde gezdirmemle resmen çığlık atıp beni yerden kaldırması ve yatağa fırlatması bir oldu. Üstümdeki tişörtü ve atleti çıkartıp kenara attım ki yanıma gelip beni belimden kavradı. " Ketherine, sen nesin böyle " d...
