HAR

Hâr 4 | İplerinden Kurtulan Kukla

selamlar, ben geldim..

oy ve yorumları lütfen unutmayalım,

keyifli okumalar :)

Hâr

♪ son feci bisiklet, torna

♪ skapova, bi bak bana

♪ lana del rey, cinnamon girl

♪ allie x, true love is violent

꧁•⊹٭ 4 ٭⊹•꧂

İplerinden Kurtulan Kukla

Geçmiş.

"İhtiyacım var diyorum sana, Hera. Beni yalnız mı bırakacaksın?"

Birine onu sevdiğinizi göstermekten daha kötüsü varsa o da ona kıyamadığınızı göstermekti. Birini çok seviyor olabilirdiniz ama bu, ona kıyamadığınız anlamına gelmezdi. Ben Hazer'e, ona kıyamadığımı göstermiştim. Yapabileceğim en büyük yanlış olmuştu çünkü arkadaşım, en ufak şeylerde bile bunu kullanmaktan asla geri kalmıyordu.

Bu gece yapmamı istediği tam olarak piyon olmamdı.

Hazer'le iki seneye yakındır süren bir arkadaşlığımız vardı. Aynı bölümdeydik ancak ilk iki sene boyunca ikimiz de birbirimizi sadece yüz olarak tanıyorduk. Dizilerde veya kitaplarda partiden partiye koşan, öğrenciler arasında popüler o çocuklar olurdu ya... Hazer tam olarak öyle bir karakterdi. Onunla tanışmam çok da farklı olmamıştı. Okuldaki bir çocuğun bana sataşmasıyla Hazer araya girmişti. O gün onunla tanışmış, zamanla arkadaş olarak yakınlaşmıştık. Herkesin gözünde ikimiz arkadaş adı altında sevgiliydik veya birbirimize karşı bir şeyler hissediyorduk.

Yakın arkadaş olmamızdan daha fazlası iki kardeş gibi olmamızdı.

Bazen o bana abi olurken bazen de ben abla oldum. Böylece iki seneyi devirmiştik. Onunla vakit geçirmeyi seviyordum. Eğlenmeyi çok sevmeyen birisiydim çünkü genelde böyle şeyler yapacak bir arkadaşım olmamıştı. Hazer bana eğlenmeyi sevdirmişti. Bana bir tek şu an önünde durup neon ışıklarla göz okşayan ismine baktığım barı sevdiremezdi. Hiçbir barı sevdiremezdi. Tiksiniyordum bu ortamlardan.

"Ağlamaya başladın hemen," dedim gülerek. Önünden geçtiğim arabanın camından yansımama kısa bir bakış atarken birden duraksadım. "Barın önündeyim. Giriyorum şimdi içeri." Dalgalandırdığım sarı saçlarımı sağ tarafa doğru atarak düzeltirken bir yandan da üzerimdeki kıyafetleri düzelttim.

"Sen var ya sen!" diye bağırdı. "Mükemmel bir detaysın! Beni bu gece sadece sen kurtarabilirsin!" Müzik yüzünden onu duymakta zorlanıyordum ve o, bağırarak bu dertten beni kurtarsa da dozunu kaçırarak kulaklarımı kanatmaktan geri kalmıyordu. Birazdan içeri girecek ve o iğrenç müziğin başımı ağrıtacağına, göreceğim iğrenç görüntülerin midemi ağzıma çıkaracağına emindim. Tek istediğim daha başlamayan bu gecenin bir an önce bitmesiydi.

Hiç tanımadığım bir adamı oyalamamı istiyordu benden.

Abisini.

Ayağımdaki topuklulara rağmen hızlı bir şekilde barın girişine yürüdüğümde, "Kapattım ben, içeri giriyorum," dedim. Bir cevap vermesini beklemedim, zaten bağırarak boğazını yırtıyordu yeterince. Telefonu kapatarak elimdeki küçük bej rengi çantaya koydum. Kapıdaki korumaların önüme dikilmesiyle çantamdan çıkardığım kimliğimi uzun boylu olana doğru uzatmıştım. Yaşımı kontrol etmesinin ardından kenara çekildi, kimliğimi çantama geri koyarak içeri girdim.