HAR

Hâr 21 | Soğuk Kalbi Evin Yapmak

merhabalar! umarım iyisinizdir. kısa süreli bir aradan sonra tekrar buradayız. cumartesi desem de bekletmek istemedim daha fazla.
umarım seversiniz.

oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

beni instagram ve twitter üzerinden takip edebilirsiniz: mehriial

keyifli okumalar🖤

•

Hâr

♪ emre fel, senden güzeli mi var

(bölüm şarkılarımı simge seçiyor yine🖤)

♪ sleeping at last, saturn

♪ v, love me again

21.

Soğuk Kalbi Evin Yapmak

Geçmiş.

Hera sarı saçlarını iki eliyle de arkaya doğru iterek başını kaldırdığında babasının kahverengi gözlerine bakıp bir gülümsedi. Babası hafif bir tebessümle onun gülümsemesine karşılık verirken kızının dudaklarından gülümsemeye silen şey bedeninden geçen ürperti oldu. Kafenin kapısı aralanmış, dışarıda ona göre bir insanı buza çevirebilecek kadar soğuk hava direkt Hera'nın üzerine çarparak onu titretmişti.

"Biz neden sıcak bir yerde yaşamıyoruz?" diye sordu babasına. "Burası çok soğuk."

Yaşadığı şehirde de havalar hep soğukken şimdi neden böyle bir soğuk olan yerde tatil yaptıklarını merak ediyordu. Babasının turnuvaya katılıyor olduğunu biliyordu, bu yüzden buraya geliyorlardı. Yalnız turnuva sonrasında da uzunca bir süre burada kalıyor oluşları ve ara sıra hiçbir sebep sunmadan sadece tatil için buraya geliyor olmalarının sebebini merak ediyordu.

"Rusya soğuktur."

Haldun Alaca'nın iki dudağı arasından dökülen iki kelime kızının dudak bükmesine neden oldu. Sorusuna net bir cevap alamadığından böyle bir tepki veriyordu, Haldun Alaca bunu bilecek kadar iyi tanıyordu kızını. Yine de onun sorusuna cevap vermedi. Mantıklı bir cevabı yoktu çünkü.

Hera derin bir nefes alırken, "Ben burayı sevmiyorum," diye homurdandı. Bedeninden hâlâ titremeler uzaklaşmazken üzerindeki beyaz kazağın kollarını çekiştirerek ellerini kazağın içerisinde gizledi. Annesi ne kadar hasta olmaması için onu katbekat giydirmiş olsa da üşüyordu. Soğuk derisinin altından sızarak iliklerine kadar işliyordu sanki.

"Rusya kalbin kadar soğuk değil, Uzel." Hera başını hızla çevirip babasının gözlerine baktığında ilk ne demek istediğini anlamadı, daha sonra babasının birkaç ay öncesinde tam da bu masada otururken dediklerini hatırladı. Yumruğun kadar kalbine dünya kadar acı sığdırırsan eğer, o acı seni yutar. Kalbin Rusya kadar soğuk olmalı ki, acıyı hissetmeyesin.

Kalbinde bir acı hissederken bunun nedenini bile anlayamayacak kadar küçüktü, sadece kalbinin kırıldığını hissetmişti. "O zaman neden kalbim acıdı şu an?" diye fısıldadı kendi kendine. Haldun Alaca onun fısıltısını işitti ancak bir cevap vermeden sadece kızının güzel yüzünü izledi. Bir daha görmeyecekmişçesine uzun uzun izledi, her detayı zihninin bir köşesine kazıdı. Hera kahverengi gözleri kirpiklerine kadar, yüzünün her noktasında uzunca bir süre taşıdı.